37 dingen die je (al dan) niet over mij wist #4

31. Als kind deden mijn vriendinnetje en ik jaarlijks verjaardagsfeestjes onder ons twee. We speelden muzikaal pak dat we naar elkaar heen en weer gooiden. Mijn broer deed de muziek. Het klinkt zo zielig als ik het herlees maar wij twee weten beter: het zijn herinneringen voor het leven.

32. Mijn all time favoriete liedje is het volgende:

Dat is het echter nog maar een paar jaar, ik vraag me af wanneer dat zal veranderen en meer nog: wat er ervoor in de plaats zal komen.

33. Wiskunde – statistiek – meetkunde. Echt, kom er niet mee af. Ook al kies ik in mijn studie nu specifiek voor een richting waar dit ook aan bod komt, ik vermijd het zoveel mogelijk als de pest. Doe mij een rekensom maken en ik moet me neerzetten. Als er staat 10 DL in een recept staat dan neem ik altijd dezelfde maatbeker waar de deciliters op uitgetekend worden want mijn weegschaal geeft alleen maar ML aan. Oplossingsgericht werken, dat is meer mijn ding ;-).

34. Ik heb geen specifieke kledingstijl en ik volg geen modetrends. Ik draag waarin ik me gemakkelijk en mooi voel. Kleren vervangen “omdat ze niet meer passen in de modetrends van het najaar”, daar doe ik niet aan mee. Zo heb ik een jeansrokje dat ik elke zomer wel eens draag, ik kocht het toen ik nog single was.

35. Er zijn wel momenten waarop ik me dingen afvraag waar een ander compleet niet mee bezig is. Zoals tijdens een kinderevenement : hoe managet die Kamiel van Kaatje dat om te zingen, te dansen, zo’n pak staande te houden, die mond te bewegen èn nergens tegenaan te botsen? Dan ben ik in gedachten bijna lijfelijk aanwezig in dat pak en zie ik het mezelf al doen. “Zou er daar een hendeltje zijn om die mond op en dicht te doen?” “Hoe warm zou dat zijn?” “Heeft hij een speaker ergens in zijn pak?” “Daar kan toch geen microfoon aan die zijn kop nog eens hangen ergens?”

…en “als die omvalt, geraakt hij dan nog recht? Of ligt hij gewoon zo te spartelen tot iemand hem komt helpen nadat die hem keihard hebben uitgelachen?”

36. Knippen, met name recht knippen is geen van mijn kwaliteiten, dit taakje wordt dan ook altijd uitbesteed aan iemand anders die in de buurt is. Tot ik deze week met een kunstleerkracht sprak. “Ja maar….je knipt niet met een linkshandigenschaar?” Toen ik haar linkshandigenschaar gebruikte bleek ik echter wel recht te kunnen knippen. BEN JIJ LINKS ZONDER DAT JE HET WIST OFWA? Nee, maar ik moest wel 37 worden om te beseffen dat ik gewoon niet de juiste schaar had.

37. Mijn 37ste verjaardag werd dit jaar wel serieus in de verf gezet. Mijn echtgenoot had voor mij een geweldig cadeau voorzien. Je krijgt mij niet vlug sprakeloos maar vrijdagavond was ik het wel eventjes. Op zaterdag mocht ik meegaan om mijn cadeau te gaan bekijken:

hij spaarde achter mijn rug maandenlang voor deze geweldige scooter. Binnenkort zoef ik dus door de West-Vlaamse velden. Zie je de hartjes uit mijn ogen spetteren op de foto? “Ben je blij met je brommer mama?” “Hell yeah!”

Deze “37 dingen” is het laatste postje in een reeks van 4, de andere postjes kun je hier , hier en daar lezen.