door Als de kinderen naar school vertrekken strekt de dag zich voor mij uit. Haah the joys of betaald verlof! Ik zwaai hen uit aan de voordeur en krijg twee hartjes in de plaats terug. Mijn mannen weten perfect hoe ze mij kunnen doen smelten.
Terwijl ik naar de kippen ga merk ik dat wandelen of lopen niet meer op mijn lijstje komt voor vandaag. De gure wind blaast het deksel van de kit met graan weg, Tommy en Kafka pikken dankbaar restjes rijst op, ik krijg één ei in de plaats. Terwijl ik het ei schrob vraag ik me af wat ik eerst ga doen. Schrijven stond geeneens op het to-do-lijstje dus het wordt vast een ietwat ongestructureerde dag. De laptop is nog aan het warmlopen en daar is Tommy alweer in de tuin op zoek naar wat hij kan vinden. Zelfs na 4 “vlerkbeurten” blijft hij koppig over de draad fladderen. Zijn pluimen waaien wild open, ik vraag me af of ik hem geen mutsje moet geven.
De ochtendspits met de kinderen verliep relatief rustig in vergelijking met woensdag en donderdag. Ik noemde het deze week zelfs één van de meest stresserende momenten van de dag. Hoewel hun jassen, fluojassen en allerhande wintertoestanden op één locatie liggen blijken ze toch altijd enorm veel tijd en aansporing nodig te hebben om zich klaar te maken voor het vertrek.
Look for freedom and choice – Rebels hate obligation and anything forced upon them. By keeping the end goal in mind and keeping their methods open and varied, they are more likely to stay on track. (bron)
Een neverending discussie met Linus over het aantrekken van zijn schoenen. Hij kan het perfect zelf maar komt nog dagelijks vragen of ik het voor hem wil doen. Als ik hem in één woord moet beschrijven dan kom ik toch uit bij “Rebel”. Dat is het eerste dat in mijn opkomt. Uiteraard is hij een bijna-4-jarige met een kopje maar het valt toch op dat zijn temperament en zijn willetje moeilijk in te tomen zijn. Zo weigert hij pertinent om zijn nieuwe muts aan te doen die hij van zijn meter cadeau kreeg. Ik heb het losgelaten, hoe graag ik de muts zelf zie. Ik zeg hem letterlijk: “Jij mag zelf kiezen wanneer je ze aandoet”. Het heeft weinig zin om hem te forceren, ik verwacht wel dat hij een muts aandoet gelijk hoe. Een beetje controle geven en een beetje controle nemen werkt het best bij hem. “’t Is goed dat er wat poer inzit, je moet weten dat je één hebt hé” wordt wel eens gezegd. We weten het. We weten het.
Straks probeer ik verder te luisteren naar het Radio1-programma van dinsdag 5 februari waarin Kelly aan het woord komt over budgettering en YNAB. In 2019 nam ik een volledig nieuwe start met een volledig vers document in YNAB. Nu ik alle facturen van 2018 perfect kon inschatten kan ik ook veel beter budgetteren in de toekomst. Zo kan ik in 2019 de enveloppen met de ruitjes weer uitlachen terwijl ik de brievenbus ledig. Als resultaat van onze budgettering en YNAB in 2018 konden we zonder verpinken een nieuw bed kopen vorige week. Zo’n dingen vind ik best wel een verbetering bij twee jaar geleden. We komen op adem en dat voelt zo goed. Toch blijf ik vloeken bij mijn boodschappenbudget. Ik vraag me af of dat eigenlijk normaal is dat ik maandelijks tussen de 500 en 600 euro uitgeef aan boodschappen….nog mensen die dit hoog vinden of eerder dagelijkse kost?
De wasmanden lonken maar ik blijf nog even zitten. Mijn nieuwe aanwinst priemt in mijn rug, ik stelde David nog niet officieel voor, ik won hem op een familiefeest:
David keek wat mistroostig in de lucht terwijl hij trachtte te schommelen. Hij moet stil blijven zitten van me, er is reeds een fotokader gesneuveld terwijl ik hem een plekje wou geven. De kinderen kregen de instructies “om hem onder geen voorwaarde aan te raken”. Toen ik hem gisteren aan mijn poetshulp toonde en daarbij over zijn neus wreef sprak Linus me aan: “Je mag er toch niet aankomen?”.
Shout your heart out 
Kindjes met een beetje ‘poer’ zijn inderdaad goed, je weet inderdaad dat je ze hebt, maar soms is te veel ‘poer’ gewoonweg vermoeiend :-). Hier dus ook zo eentje, of eigenlijk twee. Pffff
En hier ook al een half jaartje bezig met Ynab, ben eigenlijk megafan, als is het maar voor de gemoedsrust, maar ook hier dus maandelijks 500 à 600€ aan boodschappen, voor 4 personen (enkel eten, zelfs geen alcohol of huishoudingen zoals wc papier, die worden apart voorzien). Ik blijf het ook veel vinden, maar we doen echt niet zo zot en dus budgetteer ik het nu gewoon. We eten graag, en graag gezond, en daar wil ik niet echt op besparen.
En ‘David’, die vind ik de max!
Ik steek die van ons regelmatig in een sportkamp 😀
Nee, je mag er volgens mij niet aankomen. En nee, ik vind 500 a 600 niet hoog. Ik denk dat wij wekelijks aan zo’n 180euro komen voor de boodschappen. Niet dat ik YNAB of zo.
Ja als ik de andere reacties lees is dat blijkbaar idd nog niet zo hoog
Hier is tussen de 500 en de 600 een goede maand. 🙂 Mensen onderschatten dat vaak tot ze het echt gaan bijhouden, merk ik.
Ik kijk soms op van hoeveel we nog cash betalen!
Iemand alleen krijgt van het ocmw 70 euro per week als huishoudbudget. Dus dan zit het wel ok met dat budget van jullie.
Ja al is 70 euro per week precies ook wel nipt,? 10 euro per dag
Wij zijn slechts met twee, maar komen toch ook al in de buurt van 5 à 600 Euro voor de maandelijkse boodschappen. Nog een geluk dat we hierbij ook vaak de Aldi of Lidl aandoen, of het zat nog hoger (in onze buurt-Delhaize bijvoorbeeld).
Ik denk dat vooral het feit dat je voor twee volwassenen boodschappen voorziet doorweegt, die twee kleine kinderen maken zoveel verschil niet, daar dient het budget “hobby’s en kampen” of “kinderopvang” voor 😀
Herkenbaar, een kind met karakter. Zelfd in de crèche, ik denk dat ze amper 1 jaar was, vertelden ze ons al dat onze dochter een sterke wil heeft. We houden ons vast aan de gedachte dat ze later een assertieve madame zal zijn en zich niet zo zal laten doen als haar mama. 😉
En toch grappig in al hun rebelsheid vind ik
Ik kom op 610 euro uit voor supermarktboodschappen. Ook voor 4 personen. Lijkt me perfect normaal en is denk ik zelfs eerder aan de lage kant.
Een analyse van Annelyse! Merci, toch confronterend hé?
Ik vind dat wel meevallen. Ik was zwaarder onder de indruk van de post “horeca” en “reizen”
Ahja mijn dining out is nog niet echt superzwaar; mijn potje babysits moet ik er echter wel bijrekenen ook 😀
Ook wij, slechts met zijn tweeën, scoren tussen de 5 à 600 euro per maand voor boodschappen. Het leven is een pak duurder geworden dan voor de euro; de lonen zijn helaas niet navenant gevolgd.
Gelukkig wonnen we een tijdje terug Euromillions, dat scheelt een slok op de borrel.
*insert korreltje zout*
Oh, kabouter David! Jeugdsentiment van de bovenste plank 🙂
Een gezin met drie kinderen (6, 3 en 1, op de jongste zal het niet komen): 760 euro, en dan is daar de zelfplukboerderij nog niet inbegrepen (67 per maand). Tegenwoordig wel bijna enkel buurt-Delhaize, zelfs de markt lukt niet meer. Loslaten helpt niet alleen bij opvoeden, ook bij eten kopen 😉
I ❤️ YNAB, binnenkort gaan we ons 3de jaar in, ‘lidgeld’ sowieso al teruggewonen.
& yep.. meest confronterend zijn de boodschappen.. Dat is geloof ik overal hetzelfde..
Ik denk dat wij ook aan zoiets zitten voor de boodschappen en ik heb de indruk dat dat goed meevalt in vergelijking met andere gezinnen, hoor!
Ik YNAB nu bijna een jaar en ik ben zo blij dat ik het doe: de gemoedsrust en we hebben toch veel meer gespaard dan andere jaren. Pluim voor mezelf!
Bij ons voor een gezin van 4 dat voornamelijk vegetarisch eet ook €500 à €600 boodschappen per maand. Daar zitten wel nog pampers en babymelk bij voor de jongste telg.