door April 2015 was de laatste maand in mijn leven dat ik zwanger was. Wie mij al sinds toen volgt (zijn er mensen?) kon de aankondiging van de zwangerschap van Linus, het verloop en de geboorte meemaken. Ondertussen is hij zes jaar geworden. Hij zet op dit moment zijn laatste stapjes in de kleuterklas en is keihard klaar voor het eerste leerjaar. Misschien daalt er een rust over hem eens hij zal kunnen lezen en schrijven? Misschien wordt zijn gigantische vragenvuur geblust met woorden op papier?
Soms schrik ik als ik mijn jongens observeer. Het leek pas gisteren dat we nog volop in de pampers zaten. Dat wankelende stapjes zo werden genomen:
Het lijkt tien jaar geleden van die keer dat ik hij op de hoek van de salontafel belandde en een half uur later moest genaaid worden door de dokter van wacht. Het eerste littekentje was een feit.
Fruitpap, crèchefacturen en nachtflesjes. Allemaal verdwenen in mijn geheugen. We deden het. Maar ik weet niet meer hoe.
Tantrums en night terrors. We hebben het allemaal doorgemaakt. Wat komt er nog op ons pad? Ik heb er het raden naar.
En Linus, die groeit. Hij lijkt overal zijn plan te trekken ook al was hij in het verleden best sensitief. Ik weet niet hoe hij nu op drukke plekken zou reageren aangezien we deze al een jaar mijden, maar ik denk dat hij sterker in zijn schoenen staat dan twee jaar geleden. In het verleden durfde hij wel eens aan mijn rok hangen als hij teveel prikkels in één keer binnenkreeg. Ik heb het moeten omarmen. Het is confronterend om te zien hoe hard hij soms op mij gelijkt op overprikkelde momenten. Linus is enorm alert en doordacht. Ik lig soms achterover door de opmerkingen die hij maakt. Hij doet me anders naar de wereld kijken door zijn oog voor detail.
Vandaag wordt hij zes jaar. De tweede verjaardag in lockdown. Gelukkig trekt hij er zich niets van aan. Als hij maar taart krijgt!
Shout your heart out 
Gefelicitaart dan. Herkenbaar dat je hele stukken uit de opvoeding kwijt kunt zijn. Ik heb veel foto’s in albums en dan komen de herinneringen terug. Ooit zal de coronaverjaardag ook zo’n herinnering zijn.
ja, dit is al onze tweede editie coronaverjaardag! 🙂
Zes jaar. Uiteraard is taart het allerbelangrijkste :-). Gelukkig kan dat nog wel.
en het heeft gesmaakt hoor!
Gefeliciteerd
danku!!!
Hiep hiep hoera voor Linus! Laat die taart maar smaken!
geen probleem!!! merci!
Smakelijk :-). En proficiat aan de jarige!
bedankt!
Proficiat Linus, ’t is toch zo’n schatje en een slimmerik! Love him!
🙂 zalig
Amai zo snel allemaal.. hier ook, voor we het weten gaan ze voor hun rijbewijs.. intussen heel erg proberen genieten van de kleine grootse . Proficiat, ook voor de mama!
amaai, rijbewijs, dat is hier nu al afgesproken: werk voor Pieter! 🙂
Proficiat aan je zoontje! Kan me voorstellen dat een kind je idd ook veel kan bijleren. Ikzelf heb nog geen kinderen, maar dat is iets waar ik wel naar uitkijk 🙂
bedankt!
Hoera voor Linus, en voor jullie! Hopelijk heeft de taart gesmaakt (ik ben wel benieuwd wat jullie gemaakt hebben!).
’t Was een biscuit met aardbeien (zijn vraag)
Mmm, hij heeft goeie smaak!
Gelukkige verjaardag! Zolang er maar taart is, is het een fijn feest. Vind ik ook 🙂