The joys of motherhood

Was ik zojuist nog aan het verkondigen tegen iemand dat ik enorm weinig over het moederschap schrijf. Ik maak er geen geheim van dat ik mijn rol als moeder -samen met die van echtgenote- als één van de moeilijkste vind van alle rollen die ik vervul. Er altijd zijn voor iemand, onvoorwaardelijk. Ik ken moeders die zich enorm met hun kinderen verbonden voelen. Ze voelen het als er iets met hen scheelt, ze zien het als ze zich niet goed voelen. Zelf moet ik vooral heel vaak gissen naar problemen. Of ik moet het horen van andere kinderen of moeders van kinderen die met mijn zonen omgaan. Vooral Ilja geeft me weinig informatie over zijn leven en als ik vraag of hij iets speciaals geleerd heeft op school krijg ik steevast “kweenie” als antwoord. Hij is ook bitter weinig ziek.

Vanmorgen riep hij vanuit zijn bed: oorpijn! Het is al voorgevallen dat hij met een propje zat dat wat begint te duwen. Ik besloot om eerst Perdolan toe te dienen en dan af te wachten tot na school. Toen hij huilend uit de klas kwam besloot ik meteen om actie te ondernemen. De dokter wist een oorontsteking te bevestigen en toen ik in de apotheek stond voelde ik me meer dan ooit verbonden met hem. Ik zag eindelijk dat er iets scheelde. Ken je dat van die picto’s waarop ze gevoelens proberen te visualiseren. Eéntje ervan is “ziek”. Dat manneke is meestal groen van kleur. Zo zag mijn zoon eruit toen we aan de kassa van de apotheek stonden. Groen. Hij kon het ook mooi verwoorden voor een keer: “Ik voel me ook niet zo lekker in mijn buik!”. Twee seconden later was ik de moeder die achteruit sprong toen haar zoon zijn middagmaal terugsmeet op de vloer van de apotheek. Zompige brokjes gleden langs de wand van de counter naar beneden. Oh the joy. Ja, ik was die moeder die op een vrije woensdagnamiddag op haar knieën zat om stukjes worst met appelmoes en patatjes in een papiertje te draaien. Je zou ervan verschieten hoeveel je in zo’n apotheekzakje kan proppen. En ik was ook die moeder die achteraf positief doch egoïstisch dacht: “Beter in de apotheek dan in mijn auto”.