Ons huis lijkt wel uit elkaar te vallen. Ok, misschien moet ik het niet zo dramatisch voorstellen. De toestellen in huis lijken het allemaal tegelijk te begeven. Zo gaven mijn vaatwasser, mijn wasmachine en mijn droogkast de laatste weken allemaal een foutmelding. Met wat sleutel-, vloek-, ontstop en opdweilwerk is het toch gelukt om ze stuk voor stuk te herstellen. De boiler heeft het echter compleet begeven en moet vervangen worden. Wij wonen hier nog maar 6 jaar dus dat vind ik best wel een bummer eigenlijk. Zeker omdat er reeds stukken vervangen werden in diezelfde 6-jarige boiler. Gelijk hoe hou ik niet van koude douches dus kosten maken dan maar.
Niettemin is het vandaag een geweldige dag. De hittegolf is voorbij, het is mogelijk om weer buiten te komen zonder dat je compleet in de vlammen opgaat. De kinderen zijn voor de laatste keer naar het sportkamp en de verzekering en nummerplaat voor mijn scooter zijn in orde. Ik pikte de beauty vanmorgen op en ik kan maar één dingen zeggen: “MACHTIG!!!”. Als 16-jarige reed ik met een scooter dus ik was er weer vlug mee weg. Het lichtjes zwevende gevoel van over de baan te zoeven, de wind in mijn gezicht, echt, zo’n gevoel van vrijheid heb ik al jaren niet meer gehad. Het was ook meteen duidelijk dat dit helemaal anders is dan je met de wagen ergens verplaatsen. Alleen al het feit dat je enkel je eigen gedachten hoort. In de auto zet ik nooit de radio af omdat ik het gewoon ben om met muziek te rijden maar het is best wel relaxerend om eens alleen maar naar je eigen hoofd te luisteren. Met de bromfiets ben ik ook mossel noch vis. Ik ben geen fietser, ik ben geen automobilist. Toch ben ik goed gezien in het verkeer.

Ohja, ik ben wel ingehaald door een fietser toen ik daarjuist naar de bibliotheek reed. Een speed pedelec weliswaar, maar het blijft toch een vreemde gewaarwording. Toen ik terugkeerde haalde diezelfde meneer mij weer in! (Ging hij ook gewoon naar Blokker en de bibliotheek zoals ik?) De smile op zijn gezicht kon de mijne echter niet overtreffen.
Maandag vliegen we er allemaal weer volle bak in. Het wordt gelijk een pittige week met veel vroegdiensten en een inslaapweekend. De kinderen gingen gisteren reeds hun klas gaan verkennen op een open school-momentje. Dit verving het traditionele huisbezoek dat de juffen hier in de gemeente afleggen. Ik weet niet of het iets is dat nog veel wordt gedaan maar een bezoek van de juf in de laatste week van de zomervakantie, dat is toch eigenlijk voor alle partijen ongemakkelijk vind ik. Ik kan me wel voorstellen dat het ergens wat inzicht biedt in bepaalde situaties of dat het heel noodzakelijk kan zijn bij kinderen die iets meer noden hebben dan de onze. Ilja was enorm blij om terug op school te zijn. Bij het naar huis stappen zei hij zelfs: “’t Hoh, naar school gaan, dat is toch leuker dan de zomervakantie hoor, met die warmte en al…pffff”. Say what? Linus was weer zijn rebelse zelf door absoluut niet enthousiast te zijn, zelfs te weigeren om zijn klas zelfstandig binnen te stappen. De juf kreeg geen goeiedag en ik kreeg zijn zweterige hoofdje tegen mijn schouder geklemd. De ervaring leert me dat iets afdwingen op dat moment alleen maar averechts werkt dus liet ik hem gerust. Ik zou mezelf niet zijn moest ik voor volgende week nog op zoek te moeten naar turnpantoffels voor beide jongens. I’ll never learn.
Mijn sociale leven werd ook op gang getrokken na ons verlof, met hier en daar een feestje of een drankje met vriendinnen. Vanavond is er de startvergadering van het vrijwilligerswerk bij Gezinsbond en vrijdagavond gaan we met vrienden naar de nieuwe Tarantino film. (Djeez, ik kan de tijd niet noemen dat ik nog eens naar de cinema ben gegaan voor iets anders dan een kinderfilm). Half september plan ik ook de nieuwe vakken in voor mijn tweede jaar aan de hogeschool. Het wordt best heavy met vakken zoals neuropsychologie, statistiek en casuïstiek. Om al wat warm te lopen voor de studie lees ik momenteel “Authentieke intelligentie” van neuropsychologe Elke Geraerts. Op de kaft wordt beweerd dat het leest als een trein en dat is verre van gelogen. Een echte wake-up call in dit digitaal tijdperk, zeker een aanrader.
Zalige foto, geniet er van.
En ik ben ook fan van de boeken van Elke Geraerts, super interessant maar ook heel leesbaar.
Zo’n kamerbrede glimlach… Liese is gelukkig!!
Moh zie, zo stralen!
Zo blinken!
Hier ligt ‘Mentaal kapitaal’ al een tijdje klaar, van dezelfde schrijfster. Dat boek werd me door een vriendin aangeraden, en ik ben heel benieuwd! Te veel boeken, te weinig tijd…
Machtig die scooter e. De kids mogen ook gewoon sportschoenen dragen in de turnles. 🤪. Gr.
Die scooter STAAT u ook echt 🙂