Hoe saai is perfectie?

“Het is niet helemaal perfect, dus ik ben niet tevreden”. We waren op een initiatiecursus handletteren toen ik een jongedame deze uitspraak hoorde doen. Iets in mijn schreeuwde: “Wat!!??” maar ik hield me stil. Tegelijk denk ik nog altijd dat ik iets had moeten zeggen. Ik wou haar duidelijk maken dat die drang naar perfectie echt voor niets nodig is. In de weekendeditie van De Morgen las ik een artikel over hoe het we met z’n allen weer beter een beetje luier zouden mogen worden. Zoals er wordt geschreven: “is het tijd om middelmatigheid, luie dagen en de slobbertrui weer te omarmen”. Ik voelde me niet aangesproken in de het deeltje waar werd gezegd: “dat we de prestatiemaatschappij al te veel geïnternaliseerd hebben om er echt afstand van te nemen”. Dat we in een druk-druk-druk-maatschappij leven, dat hoor ik van alle kanten. In mijn nabije omgeving viert burn-out en depressie hoogtij. En niemand is er vrij van. Zelfs ik niet. Daarom hou ik nog maar eens een pleidooi voor chillaxen en content zijn met de simpele dingen in het leven

• Morgen is ook een dag.

“Ik doe het morregen“. Belgian Asociality was reeds in de jaren ’90 een voorstander van het uitstellen van taakjes. Het is goed mogelijk dat ik op eigenaardige tijdstippen een vaatwas leegmaak of een mand was plooi, maar het is evengoed mogelijk dat ik tegen die mand schop en er “Morgen!” achteraan zucht.

• Je bent genoeg

De woorden spreken voor zich. Maar toch hoor ik nog regelmatig mensen zichzelf neerhalen. “Ik ben niet slim genoeg” “Ik ben niet mooi genoeg”. Wie zegt dat?

• Foto’s op sociale media zijn slechts een fractie van de levens van anderen.

Als je daardoor kijkt ga je dit medium helemaal anders benaderen. Op sociale media wordt in veel gevallen enkel het positieve getoond. Er zijn wel accounts die echtheid en realiteit durven te tonen maar veelal zijn het gewoon mooie plaatjes. Voor mij allemaal goed en wel, ik post ook graag aantrekkelijke dingen. Zolang je maar beseft dat dit alleen niet mijn enige realiteit is, dat ik tien minuten voor die leuke foto van de jongens nog moest tussenkomen in een ruzie. Als dit bij mij zo is, dan is dit bij anderen ook zo. Door dat besef ervaar ik geen jaloezie als ik door mijn Instagram scroll.

• Mensen zijn door de band genomen vooral met zichzelf bezig.

Wat anderen “misschien wel gaan denken”. Dat is van geen belang. Als ik vind dat ik een beslissing moet nemen dan ga ik me niet gaan afvragen wat anderen daarvan gaan denken. Meestal denken anderen daar zelfs helemaal niets van, want iedereen is voornamelijk met zichzelf bezig. In het slechtste geval zijn ze misschien een half uur bezig met wat ze over jou denken en gaan ze daarna meteen terug over naar de orde van de dag. Moet je daarop je beslissingen gaan baseren?

• Er kunnen parasieten in je leven aanwezig zijn.

Het is niet altijd simpel of mogelijk om mensen uit je leven te bannen. Maar het kan een groot verschil maken als je beseft dat het parasiteren gaande is. Als je de kleine naaldjes die ze in je rammen kan herkennen. Ik steek graag mijn tijd in de mensen die me energie geven en de parasieten tolereer ik tot op een bepaalde hoogte. Dat neemt niet weg dat het ook energie vraagt om daar mee om te gaan.

• Zelfzorg is niet enkel een modewoord

Hoewel “zelfzorg” wat beladen klinkt komt het er gewoon op neer dat tijd nemen voor jezelf van cruciaal belang is om goed te functioneren. Als je constant ten dienste staat van je job, je gezin of je kinderen, wanneer kom je zelf dan aan de beurt? We zorgen ervoor dat we nooit zonder platte gsmbatterij vallen, maar onze eigen batterij opladen komt pas op de laatste plek.

• Er is niets mis met simpelheid.

Ik krijg jeuk bij de “harder better faster stronger”-mentaliteit. Ik probeer de dingen die ik doe goed te doen. Het constante streven naar beter, verder en meer, daar kun je mij niet voor motiveren. Ik ben wel graag bezig met zelfontwikkeling maar bij mij werkt vooral intrinsieke motivatie het beste. Waarom wil ik verder studeren? Omdat het mij interesseert. Niet om hogerop te geraken in mijn job (iets wat trouwens niet mogelijk is met wat ik doe). Het is goed zoals het is en zo mag het blijven. De cheesy quote: “Life begins at the end of your comfortzone”, dat is allemaal goed en wel, maar ik zorg er wel liever eerst voor dat mijn comfortzone op orde staat, dat is dezer dagen al meer dan werk genoeg!

• De wereld zal niet vergaan als je niet al je doelstellingen behaalt.

Leesdoelen, loopgoals en bucket lists kunnen een goeie motivator zijn om uit je luie zetel te komen. Ik heb ook wel enkele aandachtspunten in mijn achterhoofd om te vermijden dat ik ter plekke vegeteer. Maar er mag van mij geen druk bijkomen. Kan ik maar tien boeken lezen dit jaar, so be it. Er zal hierdoor niemand ter plekke in brand vliegen. Is het voornemen om elk weekend één dag blanco te laten deze maand niet volbracht, dan kijk ik wel graag terug op de drie andere weekends waarin het wel lukte. Niets moet, alles mag.

En wat motiveert jou?