door Misschien is het een verslaving te noemen, er mag zelfs van een lichte obsessie gesproken worden. Ik beken: ik word opgewekt van notitieboeken. Lichtjes euforisch zelfs. Ze doen mijn bloed sneller stromen, ik wed dat ook mijn pupillen verwijden als ik een prachtexemplaar spot. Ik zoek ze op, ik voel eraan en ik smelt bij schrijfboeken met hardcovers en relief erop. Het is zalig om ze stiekem in winkels te strelen, om er door te bladeren en de structuur van het papier te voelen, de geur op te snuiven.
Mijn favorieten hebben lijntjespapier of blanco bladen. Er was een periode waarin ik ze kocht met een reden: om mijn uitgaven in te noteren, om mijn weekmenu’s op te schrijven, een ideeënboekje….maar nu zijn er meer boekjes dan redenen. Nu wordt het tandenbijten. Tandenbijten en smachtend voorbij struinen vooral. Hema is voor mijn een gigantische uitdaging. Maar ook Action kan me helemaal schrijfboekjesgek drijven.
Vandaag ontdekte ik in Roeselare (making Renilde proud!) “Flying Tiger“. Holy sh*t als je van je geld houdt, ga daar niet binnen! Niet alleen verkopen ze er notitieboekjes maar ook allerlei fietjefatjerie, zo mooi maar zo onnodig!
Ik zeg maar: een volledige wand met matching feestjesgerief, van kaarsen tot servieten (halleluja, nog zoiets!) en tafelgerief. Flamingopatronen, wenskaarten en serveerschalen, you name it, they have it! En voor geen geld. Laat ons zeggen: Ikea meets Action. Ik ben buiten geraakt op de mantra “ik heb dat niet nodig, ik heb dat niet nodig, ik heb dat niet nodig” en met de idee dat ik er altijd kan terugkeren als ik wel eens iets nodig heb. Zoals een notitieboekje misschien?
Allee kijk nu, dat met die oranje bollen, zou je er nu niet meteen willen in beginnen schrijven als je het ziet?
Shout your heart out 
Kweet et! Kben daar ook binnen geweest, 1ste keer in Brugge! En ik dacht direct…das een winkel voor Liese. Machtig hé.
ik ben alleszins verkocht 🙂
Fietjefatjerie? 🙂
Waarom ben je geen agente geworden? Dan kon je hele dagen PV’s schrijven in je notitieboekjes. Dju toch, dat je daar nooit hebt aan gedacht…
neen danku 🙂
Ik vind die ook allemaal tof en mooi, maar ik denk dan altijd: wat ga ik daar in schrijven??? Ik zet alles op pc, schrijf bijna nooit meer, tenzij elke avond in mijn “One line a day”-boekje.
ja? ik schrijf toch nog regelmatig hoor! boodschappenlijstjes, weekmenu’s, kattebelletjes, briefjes voor school, crècheboekjes invullen. Op het werk ook nog relatief veel in dezen tijd 🙂
En wat zou je daar dan allemaal in schrijven? Wordt er nog geschreven?
😀😀
zie mijn antwoord bij Tiny 😉
dat is inderdaad zo’n gevaarlijke winkel. ik heb ook massa’s notitieboekjes waar ik allerlei wilde plannen in neerkrabbel. Ooit… ooit.. gaan ze nog wel eens van pas komen. Of niet 😀
ik vind….als ik iets neerschrijf is het voor mij meer onthouden dan als ik het uittyp
Heerlijk om andere verslaafden te horen! Ik blijf bv ook verknocht aan m’n papieren agenda ( probeer het wel bij eentje te houden), ook al is dat in tijden van kinderen en agenda’s delen echt niet meer praktisch..
ja, die heb ik vorig jaar -van moetens- opgegeven. Er gebeurden teveel farcen 🙂
Ooh, heerlijk he! Ik heb nu een excuus: avondschool = veel schriftjes.
De Hema was voor mij een ware ontdekking, ik wist niet dat ze daar zo’n groot assortiment hadden. Dat, en hun gevulde koeken, daar kan geen enkel mantra van mij tegenop 😉
en hun kinderkleren!! en kaarsenhouders!!! en foto-albums!!!
Oooh! Mijn man lacht me altijd uit met wat hij oneerbiedig mijn ‘schriftjes’ noemt. Maar allez, dat is toch gewoon zalig?! De hema is voor mij ook een gevaarlijke winkel. Al probeer ik me echt in te houden, want eerlijk is eerlijk: heel veel seein schrijven doe ik in het moderne tijdperk nu ook niet meer echt…
🙂 we zouden meer moeten schrijven vind ik: brieven, verjaardagskaartjes, dat is toch veel persoonlijker dan een facebookberichtje hé?
In Brugge is er ook één en het is inderdaad bijna onmogelijk om met lege handen terug buiten te gaan… Gelukkig ben ik niet notitieboekje verslaafd 🙂
prijs jezelf gelukkig! 🙂 maar alle andere dingen die ze daar verkopen dat is toch ook allemaal van tgoeie teveel hé 🙂
Ik heb dat niet, zo van die notitieboekjes, maar ik vind ze wel mooi. In zo’n winkel zou ik het ook wel moeilijk krijgen en dan met een hoop kaarsen naar huis gaan die ik toch niet nodig heb ;-).
mijn kaarsenvoorraad is momenteel veel te traag aan het krimpen….mijn servieten ook trouwens 😉
Ik heb een doos vol met notitieboekjes en die zit propvol. Ik koop ze overal: op reis, online, tijdens mijn lunchpauze. Dat en (bal)pennen. De liefde is immens groot. Ik weet niet of ik ze ooit zal kunnen volschrijven en ik krijg het ook maar moeilijk over mijn hart om in een boekje te krabbelen.
Flying Tiger probeer ik af en toe te mijden. Ik kan er gewoon niet met lege handen buiten komen. Gelukkig beperkt een aankoop zich meestal tot een euro of tien en dan heb ik nog meer dan één iets mee.
is wel een ideale winkel als je een tiener met iets moet gelukkig maken denk ik 🙂
Was jij niet verkocht aan Evernote?
Ja, om websites en linkjes in op,te slaan
hihi, flying tiger is echt een ‘slechte’ winkel. Ik kan er niet voorbij lopen en altijd zijn er toffe dingen die ik niet nodig heb maar toch mee naar huis neem 🙂
ik kende het echt niet voor ik er deze week binnenging!
Gevaarlijke winkel! Ik heb ook een hele collectie boekjes, maar sinds kort ben ik ze beginnen gebruiken. Een boekje voor de babyverhalen, en een boekje waar ik succesrecepten in ga schrijven voor als we het binnenkort te druk hebben om ons af te vragen wat we gaan eten. ’t Is al een begin!
Hier ook liefst effen blaadjes of met lijntjes. Ik heb ooit eens zo’n box gekocht met 10 schriftjes en er zitten schriftjes in met ruitjes. Gruwel. De lijntjes zijn dan ook nog vrij donker waardoor ze redelijk opvallen. Ochja, ik vind er wel een bestemming voor 🙂
misschien om slechte gedachten in te noteren –> neh, in een lelijk boekje!
Oh, ik mag ze ook niet zien liggen of ik heb er mee… verslavend!!
Zalig, notitieboekjes! Te pas en te onpas koop ik er, die dan wel overal in huis rondslingeren. Wel steeds met lijntjes, want ruitjes daar ga ik van gruwelen 🙂
Aaargh, Hema, zo gevaarlijk! Ik kom daar ook alleen maar buiten met het mantra ‘ik heb dat niet nodig!’ Gelukkig ken ik die “Flying Tiger” (nog) niet 😉
Amaaaaai zo herkenbaar die verslaving!!! Onlangs zat ik op mijn poep voor mijn schriftjesmuur, gewoon, te kijken 🙂 Ik weet niet exact hoeveel ik er heb maar als ik zou moeten gokken dan denk ik.. hmm.. 200? Maar dat zijn ze dan echt allemaal he, de grote fancy ones maar ook even goed de flutjes uit den Action. Ik heb mij er een paar jaar geleden ook bij neergelegd dat mijn schriftjes niet bepaald een functie of een doel moeten hebben. Ik verzamel schriftjes en dat is reden genoeg! Iemand die postzegels verzamelt gaat die toch ook niet gebruiken om echt op de post te doen?!
very proud indeed!
oh ik ben ook zo’n sucker voor papierwaren hé. Ik kan mij der ook zot aan kopen!!
Ha, ik schreef al eens een gelijkaardige blogpost over mijn liefde voor notitieboekjes 🙂 dusseuh I hear you! Voor mij is de Hema het gevaarlijkst. De boekjes van Flying Tiger hebben naar mijn mening te dunne blaadjes, als je op een blad schrijft kant je de achterkant niet meer gebruiken omdat het zo doorschijnt.
Amai, blij dat ik geen Flying Tiger in de buurt heb, want ik zou het daar ook heel moeilijk hebben!
Wel grappig hoeveel mensen lijntjes of blanco willen; ik ben net een heel erge ruitjesfan:-)
Hier nog een verslaafde.. Thuis een schuif vol schriftjes! Eén van de redenen dat ik weer netjes elke dag in mijn dagboek schrijf, is dat ik sneller aan al die leuke schriftjes mag beginnen! 🙂 Op vakantie koop ik er dikwijls want “ja maar, dat kunt ge in België niet krijgen zenne!” Ook een héél goed excuus. Wist niet dat ze er in Flying Tiger ook hadden, het is een winkel waar ik sowieso vér uit de buurt moet blijven… Omg doet me eraan denken dat binnenkort de nieuwe collectie in de Hema is, of misschien is ze er al?!