door Neen, dat was niet de afspraak. Het was niet zo voor jou gepland. Dat je dit leven zou laten zoals je het zelf zag. Je moest beter worden. De kleur weer in het leven gaan zien. Het ongeloof primeert. En ergens, ergens was ik er altijd bang voor. Dat het deze keer ging lukken. Dat je erin zou slagen om alles achter te laten. In jouw zwart, in jouw vermoeide zwart. Had ik maar. Kon ik maar. Was ik maar. Hoofdschuddend staan we te praten. Je laat ons achter in verwarring.
“Death suits you dear , like a beautiful coat but then without all the fur” (Tamino, “Cigars”)
Voor jou geldt dit niet, die dood staat jou niet. Die felgekleurde flamingorok, jouw glimlach en de kwinkslag waarmee je zo vaak het werk kwam verblijden, zo zag ik jou. Was die glimlach jouw tweede gezicht? Was er zoveel dat we niet zagen? Ik weet dat je vaak kwam meelezen hier. Mijn eindejaarswens: “dat je het zelf goed hebt, dat je je goed in je vel mag voelen en content kan zijn met de dingen die je hebt en reeds bereikte. Want onder je eigen vel, daar start het allemaal …” dit was onder meer tot jou gericht. Maar onder jouw vel vond je het niet fijn wonen. Zo in de knoop met jezelf dat je er niet meer uitgeraakte.
Neen, de dood staat jou niet.
Shout your heart out 
Slik…
Heftig!
Heftig inderdaad, en krachtig (zelfs al voel je je machteloos). Sterkte!
Shit zeg! Vreselijk…
Mijn deelneming.
Soms zijn er geen woorden…
Voor sommigen is het onder de huid inderdaad moeilijk. Zo jammer dat je daar van aan de zijlijn niet echt iets aan kunt doen. Innige deelneming.
Wow, dit komt binnen….sommige mensen voelen enkel zwart onder hun huid…hopelijk werd het wit….veel sterkte!!!
Ow, altijd vreselijk, iemand die zelfmoord pleegt. En hoe we niet weten op welke manier we er moeten mee omgaan. Veel sterkte.
Tuurlijk was die lach niet haar tweede gezicht. Het was haar eerste, alstublieft, laat ons dat niet in twijfel trekken.
Ik zou nog zo veel willen zeggen, maar verder dan “godverdomme” kom ik niet. Mijn hoofd zit nochtans vol met haar. En de tranen blijven komen.
Had ze maar beseft hoe gaat ze gemist zou worden. Of ben ik nu egoïstisch? In ieder geval niet realistisch. Godverdomme.
Geen woorden voor….maar toch dit: heel erg herkenbaar (bijna 14 jaar geleden hetzelfde meegemaakt op mijn werk) & prachtig geschreven! x
Altijd verschrikkelijk als iemand de laatste nooduitgang kiest. Sterkte.
Hier ook slikken, mooi geschreven, sterkte!
Hier zijn geen woorden voor … Heel veel sterkte!
Geen woorden… sterkte!
Zucht…… sterkte!