door Hoe loopt het met de opleiding? Een vraag die ik regelmatig gesteld word. Ik ben ondertussen al anderhalve maand weer aan de slag om een cursus te doorploeteren tijdens mijn vrije uurtjes maar deze keer loopt het minder vlot dan de voorbije vakken. Neuropsychologie is killing me softly. Althans het killt mijn courage. Door dat ene vak ben ik momenteel enorm gedemotiveerd. De materie is niet eenvoudig maar ze is dan ook nog eens enorm uitgebreid waardoor het moeilijk is om een overzicht te bewaren. Zeker omdat ik niet constant kan studeren maar in kleine beetjes. Een paar uur hier, een paar uur daar. En wat gebeurt er als je je motivatie moet samenschrapen? Andere dingen lijken ineens veel interessanter. Ik zou direct een lijstje kunnen opsommen van dingen die ik nu veel liever zou doen dan die cursus te memoriseren en ja, zelfs “kuisen” zou ik nu liever doen. Het doet er ook geen goed aan dat mijn huishouden nog maar eens ontploft is, dat ik dringend nog wat voorbereidingen moet treffen voor Sint-Maarten die ons het komende weekend komt verblijden èn dat mijn poetsvrouw AWOL is. De gedachten die dan door mijn kop razen in plaats van de neurologische verbindingen die ik op papier zou moeten bestuderen gaan in een ritmisch tempo als volgt:
- Ik hoef toch helemaal niet verder te studeren? Ik heb een diploma.
- Waarom doe ik dit eigenlijk?
- Ik ga het hier allemaal smijten, fakthisshit!
- Toch wel interessant om te lezen over het puberbrein en hoe het komt dat dit anders marcheert dan een volwassen brein
- Amaai, tot uw 25 jaar groeien uw hersenen nog
- Het zou toch een mooie uitbreiding zijn van mijn huidige diploma.
- Het examen is meerkeuzevragen zonder giscorrectie, ik kan ook goed gokken
- Een cursus van 325 pagina’s voor 3 stomme studiepunten, wie vindt dat uit?
- De zon schijnt verdikke, het heeft al dagen aan stuk geregend en nu schijnt de zon, net nu ik geen courage heb.
- Oh dementie is toch wel interessante materie.
- Ik zou eens moeten kuisen
en maar gaan in mijn kop, malen malen malen.
Maar het hier eens van mij af schrijven is een grote hulp. En straks misschien een kleine wandeling maken voor ik ga werken. En uiteindelijk ga ik toch het examen doen in december, en misschien ga ik zelfs slagen. En als het niet zo is, dan doe ik een herexamen. Maar die cursus neuropsychologie, die ga ik me toch altijd blijven herinneren als een klein fuckertje waarvoor ik mijn vloekwoordengamma serieus heb uitgebreid. Je ziet: je kan levenslang bijleren.
Shout your heart out 
Mijn overbuurman zei gisteren nog: “Paul, ik vloek nooit godverdomme!”. Hij studeert niet, en toch, zie je wel! Het kan aan zijn werkloosheid liggen, ondertussen ook al 25 jaar. Hij was vroeger omdraaier van 45-toerenplaatjes, die zijn tegenwoordig niet meer veel gevraagd op de arbeidsmarkt.
Veel succes!
Zo herkenbaar van toen ik zelf uren boven van die dikke cursussen zat, die op zich wel interessant waren, maar op dat moment leek zelfs mijn kamer opruimen leuker tijdverdrijf. Volhouden, je geraakt er wel! En eens goed vloeken kan deugd doen.
Zo herkenbaar om jouw verhalen op de blog te lezen…een “oef-gevoel” dat we toch de enige niet zijn in een bepaalde situatie.
Een troost in soms moeilijke momenten.
Het lukt je wel! 🤞🤞
En eens zondigen en niet voortdurend met je neus in de boeken zitten, kan nadien ook positief werken. grtjs
Ik ben ook weer gestart met studeren (ik denk zelfs dezelfde opleiding als jij in AO) en kan mij met de beste wil van de wereld niet herinneren dat het vroeger zo moeilijk was… Of misschien ligt dat aan het feit dat ik nu werk, kinderen en een huishouden draaiende moet houden (weliswaar met de hulp en steun van Lief).
Ik had gisteren mijn eerste examen. Ik heb heel hard gevloekt toen ik buitenkwam, mezelf heel hard voor gek verklaard omdat ik mij in dit avontuur heb gestort, maar tegelijk weet ik heel goed waarom ik dit doe.
En er is inderdaad altijd tweede zit…
Straf dat je blijft doorzetten! Hier ook eentje met een studie ernaast en hoewel ik soms “echte” examens zou willen i.p.v. altijd maar papers te moeten schrijven (ugh), denk ik dan bij dit soort berichten ook weer “oef, chance dat ik op zijn minst niet meer zo moet studeren”. Succes in december!
Pfieuw gij zijt toch echt wel gemotiveerd dat je alsnog doorzet!! Ik had op school vroeger ook zo’n paar vakken (oa eentje waarbij je alle luchthavencodes uit het hoofd moest leren), nooit NOOIT nooit zou ik die opnieuw willen studeren!!