Mijn echtgenoot verbleef het voorbije weekend in Polen om er Auschwitz te bezoeken. Op de luchthaven kocht hij nog een kleine attentie voor zijn oudste oogappel. Met de Lego Batman en Catwoman scoorde hij uiteraard bigtime bij de kleuter. Iedereen was blij dat hij terug was. Niet alleen omdat drie dagen alleen moederen nu niet bepaald iets voor mij is. Het is toch aangenaam om er in het weekend met twee voor te staan. Zeker nu 13-maander Linus in een frutstratieperiode zit. Maar hey, we hebben het overleefd. Ik heb nog meer respect nu voor alleenstaande moeders of vaders!
Mijn iPad-hoesje kocht ik ergens online, geen idee meer op welke site. Ik weet alleen dat door de keuze van het hoesje “onze” iPad ineens “mijn” iPad werd. Niet dat de echtgenoot er zich iets van aantrekt, hij tokkelt er ook regelmatig op, roze bloemen of niet. Zoveel gebruik ik hem eigenlijk niet. Ik vind het leuk om er mee te surfen maar reageren op artikels is verre van aangenaam met zo’n touchscreen vind ik. Ik blijf een laptoplover.
Het naveltje van het versgewassen beertje van Linus. Ongelofelijk maar de knuffel is meer vuil dan proper. Aangezien hij geen tutje wil sabbelt hij op dit beertje. ’s Morgens betrap ik hem zelfs op babbelen tegen zijn bedvriendje. Het is voornamelijk duivenpraat denk ik.
De oogjes van het beertje geven licht in het donker, dat was vooral freaky de eerste keer dat ik dat opmerkte. What the hell ligt er daar in zijn bed??? Nu heeft het vooral voordelen: het is gemakkelijk terug te vinden als er eens een occasioneel huilbuitje is ’s nachts.
Kan ik me voorstellen dat het pittig is met 2 kleine kids, eerlijk, ik ben soms heel blij dat mijn zoon al zo groot is,…..de tijd die vrijkomt is zoooo royaal,…..:-), maar de zorgen blijven hoor :-). Hier ook laptop lover, ipad kan me niet bekoren,…….wij zijn afwijkend 🙂
ja, soms benijd ik mensen met oudere kinderen. Maar ik besef ook heel goed dat deze periode nooit meer terugkomt en ik geniet er ook wel van!
Ik denk nu vaak met heimwee terug aan de tijd met onze drie kleine bengels. Elke leeftijd heeft zijn charme dat mag ik al zeggen uit persoonlijk ervaring.
na afgelopen weekend werd me plots duidelijk hoe zot veel mensen het Nieuwsblad lezen 🙂
tjah, tis ’t parochieblad nie hé 🙂
Zwijg stil over alleen moederen … Het gaat me na 7 jaar wel goed af, maar het zou niet zo mogen zijn.
Batman meebrengen na op een plek geweest te zijn waar ‘bad men’ ooit het lot van een generatie bepaalden. Die bad men hadden ook niet mogen zijn.
tis waar!
Chapeau voor jou als alleenstaande mama!
Wat een leuke knuffel 🙂
Ik kan er over meepraten. Ook een echtgenoot die heel vaak in het buitenland zat/zit. Soms voor langere periodes ook. En het valt echt niet mee om er dan alleen voor te staan. Nu zijn mijn kinderen volwassen en is de zorg heel wat minder. De stress daarentegen 😉
Ik heb ook een I-pad .. maar geef mij ook maar een gewone computer 🙂
het gebeurt hier niet zoveel hoor, meestal is hij thuis in het weekend en één op vier weekends ben ik niet thuis omdat ik aan het werk ben, dan is het omgekeerd 🙂
Jij noemt dat een beertje? Het lijkt mij toch precies een dier met snavel die eieren legt…
Hier ook laptop of computerfan. iPad is leuk om te surfen, maar commentaren achterlaten of zelf een post schrijven, vind ik nog steeds niet gebruiksvriendelijk.
Superschattige knuffel 🙂 iPad vind ik trouwens heel leuk om op te surfen, maar om een post te schrijven gebruik ik toch nog steeds liever een computer of laptop
Lasse heeft daar de krokodil van. Heb op de materniteit regelmatig eens aan zijn bedje gestaan om te kijken wat er zo licht gaf. De duif hebben wij hier ook maar die is niet zo een succes…
Wat ben ik blij dat de mini-me’s al groter zijn… alleen met 2 kleine kinderen chapeau!
Benieuwd eigenlijk hoe hij Auschwitz heeft ervaren..
Af en toe is mijn wederhelft twee weken weg voor zijn werk… Dat is toch ook altijd een klein beetje afzien 🙂 En als ze dan nog eens ziek worden is het helemaal om zeep 🙂 Die Batman is echt super!
Mo jong alleenstaande ouders, respect ervoor! Ik ben soms al blij als D. Thuiskomt van het werk en ik kan zeggen: she’s all yours… (en het is dan nog geen lastigaard)..