De 7 ge’s

gewandeld

Voor mijn doen heb ik te weinig gewandeld. Ik zou het aan het weer kunnen wijten. Misschien moet ik dat maar gewoon doen want door de aanhoudende regen en wind zat mijn vendelgoesting onder het nulpunt. Toch had ik een fijne date met drie blogvriendinnen in Diksmuide voor een avondwandeling. Het ware mooi meegenomen als we achteraf een cava’tje konden drinken met een set veel te hete bitterballen maar het is alsof we het gehad hebben.

gewonnen

Eind november stuurde ik een gedicht in voor een wedstrijd in de gemeente. Het werd wat zwoegen op de opdracht “Schrijf een liefdesgedicht” maar uiteindelijk kon ik toch iets afleveren. Woensdag kreeg ik telefoon van de medewerker van de gemeente, mijn gedicht werd verkozen! Het zal gepubliceerd worden in de vernieuwde trouwboekjes. Dus: Woehoew! (Nogmaals zeg!)

geluisterd

Ik heb de radio herontdekt. In de wagen ben ik nogal een zapper tot ergernis van mijn lief die mijn vette vingers op het scherm ziet verschijnen. (Ik vergeet altijd dat ik dat ook kan bedienen aan het stuur). Tijdens de MNM1000-week hoorde ik heel wat machtige nummers die me terugkatapulteerden in de tijd. We installeerden het oude FM-radiootje van meme en sindsdien luisteren we nu thuis veel meer muziek dan anders. Ik streamde vroeger wel eens radio via bluetooth maar ik ervaar toch heel wat storingen op die manier en de batterij van mijn gsm wordt erdoor leeggezogen. Ik was vergeten hoe het is om een FM-radio te hanteren. De kinderen mogen het radiootje niet verplaatsen of het begint te ruisen.

gewachterd

Dirk De Wachter. You love him or you hate him. Dat is een beetje zoals met de Peter Adriaenssens. Sommigen vinden die kerels mediageil, ik vind dat niet. We hebben nood aan mensen die psychische problemen op een normale manier kunnen uitleggen en Peter en Dirk zijn daar sterk in. Ik volgde een online voordracht ten voordele van Te Gek. Dirk De Wachter had het in zijn lezing voornamelijk over “ikkigheid” en verbinding maken. Ik herkende wel een stuk van wat ik hier schreef in wat hij zei.

Moeilijk in deze pandemie-tijden maar toch zo belangrijk.

(Passe-Partout weet dat al jàààren 😉 )

gedagtript

We trokken deze week naar het bezoekerscentrum van Het Zwin. Door de coronablablabla mochten we de tentoonstellingen binnen niet bezoeken maar er was wel een mooi aanbod in openlucht. Bij het vertrek naar daar was het aan het hozen, maar eens we daar waren was het ineens toch zo goed als droog. We volgden het “huttenparcours” op de site van het bezoekerscentrum waar we in verschillende tuinhuisjes informatie kregen over de vogels in Het Zwin. Onder de microscoop werden pluimen en braakballen ontleed, er werden pakketjes uitgedeeld met materiaal om vogelvoer te maken en we mochten vogels spotten door extreem duur uitziende telescopen. Ik vond het echt een aanrader ook al was het voor ons best een stek rijden. Bij de wandeling in het natuurdomein viel het me op dat ik al lang niet meer zo’n uitgestrekt gebied had gezien.

gefeest

Kerstavond vierden we met de jongens hier thuis. Hoe anders? Zij mochten kiezen hoe we het invulden. Typisch kinderen: “Hetzelfde als vorig jaar” (aperitief, zelfgemaakte pizza en witte chocomousse). Ik koos vorig jaar de film Inside Out die we met ons vier samen bekeken. Ze hebben er blijkbaar sterke herinneringen aan overgehouden want Linus kon nog 5 van de emoties benoemen die aan bod komen in die film. Dit jaar koos ik voor de klassieker Home Alone (zoals de rest van Vlaanderen zeker?). Ilja lag krom van het lachen. Voor Linus hebben we regelmatig vertaald wat er gebeurde maar ook hij genoot er van. Gewoon al het feit dat wij met ons vier samen naar een film kijken, hoeveel gebeurt dat eigenlijk?

geknobbeld

Losse eindjes. Als in: ik deed een aantal kleine taakjes die al een tijdje aan het sluimeren waren terwijl de echtgenoot zich boog over grotere werken in de tuin samen met de hovenier. Ze plaatsten boordstenen naast het gras en installeerden het raam voor leilinden aan één kant van ons huis. Het voelt alsof 2020 alsnog het jaar van de afwerking zal worden….We kregen eindelijk ons tweede toilet boven, onze voordeurtrap werd afgewerkt drie jaar (!) na de plaatsing en nu geraakt de tuin ook eindelijk zoals we hem willen…

Een zaligen hoogdag lieve bloglezertjes van me!