door Alleen moet je weten wat, waarover en vooral: hoe je er aan moet beginnen. Ik weet ook niet altijd hoe het zal evolueren. Een tekst, een blogpost, een verhaal….een gedicht…Maar het werkt. Het is altijd een beetje loslaten als ik stukjes gedachten over een scherm laat dansen. Mijn vingertoppen razen over het toetsenbord, het typende geluid voelt meestal als thuiskomen.
En ja, er wordt enorm veel gewist, gebackspaced en ik word heel vaak gestoord door anderen of door mezelf. Maar ik blijf gaan. Hoe zeggen ze dat? “Schrijven is blijven”? Misschien is dat wel zo, maar voor mij werkt schrijven vooral verlossend. Ik heb verschillende manieren om mijn gedachten te ordenen en veelal worden teksten gevormd tijdens wandelingen of autoritjes. Soms zet ik me, ik open WordPress en het vloeit vanzelf.
Zoals nu…tokkelen…mijmeren…nu en dan eens op een velletje bijten langs mijn duim terwijl ik naar buiten staar. Het hoort erbij. Tekst moet tijd krijgen om te rijpen. Of soms wordt alles in één trek geschreven en publiceer ik zonder veel nadenken. Elk schrijfsel heeft zijn kantjes en misschien moet niet alles altijd even goed zijn. Misschien moeten we gewoon blijven schrijven?
Spontaan komt er een liedje in mijn hoofd van Koen Crucke “Blijven drijven“. Ik vervorm het graag naar “Blijven Schrijven”. Zo hoef ik niet ter plekke te blijven drijven maar kunnen mijn gedachten rustig verder kabbelen op een zee van woorden. Het vraagt soms wat overtuiging maar ik kan het alleen maar aanraden: lig je in de knoei, laat alles vallen, neem er een stylo of je laptop bij en begin te bazelen op het scherm. Als hersenspinsels broeien, laat dan de inkt vloeien. (Waar is die pinterest-tegel hier??) Train je geschrift door met de hand te schrijven, schrap, doorstreep, onderlijn. Het hoeven zelfs geen zinnen te zijn. Schrijven werkt.
Shout your heart out 
Absoluut! Schrijven is als therapie voor me. Als ik met iets zit, is het al de helft beter door het eens neer te schrijven.
Schrijven, dat is voor mij fotograferen met woorden. Ik zal het nooit opgeven. Net als jij, dat weet ik.
mooi gesproken! en misschien heb je wel gelijk 😉
Was het schrijven nog niet uitgevonden, ik zou daarvoor hebben gezorgd!
Thomas Jefferson Pancake was the great founder of…(ik hoor ze het al zeggen al in de reportages over jou)
Echt jammer dat ik nog 23.587 visitekaartjes heb liggen, of ik liet er meteen nieuwe drukken met die mooie titel op. Dju toch…
Wie schrijft die blijft. Was dat geen TV-programma vroeger? Eens opzoeken.
geen idee, ik heb het ook gegoogled maar vond niet meteen iets
Wie schrijft die blijft is van oorsprong een spreekwoord dat betekent dat je boekhouding op orde moet zijn. In een andere context: wie schrijft die blijft “in beeld”. Er staat veel informatie over op internet. Kijk eens bij OR-net.
ik ben het met je eens !
maar.. ik moet “me eraan zetten” .. goei voornemen deze week.. want veel ideeën .. en toch altijd te weinig tijd in die dag..
Da’s echt! Schrijven is tof maar ik moet er de tijd voor krijgen … of nemen 😊
vooral dat laatste! 😉
Ik schrijf hier een reactie, dus ik blijf 😁.
Dat heb ik nou ook! En bij wijze van stok-achter-de-deur ben ik toen een blog begonnen, maar het gaat me inderdaad vooral om het opschrijven. (En ondertussen kom ik daardoor ook bij anderen lezen, en dat is óók leuk!)
Ja! Zo herkenbaar, de woorden dansen soms al weken
en soms komen ze zomaar, soms zelfs midden in de nacht.
De jubelstemming als ze een vorm vinden, ik hou ervan!