Tijdens vakanties en weekends worden blogpostjes in tutjes en bitjes geschreven. Eens een kwartiertje na het eten, soms een half uurtje als ze wat TV kijken of terwijl de kleinste een middagdutje doet, zoals vandaag. De afwerking gebeurt meestal ’s avonds als ze beiden schaapjes tellen. De laatste weken werd de blog dus wat verwaarloosd, maar niemand ligt daar wakker van, en al zeker ikzelf niet. Waar we dan wel mee bezig waren de laatste weken?
Een geconstipeerde peuter sussen. Misschien overdrijf ik wat, maar het paasei-seizoen heeft zeker geen goed gedaan aan de darmproblemen die we soms bij Linus ervaren. Het ging weer zover dat ik ben terug geweest naar de osteopaat om zijn buik te laten masseren. En om het het kind gemakkelijk te maken hebben we zelf de chocolade maar opgegeten. Soms moet je iets overhebben voor je kinderen.
Een blogmeeting. Gow zeg, doe jij maar dat eigenlijk? Neen, maar zo’n dingen zijn nu eenmaal materiaal om te gebruiken op een blog toch? Bij Nina gingen we in De Kwekerij praten over bloggen en vooral tateren tussen glas en bord. Het bordje had alleen maar overschot van gelijk, de rest was op!
Annelies was zo lief om een pakje oude postzegels te versturen naar mijn mama die van niets wist. Ze stak er dit geweldige kaartje bij! Merci Annelies!
Boomstammetjes leidden tot een chatgesprek met Sofie. Chatten bracht me tot bellen met Sofie en een plaatje aanvragen op de radio. Binnenkort hoor je mijn “best of the best” op Nostalgie weerklinken met mijn stem ter aankondiging. Blijkbaar ben ik vorige week ook op Radio 2 geweest bij Plaat Préféré. Met de bewoners van het werk vroeg ik enkele maanden geleden plaatjes aan en de uitzending hiervan was vrijdag 6 april. Ik heb het zelf wel niet gehoord en ik kan enkel de uitzending van de dag ervoor downloaden via de website. Wordt vervolgd.
Met mijn metekindje gingen we op stap naar het kasteel van Beauvoorde. Een tip van de KW gids. Doorheen het hele kasteel kun je een parcours volgen op maat van het kind, met vragen en opdrachtjes. Feiten of fabels die ze zelf moeten inschatten. Er staat op de website dat het voor kinderen tussen 6 en 12 jaar is en dat is zeker goed ingeschat. Linus vond het wel allemaal geweldig om tussen de zwaarden en harnassen te lopen maar de opdrachtjes waren voor hem wat te moeilijk. Opgelet: wandelwagens en rolwagens zijn er niet toegankelijk wegens de vele trappen. Gelijk hoe was het een fijne activiteit en een prachtig kasteel.
Terwijl de echtgenoot naar een beurs is in Amsterdam en Ilja zijn furten uitleeft in de CHIRO ging ik deze middag met de kleinste naar De Palingbeek. Ik was er eerder in de week al met de bewoners van het werk: “de beeldjes gaan bezoeken”. Zo noemen wij westhoekers dat, want er is weer eens iets nieuws te beleven dus het is zowat en masse daar naartoe. Niettemin: het is de moeite waard! Als je dan toch naar het kasteel van Beauvoorde gaat kun je zowel daar ook eens stoppen. Een magisch mooi kunstwerk en dan nog eens gelegen in één van onze favoriete domeinen. Linus en ik stapten anderhalf uur door het bos, tussen de beeldjes naar de milieuboerderij waar het lammetjesdag was. We waren niet de enigen die geïnteresseerd waren, want er bleek een bommetje volk ontploft bij de lammetjes. Maar het mooie weer en een kindje dat niet veel jammerde om 6335 stappen te zetten maakten er een uiterst aangename namiddag van onder ons getweeën. “Wij zijn nu alleen hé mama?”. ’t Is niet voor lang liefje.
Na de CHIRO aanschouwde ik de vakantieknietjes van mijn oudste zoon in bad. Boys will be boys zeker?
Hier is een dagelijks lepeltje roosvicee laxo een lief en lekker middel om de darmen van de oudste gaande te houden. X
Naar de Palingbeek wil ik ook eens binnenkort. Mijn ouders en broer gingen ook naar de lammetjesdag, maar wij konden niet. Achteraf gezien niet zo erg, als het er zo druk was!
Haha … is las dit en was aan het denken “oooh wij hadden ook zo’n smurfenkaartjes” … tot mijne frank viel.
Graag gedaan.
Je hebt de vakantie schitterend weten in te vullen! Topmama !!
Wij gaan binnenkort ook wel eens naar de Palingbeek want drie beeldjes zijn door ons gemaakt (2 grote en een kleintje dat ik maakte in naam van Emma). Het ziet er alleszins indrukwekkend uit op de foto’s die ik tot nu toe zag!
Eigenlijk vallen die knietjes nog best mee. Hij mag nog wat gaan ravotten lijkt me.
Lijkt me een hele fijne vakantie te zijn geweest 🙂
Dat klinkt als een zalig ontspannende vakantie: genoeg uitstappen, maar ook niet teveel 🙂
Ik wil al een paar jaar nog eens naar Wulveringem om te kijken hoe de “School van de Koningin”, waar ik mijn thesis over schreef, gerenoveerd werd, maar het komt er nooit van “want zo ver rijden alleen maar daarvoor is wat onnozel”. Bij deze is dat argument dus van de tafel geveegd, want dat kasteel van Beauvoorde ziet er duidelijk de moeite uit (en ik wist nochtans dat dat daar zo dichtbij ligt…).