en mariaspekken, 80.000 mariaspekken aub

Chocomelk, duplo, speculoos: Sint Maarten is gepasseerd. Hij is lange tijd uit onze leefwereld verdwenen maar sinds vorig jaar is hij er terug prominent in aanwezig, en content dat ik ben! Hij mag ook weer een rol komen spelen de komende jaren, de sint wordt keihard mijn dreigmiddel als de kamer moet opgeruimd worden (en de andere maanden van het jaar dreig ik met nonkel Jef, die gelijkt een beetje op de sint). Tegelijkertijd laait de Sinterklaas / Sint Maarten-discussie hier weer op. Zoals ieder jaar is het “wie is de coolste?” Dat dat Sint Maarten is staat eigenlijk buiten kijf maar ik ben ook wel een beetje fan van Sinterklaas. Au fond doet hij helemaal hetzelfde als Sint Maarten no mather what, de kinderen krijgen cadeau’s. Zo’n kind dat heel het jaar wroet op school, beleefd is tegen iedereen en nooit een poot uitsteekt naar een ander, dat krijgt evenveel cadeau’s als het onbeleefd etterbakje dat speekt op de grond alvorens een ander erin te duwen. Nuh, Sint-Maarten of Sinterklaas, het is hier allebei van toepassing in een gemengd West-Vlaams gezin. Toch blijf ik fan van Sint-Maarten. Ik tierde keihard “KIJK!!!! Sint Maarten passeert!” als hij met zijn huifkar door onze straat reed vorige week, Ilja werd tegen het raam geplet door zijn moeder die het niet goed kon zien. Ik kan niet wachten tot hij oud genoeg is om mee te gaan naar de kaai in Ieper om hem te verwelkomen, gewoon omdat ik zelf zo blij ben om hem te zien! En dan alles er rond, de mandarijntjes, de pic-nicjes, de sint-koeken. Man-te-paard noem ik ze tot verveling van mijn echtgenoot OMDAT HET DE VORM HEEFT VAN EEN MAN TE PAARD! ZIEJT? ZIEJT? Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit zo op en neer ga springen voor sinterklaas maar ik wil het wel faken, want hij komt ook. Sinterklaas. En hij verdient ook een enthousiaste mama en mijn zoon zal er ook schrik van hebben, maar Sint-Maarten…dat blijft mijn homeboy.