Ik hou van het woord “luwte”. Het valt op dat veel woorden waar een w in te vinden is mij ergens wel interesseren: rauw, warmte, lauw, wandelen, weekend, willen weten, wishful, wandering, wensen, waken, wauwelen, werken, weifelen.
Het is misschien een modeverschijnsel en het klinkt wat vooringenomen maar de laatste maanden merk ik dat meer “in het moment” probeer te leven. Met de nadruk op “probeer”. Want het blijkt een serieuze ommekeer in mijn volledige denkpatroon. Uw meest bekende planner leert om meer los te laten. Mijn ruisende hoofd, het feit dat ik niet echt een zittend gat heb, altijd maar doordoen, ik wil er een beetje van afstappen. Ik blijf mezelf wel uitdagen, er komt al eens een workshop in mijn agenda de laatste maanden. Zo ging ik in Café Gusta een workshop “Espresso-technieken” volgen en was er ook het stijladvies waar ik iets aan gehad heb. Ik kijk ook nog altijd uit naar een workshop rond schrijven, misschien bij Nina binnenkort. Tegelijk bouw ik ook bewust luwte in. Waar die workshops gelijk staan aan “gecontroleerde shots informatie”, probeer ik nu de constante stroom aan informatie die ik dagelijks krijg beter te kanaliseren. Tijdens het weekend zoveel als mogelijk één dag blanco houden blijft een puntje waar ik echt werk van maak. Hoewel ik hou van sociale contacten, verlamt de druk me soms die het met zich meebrengt. “Het moeten ergens zijn“, dat moet nu eventjes niet meer. Deze zomer ga ik meer voor “shitty dinners op de ruttel” en “whatsappen naar wie wil afspreken de dag zelf”. Pas op, het lukt niet altijd om dat te bewaken, soms overdoe ik mezelf dan ook tijdens drukkere weekends. Of ik combineer mijn werkende weekend met een sociale activiteit waardoor ik compleet overprikkeld geraak en het weekend gewoon te zwaar is voor mij. Soms denk ik dat ik overdrijf. Dat ik mezelf maar wat aanpraat met dat introvert zijn en die overprikkeling. Dan lees ik “Stil” van Susan Cain en slaat de herkenbaarheid mij in het gezicht maar tegelijk wil ik helemaal niet die overprikkelde, humeurige introvert zijn die liever met haar boek in haar zetel klimt. Moet je bijna 37 jaar worden om jezelf te leren kennen? Dus daarom kies ik voor luwte momenteel. In zoveel als mogelijk. In onze reisplannen (heel simpel, binnen België blijven, maar toch even eruit), in onze weekendplannen (zo weinig mogelijk), online (insta-luwte, blogluwte). Waarschijnlijk een goed idee….

Prachtig beeld buiten, gisterenavond!
Woorden met W vind ik ook iets hebben, maar die met een M hebben dat ietsje meer. Er zijn ook Z-mensen, maar die zijn kak.
Geniet!
Zeveraars
Swaffelen!!
😆😏🤨
Een heel goed idee en zeer herkenbaar. Ik wil ook niet altijd toegeven aan die nood aan rust en tijd voor mezelf, maar dan bots ik onvermijdelijk op mijn grenzen. Ik hou nu ook zoveel mogelijk 1 dag in het weekend vrij, echt een zalig systeem!
Wreed dat je waarop echt moet letten hé
Ik had het er vorige week nog over, met een collega. Zij kon er niet tegen als ze niet én op vrijdagavond, én op zaterdag, én op zondag plannen had. En zij op haar beurt begreep niet goed waarom ik meer dan één weekend-activiteit of -uitstap al voldoende vond. Zelfkennis, het begin van alle wijsheid. En ik ga me niet meer ‘verantwoorden’ bij anderen wat mijn introvertheid betreft 🙂
Je laatste zin is iets waar ik best nog wat werk mee heb. “Ik ben niet asociaal, ik ben gewoon introvert” 😂
Neen, je moet 50 worden om helemaal te relativeren… 😂
Alle gekheid op een stokje, je log is enorm herkenbaar, we worden door van alles en nog wat en door iedereen geleefd. In het weekend moet veel te veel, wij proberen sinds 5 jaar, toen de wereld even stil stond, in het “mogen” te leven en niet in het “moeten”. Dat lukt niet altijd maar het besef dat het kan is al heel wat.
Allee ik heb nog 13 jaar! 😅
Ook hier herkenning. Veel vrienden en kennissen, veel sociale contacten waar ik ook veel uithaal maar die vaak als een “moet” voelen, ipv als een “mag”. Ik voel dat ik zelf meer nood heb aan tijd alleen, maar ik vind het moeilijk een grens te trekken. Want als ik zelf zin heb om af te spreken, vind ik het ook niet leuk om een nee te krijgen. Als ik mezelf moet beschermen met tijd alleen, betekent dat een vriendschap waarin ik minder tijd/aanwezigheid/aandacht kan ‘geven’. Dat voelt ook niet juist, voor mij. Ach, een weg ertussen proberen te vinden zeker?
Ja idd ik bewaak mijn agenda deze zomer veel strakker
Ik denk soms ook dat ik overdrijf met dat introvert zijn. Als ik zie wat andere mensen allemaal (kunnen/willen/moeten) doen in hun vrije tijd. Maar niet voor mij. Ik heb mijn rem gevonden en ga er op blijven duwen deze zomer. Ik moet wel. Ja dat is het enige dat ik moet doen deze zomer 🙂 🙂
Luwte is een prachtig woord, in alle opzichten.