Ik weet het niet honderd procent zeker, maar ik kan het maar schrijven zoals ik het zelf ervaar. Ik ben geen “mammie-mammie”. Ik behoor niet tot de mamamaffia . Misschien lezen er nu vriendinnen of schoonzussen mee die keihard tegen het scherm roepen “Maar jowel! Jij bent wel een typisch mamatje”. Ik zou het niet als een compliment aanvaarden want ik vind mamamama’s eigenlijk een beetje saai. Dat wil daarom niet zeggen dat ik me geen mama voel. Absoluut niet, vandaag voel ik me zelfs meer mama dan ooit. Want het is morgen nationale bleitdag. We namen voor de kerstvakantie afscheid van de crèche in Martha Steward-stijl uiteraard:
(haha, Martha zou het moeten horen dat ik dit Martha Steward-stijl noem, ze doet mij een proces aan)
Bedankt Hema voor de geweldig leuke attributen. En merk op: de zelfgetekende bloemetjes/lolly’s/ik weet het eigenlijk zelf niet goed wat het is, ergens van een tekenfilm gekopieerd (verdikke, ik ben wèl een mamamama). Een hoofdstuk afgesloten.
“Neenee, na de kerstvakantie maar”
Het leek altijd zo ver weg. Zo veilig ver weg. Mijn kind ging nog eventjes thuisblijven (of uiteraard naar de kinderopvang als ik moet werken). Morgen is het gedaan (typte ze dramatisch). Vanaf dan stapt hij in het schoolsysteem, we kunnen volmondig zeggen: hij is er klaar voor. Hopelijk zijn zij ook klaar voor deze brok energie, de wervelwind, de liefde van mijn leven. Er zijn uiteraard twijfels en onzekerheden. Teveel om op te sommen. Maar ook ik ben er sinds kort klaar voor. Het heeft heel lang geduurd voor ik kon wennen aan de idee dat ik hem ging moeten loslaten in zo’n grote school, op die grote koer, gelukkig niet in een grote klas. Het feit alleen al dat hij er zelf over begint te praten “naar schooltje gaan” “juffow jenana” (Johanna by the way) en zijn klasgenootjes kan opsommen, het stelt me gerust.
En met zo’n brooddoos kan het toch helemaal niet meer stuk?
Off you go spaceboy!
“Off” you go?
Moet dat kind naar school met een stuutedoze, maar zonder iphone? 😉 ??
Het zal inderdaad een grote verandering zijn, maar het went snel (ook aan de portemonnee, die ineens wat voller zal worden)
Idd “off”, merci, al kon het ook west-flenglish zijn hé 🙂 Ja een iPhone, je gaat het niet geloven maar ik ken kinderen van zijn leeftijd met een eigen iPad of dinges. En die volle portemonnee, grappig! 😀
Of je een mamamama bent en ofnik er dan zelf ook eentje ben, laten we in het midden 😉 Dat neefje lief er klaar voor is, daar ben ik van overtuigd, hij zal dat zo goed doen….
Enne neem voor alle zekerheid toch maar een doos Kleenex mee.
lizze: als er één iets is dat jij NIET bent, dan is het saai!
Spaceboy heeft hartjes op zijn “raketje”. Zo mooi.
Dat had ik nog niet opgemerkt: nice!
Weer een (klein) tijdperk afgesloten.. Vaak is die overstap emotioneler voor de papa en mama dan voor het kindje zelf. En zo vliegt de tijd voorbij 😉
Inderdaad, ik maak er al maanden een struikelblok van en nu zijn we het gepasseerd, het ging geweldig goed trouwens.
Hahahahahaha, ik ben ook niet zo’n typische mama, maar heb al veel bijgeleerd 🙂 🙂
ik heb altijd op mijn gevoel en met mijn ellebogen gewerkt bij het “opkweken” van mijn zoon tot nu toe.
❤ die stuuttedoze!