Mijn gsm was spoorloos woensdagavond.  Ik wist dat ik hem nog bij me had toen ik koffie ging drinken in de namiddag bij een vriendin want we hadden het nog over het feit dat ik zo tevreden ben van de camera-functie van mijn Huawei.  Het spoor liep bijster daar ergens…’s Morgens nadat we van een klein feestje kwamen bij mijn nicht bleek de gsm nergens te vinden, niet bij mijn ouders waar we nog gestopt waren, niet in de logeertassen van de kinderen, in de auto gezocht, onder de zetels.  Telkens we belden sprong de voicemail meteen aan.  Het enige dat ik kon denken was dat ik hem op het dak van de auto had laten liggen toen ik bij mijn vriendin vertrokken was.  Gezien de voicemail aansprong kon het maar twee dingen betekenen: ofwel had iemand hem gevonden, zich eigen gemaakt en afgelegd, ofwel lag hij ergens verbrijzeld langs te weg.  Bummer.  Voor duust.  De gsm was met moeite een half jaar oud.

Donderdagvoormiddag besloot ik dan om naar Telenet te gaan om mijn kaart te blokkeren en een nieuwe SIM-kaart en gsm te halen.  Uiteindelijk koos ik een nieuwer model van Huawei.  Hoe graag ik ook een iPhone zou willen, ik heb er geen 700 euro voor over.  Hondervijftig euro en alle nummers van mijn contacten minder kwam ik thuis.  Een oproep op Facebook zorgde voor enkele gsmnummers, maar de meesten zijn nog steeds spoorloos.

Om 16u krijg ik telefoon van Pieter.  Iemand had hem opgebeld om te melden dat ze mijn gsm hadden gevonden en contact opnamen met de persoon die geregistreerd staat als “Liefje Gsm Werk”.  De baas van de beller had mijn gsm gevonden in de buurt van mijn ouders hun huis, het was een beetje onduidelijk hoe of wat.  Die baas kon niet werken met een smartphone en die kerel die voor hem werkte nam hem mee naar de Proximus-winkel waar zijn vriendin werkt.  Ze konden op de één of andere manier binnengeraken in mijn contactenlijst (vraag me niet hoe dat allemaal in zijn werk ging, ik snap er niks van, de simkaart was geblokkeerd).  Hij was zelfs zo vriendelijk om hem tot aan mijn deur te brengen omdat hij toch in de buurt moest zijn.  Ik ben een chansard, dat besef ik!

img_20160708_144521.jpg

Ik gaf de vriendelijke vinder als bedanking een fles wijn, er bestaan nog eerlijke mensen op de wereld!

Tegelijkertijd vraag ik me af: zou die kerel al mijn mislukte selfies bekeken hebben? 🙂 Of de smsjes met Liefje Gsm Werk gelezen hebben?  Ik weet dat ik het alleszins wel zou doen moest ik een gsm vinden.  Zo’n lurker ben ik wel….

En jij?  Zou jij de smsjes lezen of de foto’s afmuizen?

21 reacties

  1. Oh zo super dat je hem terug hebt!
    Op Dranouter vinden wij ook vaak verloren gelopen gsm’s, ik snuister daar alleen maar in als dat kan helpen om de eigenaar terug te vinden. En dan sms’en we naar het laatst gevormde nummer of zoiets.
    Mijn iPhone is wachtwoord beveiligd, dus ik vraag mij ook af hoe ze dat dan in ’s hemelsnaam gaan doen als ik hem kwijt ben…

    1. Je moet een ICE nummer erinzetten van je lief of je moeder of zus ofzo. Als iemand dan je telefoon vindt en hij is vergrendeld, dan kunnen ze die toch vinden. Dan moeten ze swipen en dan krijg je de optie ‘noodoproep’. Daarmee kan je dus 112 bellen, maar dan komt er ook een optie om die ICE te zien.

      1. En bij een iPhone: de medische ID invullen. Daar voeg je ook telefoonnummers van belangrijke contacten aan toe, en die kan je dus ook via die noodoproepen terugvinden.

  2. Ik zou niet gaan snuisteren.. Hooguit zoeken achter een nummer om zo de gevonden gsm terug te kunnen geven aan de eigenaar. Maar moest het de gsm zijn van een bekende, dan weet ik niet of ik dan ook mijn nieuwsgierigheid zou kunnen bedwingen 😉

  3. Mmm, ik begrijp niet dat je je telefoon niet vergrendelt, je hebt geen idee wat ze allemaal met jouw info kunnen doen!
    Er lopen idd nog eerlijke mensen rond, maar ook veel met minder goeie bedoelingen. Toch maar doen, kan het niet met touch-id? Bij apple wel 😜😜😜

  4. Oh dat is tof dat de eerlijke vinder hem terug gebracht heeft.
    Ik zou er stiekem in neuzen denk ik… eigenlijk ben ik er zeker van dat ik dit zou doen 😉

  5. Pingback: Zondagskind

Geef een reactie op Hersenspinselkrabbels Reactie annuleren