door Mijn 37ste verjaardag komt eraan. Verwacht je deze week maar aan 37 weetjes die je keihard tegen mij mag gebruiken.
1. Tot op de dag dat ik op mijn tanden ben gevallen was ik een notoire nagelbijter maar dat heb ik in die periode afgeleerd omdat ik gewoon geen kracht kon zetten op mijn voortanden. Nu ga ik regelmatig met de nagelschaar aan de slag en zit ik keihard met de hibbiejibbies. Ik haat het namelijk om mijn nagels te knippen, ik stel het zoveel mogelijk uit maar er is uiteraard geen ontkomen aan.
2. Hoewel ik fitter en gezonder ben dan ooit voel ik toch dat de 40 nadert. Ik sta niet te springen om ouder te worden. Gedurende de laatste vijf jaar merk ik dat mijn lichaam er ouder begint uit te zien. Er moet al eens een extra laagje gesmeerd worden om het één en ander te camoufleren. Met blauwe wallen en rimpels op kop.
3. Ik sla nooit een controle bij de gynaecoloog over. Als er één angst is die ik over mijn gezonde lichaam heb dan is het wel om een (vrouwen)kanker te krijgen. In mijn ogen is mijn gynaecoloog de enige die me hier jaarlijks bij kan geruststellen.
4. De laatste jaren ben ik een crazy plantlady geworden. Hoewel ik vroeger met moeite een orchidee in leven kon houden ga ik nu soms heel actief in plantenwinkeltjes snuisteren om er een curieusaard uit te halen. Deze polka-dot-plant- oftewel Hypoestes phyllostachya (wie onthoudt dat? Ik heb het alleszins gegoogled) is mijn laatste aanwinst.
5. Ik draag geen pyjama’s of slaapkleedjes of dergelijke kledingstukken die je speciaal koopt om in te slapen. Een sportshortje en een oude bandshirt volstaan in de zomer. In de winter een chillpants en een gelijkaardige t-shirt erbovenop. Ik ben wel een gigantische fan van mijn peignoir al is die misschien wel eens aan vervanging toe.
6. Ik probeer wel eens een hypeboek te lezen, gewoon omdat ik curieus word als iemand er iets over schrijft. Zo las ik deze maand #nietaankindengezinverklappen van Hanne Luyten. Ik had er eerlijk gezegd iets meer van verwacht, maar dat is ook omdat een groot deel van de onderwerpen besproken werden in de podcast Radio Mama van Christine Wollants . Dit deeltje vond ik wel heel treffend geschreven:
niet dat ik mijn echtgenoot wil bashen hier, hij doet serieus zijn deel, maar het beschrijft wel hoe mijn hoofd soms kan uit zijn voegen barsten en ik niet kan verwoorden hoe dat komt.
7. Ik was ooit een roker. Een serieuze roker. Op een dag ben ik gestopt en nooit meer herbegonnen. Het is ondertussen al 15 jaar geleden en regelmatig droom ik dat ik aan het roken ben. Nog altijd kan de geur van een sigaret mij nostalgisch doen worden. Maar herbeginnen, dat staat niet in mijn planning.
8. Hoewel ik er in slaag om een blogpost online te krijgen zonder dat alles schots en scheef staat ben ik een complete computernitwit. Het gebeurt regelmatig dat ik een bestand download, het ergens opsla en gewoon nergens meer terugvind zonder dat ik de zoekfunctie van mijn laptop moet aanspreken. Het bevindt zich ergens in nevernever-data-land bij al die andere downloads die zich daar ergens schuilhouden. Negeren dat ik ooit iets nodig had van het internet is de enige oplossing in die geval!
9. Het is de eerste zomer dat ik een short draag die boven mijn knieën komt. Met rokjes en kleedjes tot net boven de knie heb ik nooit echt een probleem gehad maar een broek dat ging mij precies niet. Iets met onzekerheid over mijn dijen. Don’t ask. De hotpants die laat ik echter over aan de Lesley Ann Poppes in de wereld.
10. Er zijn een aantal woorden in het mamapapa-landschap die mij doen oogrollen. Ik doe het zonder dat iemand het ziet en ik zeg er nooit iets van maar het gebeurt spontaan bij: ploetermoeder, kids en dessertkindje. Dat laatste woord vind ik het ergste. Dessert gaat over die pudding die je in feite niet meer nodig hebt. Niet over kinderen. Vind ik toch.
Shout your heart out 
Ik had nog nooit van een dessertkindje gehoord maar kan het alleen maar met je eens zijn dat dat een vreselijk woord is.
Hahaa dat laatste! Ploetermoeder vind ik nog meevallen, maar het woord Kids is echt vre-se-lijk. Hoe dat ooit zo hard onze taal heeft kunnen binnensluipen, brrr.
‘Dessertkindje’? Allee zeg, dat heb ik nu nog nooit gehoord… Vreselijk!!!
Ik word ook een beetje agressief als vrouwen zichzelf een ploetermoeder noemen. Hoe triestig is dat eigenlijk, als je jezelf beschouwt als een minderwaardige moeder…?
Deed ik even de moeite om de tekst van Hanne Luyten te lezen. Dat had ik beter gelaten 🙂
ik vind het boek wel leuk hoor, maar ik had een verkeerde verwachting denk ik.
Allez, is een ploetermoeder niet diegene die beschreven wordt in dat boek? Een die met vanalles tegelijk bezig is en die soms niet meer weet waar haar hoofd staat? Zo had ik het begrepen…
op de cover staat “loedermoeder” en dat zou een beetje de tegenhanger van de ploetermoeder moeten zijn. Ik aanschouw mezelf als geen van de twee 😉
Leuk, die weetjes :-). En ik voel dat ook wel, dat ouder worden. Vroeger droeg ik nooit make-up bijvoorbeeld, terwijl ik moet toegeven dat ik er tegenwoordig toch frisser uitzie met…
ik draag enkel make-up als ik uitga, maar inderdaad zeg, het voelt soms wel eens alsof het wat meer zou mogen zijn 🙂
Mooie plant, ik wil er ooit ook nog zo eentje. Ik heb tegenwoordig zoiets als een plantenwishlist. Ben ik dan ook een crazy plant lady? Grappige foto, ik vind dat die bloempot precies zweeft :-).
ja, optisch effect 🙂
Is dat geen stippenbegonia? Of stippenplant?
Vind die trouwens ook erg mooi en de decoratief.
jaja, stippenbegonia, helemaal juist
Leuke lijst! Mijn vingers worden ook meer en meer groen met het ouder worden: wie had dat ooit gedacht?!
En die laatste…aargh! Ik zal daar nog eens iets over schrijven, over dat ploeteren en dat loederen.
Dessertkindje was zelfs een keer het Woord van het jaar. Geen flauw idee meer welk jaar trouwens. Maar blijkbaar waren er dus voldoende mensen die voor dat woord stemden.
Dessertkindje had ik nog nooit gehoord en ik ben niet van plan om het ooit te gebruiken. Ploetermoeder vind ik nog niet zo erg, ik dacht toch dat het betekende dat je probeert, maar het altijd wel eens kan misgaan. Loedermoeder vind ik veel negatiever klinken. Maar dat ligt mss aan mij 🙈
Een ‘normale’ moeder dus 😂
Een dessert-watte? Kindje?! Wat is dat in godsnaam nu weeral? *eyeroll* 😉
dessertkindje? wat is dat? ik heb de term nog nooit gehoord.
Hahaha, een dessertkindje, wie bedenkt zo iets? En ja, “kids”, brrr. Of ouders die elkaar mama en papa en hun kinderen broer en zus noemen, dat vind ik ook zoiets raar.
Je verjaardag is ondertussen waarschijnlijk gepasseerd, dus met – hopelijk niet teveel – vertraging nog een heel gelukkige verjaardag gewenst!
Trouwens, met het risico nu als een zwaar geval van crazy plant lady over te komen: ik denk dat jouw plant een Begonia maculata is. Een Hypoestes phyllostachya heeft ook vlekjes, maar anders (al heeft die begonia bizar genoeg veel meer polkadot-achtige vlekken…).
Is een nagelvijl geen optie als je niet van knippen houdt? Ik gebruik zelden een nagelknipper alleszins. Ik stem ook op ‘begonia maculata’, we hebben die op ’t werk ook. Ik zou ook zo graag ne keer aan niks denken. Kan dat soort mannen daar niet eens een boek over schrijven? Nog nooit van dessertkindje gehoord, omg hoe komen ze erbij!
Dromen dat je terug aan ’t roken bent, herkenbaar. In paniek wakker worden: wat heb ik gedaan??? Ik heb dat ook zeer lang gehad. Ben inmiddels 27 jaar gestopt en de dromen zijn al even geleden.