door …en de dingen in de kamer, ik zeg ze welterusten, vanavond gaan we slapen en morgen zien we wel. Maar de dingen in de kamer zouden levenloze dingen zijn, zonder jou….
met weer drie scheidingen in evenveel maanden rondom ons loop ik soms echt met het gevoel rond dat mij dit binnen enkele jaren ook staat te wachten. Verdelen van gerief, kinderregelingen treffen, verdriet, pijn en miserie. Als ik terugblik op ons huwelijksfeest van 7 jaar geleden dan kan ik al niet meer op vier handen tellen hoeveel meevierende koppels nog samen zijn. Het is verre van mijn bedoeling om te scheiden maar als ik rond me kijk dan kan ik bijna zeggen dat de helft van de mensen rondom ons dit overkomt. En dan vraag ik me af hoe het komt dat wij daar absoluut niet mee bezig zijn, zijn wij dan zo’n sterk koppel? Je zou begot beginnen twijfelen aan je kracht, wat maakt ons sterk? Is het wel allemaal goed? Ik check het veel te weinig af, vind vanalles gewoon vanzelfsprekend. Jammer dat het zover moet komen; dat gewoon gelukkig zijn eigenlijk een privilege is, ééntje waar ik moet van profiteren als het zich -zoals bij ons- aandient. En neen, we zijn niet smoorrijk, ja we katten en kibbelen wel eens en het weegt al eens door met onze kinderen. We etaleren onze liefde voor elkaar niet zo vaak, maar wij twee, wij zijn een unit. Zal dit ooit veranderen? Zal ik deze man ooit zo gaan verachten dat ik niet meer met hem verder wil? Zal hij zijn geluk bij iemand anders vinden? Gaan wij samen blijven? Heel graag. Heel heel heel erg graag ja. Tegelijk moet ik daar realistisch in zijn en beseffen dat we het samen gaan moeten waarmaken, dat onze liefde voor elkaar regelmatig voeding moet krijgen.
…want je kunt niet zeker weten, en alles gaat voorbij, maar ik geloof, ik geloof, ik geloof in jou en mij…
Shout your heart out 
Het liedje zal ik zaterdag live horen, bij Nijghse vrouwen. Zal dan even ook aan jou denken. En aan mijn buren die dit ook draaiden op hun feest en een half jaar later al uit elkaar gingen.
Alles gaat voorbij en niets is voor eeuwig maar je kan wel blijven genieten van elkaar en elkaar graag zien zolang je kan.
Die tekst… wij hebben dat nummer tijdens onze trouw gebruikt, ik vind dat zo mooi verwoord. Ze zeggen wel eens dat de koppels die hun liefde het minst etaleren op sociale media vaak de beste koppels zijn. Dus dat zit alvast snor bij jullie :-). Het moet moeilijk zijn om al die scheidingen te zien rondom jullie. Ik duim alvast dat jullie het goed blijven hebben bij elkaar!
Garanties heeft een mens nooit, we blijven ook maar mensen.
Ik denk ook wel dat “tegenwoordig” koppels ook veel te snel uit elkaar gaan, te weinig praten, met een ander beginnen praten omdat dat makkelijker is… als je iemand echt graag ziet, vind je een weg…
Het liedje dat je aanhaalt is ook een emotioneel nr van mr B en mezelf, we draaien al 33 jaar mee!
De periode waarin je voor een stuk door je kinderen geleefd wordt, kan je pas relativeren als die achter de rug is, dan pas besef je dat je elkaar als man en vrouw niet uit het oog mag verliezen, je bent mama en papa voor je kids, maar niet voor elkaar!
Niet twijfelen, geloven in elkaar als mens!
X
Mooi! En triest tegelijk, er gaan zoveel mensen uit elkaar dat samenblijven meer de uitzondering dan de regel lijkt. En dan vraag ik me net hetzelfde af, zijn ‘wij’ sterk genoeg, zijn ‘wij’ anders?
Elk huisje heeft zijn kruisje, maar het is de manier hoe je er mee omgaat, er zelf in geloven, ‘ja wij zijn sterk!’ en er samen voor willen gaan, voor blijven gaan, oplossingen zoeken en praten ( vééél praten!) zijn volgens mij het juiste antwoord. Als is dat niet steeds de eenvoudigste keuze.
Charlotte
Mooi geformuleerd! Ook in onze omgeving merken we tegenwoordig op dat heel wat koppels uit elkaar gaan. 100% zekerheid heb je nooit maar ik geloof wel dat als je er samen aan werkt en heel veel praat met elkaar je een betere kans op slagen hebt.
Niet teveel over nadenken en ik mag van ervaring spreken ofwel is de unit er ofwel niet….en bij jullie is die er, punt…
Herkenbaar. Wij hebben een beetje hetzelfde als jullie: we lopen ook niet te koop met onze liefde (al is het de laatste tijd meer dan anders, gezien de trouwplannen en zo ;)), maar wij zien onszelf ook als unit. Al beseffen we maar al te goed dat er moet gewerkt worden aan een relatie. En we babbelen véél. Ik denk daar meer aan, Koen is daar rustiger in: gewoon genieten en veel blijven communiceren en we geraken er wel. We zien wel en al… Zoals Koen zegt: het feit dat we daar aan denken en er (zo nu en dan) mee bezig zijn, is al een goed teken. Mocht het je niets kunnen schelen, dan zit het niet goed.
In elke vriendenkring hoor je het en meestal nog het meest van de koppels waar je het minst van verwachtte dat er een kink in de kabel zat/zit.
Jullie zijn goed bezig… geen zorgen 😉
Ik sloeg dit bericht op om later op te reageren, omdat het teveel pijn deed toen ik het las vlak nadat je het publiceerde. En al zijn de scherpste kantjes eraf, het pikt nog steeds.
Oh, ik wens het je zo zo zo hard toe dat het bij jullie wel voor altijd is! Pak elkaar maar eens extra goed vast 🙂
Bedankt. Ik weet dat jij dat ooit zult hebben al lijkt het nu misschien iets onoverkomelijk