Westouter has got it! Yeah baby it’s got it! Iets in dat dorpje zorgt voor een twinkeling. Voor een zeker je ne sais quoi. Maar Westouter staat voor alles wat bekoorlijk is aan De Westhoek. Het is dan ook bezaaid met wandelknooppunten. Eerder nog schreef ik over Het Tweebergenpad en vandaag deed ik een andere route die ook in het centrum van het luisterrijke dorpje start. Het Stiltepad kun je in drie afstanden stappen. Ik koos voor de kortste route van 6,8km. Om de ervaring compleet te maken besloot ik om geen podcasts of muziek te luisteren maar even alleen te zijn met het ruis in mijn hoofd.

Soms voelde het alsof ik in het verre niets terecht ging komen. Als de weg voor je naar een horizontale lijn leidt terwijl je in Heuvelland bent, kleine mindfuck dit.

Ook op deze wandeling vond ik enkele haiku’s. Puur en simpel.

Behalve de vogels, kabbelend water en in de verte misschien een tractor heb ik niets gehoord. De wandeling heeft zijn naam alleszins niet gestolen.


Deze wandeling is niet rolwagentoegankelijk. Door de hevige regenval van gisteren was het bij momenten ook een zompige boel, maar niets wat je met goeie wandelschoenen niet kan trotseren.
Voor de route van 6,8km volgde ik volgende wandelknooppunten: 1 – 2 – 59 – 3 – 4 – 5 – 9 – 8 – 14 – 21 – 64 – 22 – 10 – 19 – 1
Ha! Ik ga die woensdag gaan doen. Laat het woensdag nu wel de dag zijn waar het meeste regen wordt verwacht, dus ja daar vrees ik wel voor.
Ik ga woensdag foto’s komen nemen terwijl Tiny door de modder wrocht. Uiteraard maak ik haar onherkenbaar op de beelden. Of toch niet, het hangt er een beetje van af.
Staat op mijn wandellijstje, maar J. moet eerst nog wat verder leren stappen. 6,8 km is voor haar kleine beentjes nog wat ver, en buggy’s zullen ook wel niet mogelijk zijn daar :-).
Een wandeling om te onthouden… bedankt voor de tip!