Hoe meer huizen je bezoekt, hoe meer je beseft wat je wel of niet wil, hoe moeilijker het is om een huis te vinden naar je gedacht. Is dat dan een vicieuze cirkel?
Zou het voor huiseigenaars die willen verkopen nu echt zoveel moeite gevraagd zijn om op zijn minst het afval dat rondslingert op te rapen? En de afwas te doen? Of op zijn minst de vuile afwas te verstoppen voor de potentiële kopers? En te verluchten? En de asbakken die in alle kamers staan te ledigen?
Kippen die strijden om de overschot van je vol-au-vent, zijn dat dan kannibalen? Mag je dat dan een chickfight noemen?
Is een rode broek eigenlijk nog done als je niet meer als “meisje” wil aangesproken worden?
Hoewel ik nooit bikini’s draag vind ik het wel leuk om naar de uitgestalde bikini’s te kijken in de vitrine van lingeriewinkel naast de deur. Maar die poppenlichaampjes lijken zo klein, niemand is toch zo klein?
Als je lifters voorbijrijdt, ben je dan gemeen? Ook als je alleen bent en eruitziet als een meisje (of zie je de basketjes niet als je autorijdt)?
Is het dwaas om de paperclipspellingsassistent op Word in te stellen, gewoon omdat hij zo grappig met zijn oogjes draait als hij geen werk heeft?
Ooo heb je de andere Word-assistenten al eens gecheckt? Die kunnen ook trucjes doen, ik heb ze als kind een keer allemaal uitgetest!
Die huisverkopers, die kijken niet naar al die huizenprogramma’s zoals ‘De huisdokter’, zoveel is duidelijk.