door Waarom ik ooit (her)begonnen ben met Facebook in eerste instantie? Omdat ik in de besloten groep van de Meststoffen voor jouw blog rechtstreekse informatie kon vragen aan Kathleen die de cursus opstelde. Of ik ooit informatie heb gevraagd? Niet dat ik mij kan herinneren. Ik zit ook in de besloten “YNAB voor beginners“-groep, opgesteld door Kelly. Ik volg wel hier en daar mee maar post ook nooit iets. Het plan was om enkel mensen als Facebookvriend toe te laten die mij toevoegen. Dat is min of meer geslaagd. Maar door de laatste (drie?) jaar is die besloten vriendengroep toch weer gegroeid. De Facebookpagina van Shoutyourheartout.com heeft wel enige volgers maar het is niet om over naar huis te schrijven. Ik beheer hem ook totaal niet goed en maak er te weinig tijd voor om via mijn pagina te gaan reageren op andere blogs. Allemaal teveel fuzz voor mij. Tegelijk merk ik de laatste maanden wel een verandering in mijn klikgedrag. Ik ben meer en meer blijven stilstaan bij de grappige filmpjes, bij de vakantiefoto’s en het leven van mijn 268 vrienden. Er was hier en daar al weer eens een roloog-moment als ik teveel quotes op wolkenachtergronden zag passeren. En ik heb meer en meer het gevoel “dat ik geen tijd heb om te bloggen” terwijl ik wel dagelijks zeker een kwartier door Facebook kan scrollen en daarnaast nog eens op verschillende andere blogs ga reageren. Ahja, want ik had gezien via Facebook dat ze iets geschreven hebben. The irony just slapped me in the face. En dat maakt het allemaal zo contradictorisch. Want ik post zelf mijn blogposts op Facebook en veel mensen vinden de weg naar deze stek via Facebook en spreken mij er wel eens over aan. Maar aan de andere kant krijg ik weinig interactie met mijn Facebooklezers. Niet dat dat een verwijt is naar hen/jullie, maar de kern van mijn blog, het schrijven zelf; dat doe ik eigenlijk uitsluitend voor mezelf. Als je komt meelezen, reageert of ernaar linkt: dat vind ik fantastisch en ik apprecieer het enorm. Maar Facebook zelf, dat neemt nu even teveel tijd van me en ik vind er geen meerwaarde meer in. Daarom besloot ik deze week om mijn account weer op te zeggen. Betekent dat dat ik Facebook haat of er niets meer van moet weten? Ma neen, ik begrijp heel goed dat dit medium je bereik kan verhogen maar in feite interesseert mij dat niet echt. Instagram vind ik nog steeds heel entertainend en dat blijf ik zeker behouden.
Bloggen doe ik in eerste instantie voor het schrijfplezier en niet om een BB te worden. (Die afkorting hoef ik niet uit te leggen veronderstel ik 🙂 ) Als ik nog kan uitvissen hoe ik dat ene messengergesprek met mijn overleden collega kan downloaden….
Ik weet dat er enkele mensen zijn die de blog enkel via Facebook lezen en dit misschien wel willen blijven doen. Wie graag wil blijven lezen kan dit via de volgknop onderaan rechts op de pagina. Gewoon even klikken en je email-adres opgeven, ik kan en zal er persoonlijk niets mee aanvangen maar WordPress stuurt je dan via mail een notificatie als er een nieuwe blogpost is verschenen.
En nu ga ik dit op Facebook posten. Oh ironie. Maar ’t is het laatste postje. Althans daar toch. Shoutyourheartout.com blijft zeer zeker bestaan en in de gestolen halve uurtjes (het zijn al geen kwartiertjes meer) die ik niet meer op Facebook spendeer ga ik schrijven. De verschillende ideetjes waar ik geen tijd voor heb ga ik eindelijk vormgeven. Het blijft borrelen.
Daag Facebookvrienden, tot elders in cyberspace of in het echte leven. (brrr het echte leven 😉 )
Shout your heart out 
Voor mij is FB een medium om contact te houden met famililie. Andere “vrienden” heb ik er niet.
echte vrienden zijn ook maar op enkele handen te tellen in mijn geval 🙂
Een week of drie geleden stond op de radio 1 website een korte handleiding om AL je fb-gegegens te downloaden. Confronterend hoeveel ze over je weten en bijhouden maar voor jou misschien een handige manier om het Messenger gesprek te kunnen bewaren.
ja, het is ondertussen gelukt!
😁
Facebook staat niet meer op mijn smartphone maar wel nog Messenger. Wat ik heel vaak gebruik. Op de laptop kijk ik wel eens op FB maar veel minder dan vroeger. Meer ergernis dan iets anders.
Helaas, scrollen door Instagram foto’s vind ik ook vaak zielig. Net alsof iedereen, ikzelf incluis, een mega gelukkig en fotowaardig leven leidt. De werkelijkheid is vaak totaal anders.
ja daar kijk ik wel vlotjes door. Ik ervaar geen jaloezie als ik door die dingen scrol. Alleen maar frustratie over hoeveel tijd ik er aan besteed 🙂
Dan zal ik via deze weg je hersenspinsels volgen. 😀 Zou de herkenbare situaties missen en op die manier ‘hoor’ ik je nog eens.
zeker doen Eva!
Ik heb deze voorbije vakantie ook véél te véél tijd op Facebook doorgebracht… Dus ik herken dit maar al te goed, helaas… Langs de andere kant: ik volg heel wat leerkrachtenpagina’s waardoor ik veel interessante ideetjes opdoe waardoor het volledige opgeven van Facebook wat moeilijk ligt. Ga es kijken voor zo’n app waarbij je je telefoon op een manier ‘blokkeert’ waardoor je een bepaalde tijd niet op sociale media kunt. Anyway, ik blijf je sowieso hier volgen hoor 😉
te laat: alles weg! 🙂
Ik ben precies de enige die dat ook niet erg vindt om daar tijd door te brengen :). Het is voor mij ook werkgewijs een heel belangrijk én handig instrument. Maar als ik er niet op kan, vind ik dat ook niet zo erg. Tot in real life he! Of aan de telefoon 😉
anytime! 😉
Hier nog een facebook-loos-persoon sinds januari. Ik spendeerde er ook teveel tijd op. Ik heb wel nog een account voor mijn werk en blog, maar daar heb ik geen vrienden op.
Ik begrijp het heelegans!
Ik blijf wel op Facebook want ik ‘moet’ het gebruiken voor mijn job, voor veel van m’n klanten. Maar met mijn blogpagina is het ook maar ‘dèèrlijk’ gesteld 😉
ik blijf je sowieso volgen via Bloglovin.
Tot op onze lunch binnenkort! X
see you soon! xx
Herkenbaar! Mijn facebookpagina zegde ik al eind 2015 op, maar mijn Instagramaccount, een goed jaar oud, gaat binnenkort dezelfde weg op. Op zich vind ik het een leuker medium dan FB, maar bon ja, zomaar zitten scrollen is zomaar zitten scrollen, op welk platform ook 🙂
In alle geval: als het zorgt voor meer leesvoer hier, kan ik alleen maar blij zijn met je beslissing!
ik ontvolg ook regelmatig mensen op instagram maar ik blijf er ook inspiratie uit halen. Zolang dat in balans is hou ik het 🙂
Ik begrijp je hoor!
Ik gebruik mijn Facebook nu hoofdzakelijk voor mijn blog en bijberoep, maar eerlijk is eerlijk: ’t is niet dat het daar over de koppen lopen is en dat ligt ook voor een groot stuk aan mij. Ik investeer er te weinig tijd in.
Instagram vind ik wel tof. Het klinkt misschien heel raar hé, maar ik scroll graag eens door mijn eigen feed om leuke momentjes nog eens op foto te zien. Daarnaast ben ik in Instagram een beetje opkuis aan het houden. Weg met al die gestyleerde profielen waarbij ik enkel aan het woord ‘fake’ denk. Ik hou van een beetje ‘echt’!
Tot gauw!
Ik gebruik Facebook voornamelijk om het nieuws te volgen… Vrtnews, VTMnieuws, Canvas, HLN, Het Nieuwsblad… en ik beperk het bekijken van Facebook tot 2x per dag. En dat lukt vrij goed… enkel op vakantiedagen en in het weekend, dan durf ik wel eens meer surfen.
Zo eigenwijs als ik ben… Ik probeer zonder Facebook aan lezers te komen. Ik besef me dat het een moeizaam verhaal gaat worden. Fb is voor mij een platform waarin vele omgangsvormen worden geschonden zoals online pesten waarop ze niet reageren. Maar ik vrees dat het zonder Facebook een lastig verhaal gaat worden.