De aandachtige lezer weet dat ik dagelijks het mooie in de kleine dingen zoek èn het ook effectief vind. Hij of zij zal ook weten dat ik de laatste maanden serieus aan het podcast and walken ben, voornamelijk in De Westhoek. Als ik op mijn recupdag tijdig aan de schoolpoort wil staan moet ik namelijk iets dichter bij de deur blijven. Op 10 juni werd bij mij in de buurt “Het Seizoenarbeiderspad” ingehuldigd. Een geschiedkundige wandeling van 7,5 km doorheen de schonen Westhoek. Op zo’n 5 km van mijn deur is de start en deze middag besloot ik mijn regenjas aan te trekken en met de kaart die ik op de toeristische dienst van Langemark kreeg op pad te gaan. De wandeling is (nog?) niet toegevoegd aan het officiële wandelknooppuntennetwerk (eat that Scrabble!) maar ze is wel volledig aangeduid met bordjes.
Er wordt niet gelogen als er staat dat de meeste paden onverhard zijn. De wandeling is dan ook niet toegankelijk voor rolwagens of wandelwagens. Zelfs niet als er 4X4-wielen opzitten.
Als je deze wandeling wel met kinderen wil doen kun je hem inkorten door na het allereerste gedeelte een hoek af te snijden. Dan doe je er een kleine 5 km over.
In tegenstelling tot wat de lucht voorspelde heb ik geen regen gezien. Het was zelfs zo warm dat ik halverwege mijn trui afspeelde. Daarna moet het ergens fout gelopen zijn want ik stapte toen compleet de verkeerde richting uit, op een redelijk drukke verbindingsweg. Zo druk dat het ferm op mijn systeem begon te werken dat er constant auto’s naast mij raasden. Ik herlas de kaart en besefte dat ik ze na de truienwissel verkeerd geplooid had waardoor ik de volgorde van de tekst doorheen haalde. (jaja, hou uw vrouwen-en-kaartlezen-commentaar maar voor uzelf 😉 ) De uitleg op het kaartje was weliswaar heel duidelijk dus in combinatie met Google Maps kon ik het beperken tot een anderhalve kilometer extra.

Ik stak wel een tandje bij want de schoolbel wacht niet en ik had toen nog 5 km voor de boeg.
Omdat ik geen bordjes meer wou missen lette ik extra goed op waardoor ik niet zoveel van de omgeving in me opnam. Misschien moet ik het pad nogmaals doen, deze keer uit mijn hoofd.

De 7,5 km-toer doe ik in 9 km, een prestatie op zich vind ik ;-).
Meer info en een kaart met de geschiedkundige uitleg over deze wandeling kun je vinden op de toeristische dienst van Langemark-Poelkapelle (zie ook de eerste foto). Of ga naar mijn “mag ik iets vragen”-pagina en stel uw vraag. Of als je hem eens wil meewandelen, roep maar, ik ken de weg (alléé, zo goed als 😉 )
Dat is spek naar onze bek. Zeker een ideetje om eens te doen, dank je wel!
Leuk dat je zo op wandel gaat in eigen streek. Wij deden dat vroeger ook vaker, moeten we dringend weer eens werk van maken. Je bericht doet me alvast goesting krijgen om mijn wandelschoenen te gaan zoeken.
Bedankt voor de tip! Wij wonen in Poperinge en wandelden vroeger veel in de streek. Maar toen onze kinderen ouder werden,kregen we hen niet meer mee. Nu weer vrij en blij😉 en de wandelschoenen weer vanonder het stof gehaald!
‘Podcast and walk’-en is eigenlijk wel echt geniaal. Ik ben van plan om ook massa’s rond te lopen in Antwerpen om m’n nieuwe stad te ontdekken en dat kan ik net zo goed combineren met een podcast dan (wat ik ook al langer vaker wil doen, maar komt er nooit van). Zo inspirerend, gij!