Do you often ask “why?”

Al geruime tijd volg ik Gretchen Rubins’ podcasts en ik ben nu ook haar boeken beginnen lezen.  Je mag me wel een beetje befreakt noemen momenteel.  Is het nu geen ideaal weer om met een boek in de zetel te kruipen?  Ze beschrijft zichzelf als “A writer who studies happiness, good habits en human nature”.   Gretchen bespreekt verschillende thema’s in de podcast en veel van die onderwerpen worden ook aangehaald als voorbeeld in haar boeken.  Podcast en boek steunen dan ook goed op elkaar.  Ik sta nog 100 afleveringen achter van de podcast “Happier”, aan ongeveer 35 minuten per podcast heb ik er dus nog enkele maanden werk om alles te beluisteren.

Ondertussen hoorde ik hen al verschillende keren over The Four Tendencies spreken.  In het boek “Better Than Before” (Nederlandse vertaling: Steeds beter)  worden “De Vier Neigingen” (dat klinkt voor geen meter in het Nederlands) reeds aangehaald.  Gretchen Rubin beweert dat iedereen kan onderverdeeld worden in vier types mensen:  Obligers (Plichtsgetrouwen), Upholders (Volhouders), Rebels (Rebellen) en Questioners (Vragers).  Ze baseert zich op hoe mensen omgaan met verwachtingen.  De verwachtingen die je aan jezelf stelt en hoe je omgaat met de verwachtingen die anderen aan je stellen. (Inner expectations en outer expectations, het bekt toch allemaal mooier in het Engels).  

bron: pinterest Gretchen Rubin

Misschien klinkt het voor jullie wel als huis-tuin-keuken-psychologie (of verwar ik dat woord met iets anders?), maar ik vind het in feite wel heel interessant.  Niet alleen geeft ze mee hoe de verschillende “neigingen” zich manifesteren, ze geeft ook tips mee om om te gaan met mensen binnen hun specifieke “neiging” (“neiging” vind ik trouwens iets fout klinken hebben).

Hoe kan ik een Rebel overtuigen om toch iets te doen?  Waarom wil deze persoon alsmaar meer informatie?  Ik maak altijd voornemens maar na enkele maanden hou ik me er niet meer aan.  

Je kunt uiteraard ook een vragenlijst invullen en zien wat jouw tendency is.  De mijne is “Questioner”.  Gezien mijn vorige post lijkt me dat  op het eerste zicht eigenlijk niet zo raar maar in het boek haalt ze verschillende aspecten aan die hier en daar wel voor mij typerend zijn:

• “Vragers zetten vraagtekens bij elke verwachting en ze reageren er slechts op als ze besluiten dat het zinvol is”
• “Vragers verzetten zich tegen regels om de regels”
• “Vragers nemen graag weloverwogen beslissingen en daar willen ze hun eigen conclusies uit trekken”
• “Als ze besluiten dat een verwachting terecht is zullen ze die volgen, zo niet, dan doen ze het niet”.
• “Vragers hebben nooit genoeg informatie”
• Ze komen in twee “smaken” (nog zo’n foute vertaling): sommige Vragers neigen meer naar Volhouders en andere naar Rebellen.
• Als een Vrager gelooft dat een bepaalde gewoonte de moeite waard is, dan houdt hij zich daaraan, maar alleen als hij ervan overtuigd is dat het zin heeft.

Vooral dat laatste is iets wat heel sterk op mij van toepassing is.  In “Better Than Before” gaat het ook voornamelijk over hoe je gewoontes kan veranderen.  Meestal wil ik geen gewoontes veranderen.  Ik hou van mijn gewoontes, ze maken me tot wie ik nu ben.  Als ik dan toch ooit een nieuwe gewoonte wil installeren dan merk ik vanzelf wel als het iets is dat ik zinvol vind of niet.  Heel simpel: als ik het blijf doen dan is het voor mij zinvol.  Valt het weg of slabakt het, dan komt het erop neer dat ik het in mijn onderbewustzijn niet zinvol vind.  Heb ik dan geen slechte gewoontes waar ik vanaf wil?  Bwahja.  Vroeger was ik een nagelbijter.  Dat resulteerde in stompjes en zwakke nagels die gewoon overplooiden.  Toen ik begin dit jaar op mijn tanden viel kon ik ineens niet meer nagelbijten en dan leerde ik het automatisch af.  Ik vind mooie gelakte nagels prachtig op een ander maar nu ik zelf langere nagels heb doe ik dat nog steeds niet, het is gewoon niet iets dat bij mij past.  Als ik zelf de ervaring heb dat iets goed is, is het voor mij al voldoende om het vol te houden.  Na het flauwvallen-verhaal besloot ik dat ik mijn lichaam beter moest verzorgen en dat bleef ik doen omdat ik er de resultaten van zag en voelde.  Zelfs de dokter bevestigde recent dat mijn longcapaciteit er sterk op verbeterd is doordat ik regelmatig ga lopen.  Ik voelde dat ik genoot van het ontmoeten van gelijkgestemde zielen via de blog of instagram dus ging ik naar instameets of sprak ik af met verschillende andere bloggers.  Ik merkte dat ik me beter in mijn vel voelde als ik ’s morgens fruit at in plaats van brood dus eet ik al heel het jaar fruit als ontbijt.  Het systeem van de Bullet Journal: er wordt soms honend over gedaan (soms lovend ook), maar voor mij werkt het en dat is ok.  Ik hoef geen verantwoording af te leggen tegenover andere mensen over wat ik wel of niet doe.

In het boek staat ook:”Vragers wachten niet tot 1 januari om een goed voornemen op te starten, als ze het nuttig vinden doen ze het meteen”.  Ook dit is heel herkenbaar.  Ik doe niet aan “goede voornemens” of “een maand lang niet drinken of geen vlees eten”.  Als ik vind dat ik teveel alcohol drink, dan drink ik gewoon minder alcohol.  Als ik veggie wil eten, dan koop ik geen vlees.  Als ik iets wil veranderen, dan verander ik het.

en jij? Heb jij een stok achter de deur nodig?  Doe je aan goede voornemen?  Deed je die quiz?  Zo ja, wat is jouw “tendency”?