Allemaal beesjes (en weeral een [westhoektip])

Ik ben al sinds jaar en dag een echte kattenliefhebber. Ook al zeggen veel mensen als ze de eerste keer bij ons thuis komen “amaai jullie wonen hier rustig”, toch wordt er in onze straat graag gevlamd. Chewbacca en Tommy de huiskip hebben het jammergenoeg aan den lijve moeten ondervinden. Binnenkort vervoegt een nieuw katje ons gezin en kan ik hopelijk verhaaltjes schrijven over Franky onze nieuwe kitten. Ook onze kippen Kafka en Fredje blijven het voorlopig goed doen, niets dat beter smaakt dan een vers eitje rechtstreeks uit het kippenhok. Blijkbaar hebben we ook een egeltje dat in onze buurt huizeniert. Dat we een bekaertdraad* hebben heeft de egel ook al mogen ondervinden. Om de één of andere bizarre reden dacht dat beestje dat hij door zo’n gaatje kon passeren naar de andere kant van de draad. Met als gevolg:

Inderdaad. Daar hing hij (of zij?) te bengelen, hij kon niet meer weg of weer. Ik nam het handborsteltje en begon tegen zijn poep te duwen maar uiteraard zonder resultaat, hij schrok even maar meer reactie kwam er niet. De kniptang kon soelaas brengen, ik moest gelukkig maar één draadje doorknippen. Nog een duwtje tegen zijn kont en hij rolde naar de andere kant waar hij nog een uur lag uit te rusten. Even later was hij verdwenen. Zonder merci 🙂

Ook op mijn wandeling door de ijzervallei vandaag werd ik getrakteerd op dierenplezier. Ornitholoog Wim zou keihard kunnen zeggen welke vogel er bovenop die boom zit, ik gok dat het een kleine reiger of een grote eend is.

Het was een geweldige dag voor een wandeling. Ik hou enorm van knalblauwe lucht met schapenwolken. Ik stippelde een 8-tal kilometer uit in de Ijzervallei via het Eversambos. Wederom een aanrader, want deze wandeling ging letterlijk door de velden, langs en over het water en via het bos waar ik ook een hert spotte:

Ok ja, je moet goed kijken om het te zien maar het beestje was dan ook niet in de veronderstelling een wandelaar met een knalrode regenjas tegen te komen en spurtte weg vanaf ik een voet vooruit zette.

Ook de haas in de bovenstaande foto spitste zijn oren toen hij het geklik van mijn iPhone kon horen en was een seconde later nergens meer te bespeuren.

Wil je deze wandeling ook eens doen: start dan bij Het Eversambos en volg van daaruit de knooppuntenroute zoals op blauwe lijn aangeduid hierboven. In plaats van 32 volg je best -als je in het bos bent- knooppunt 44 aangezien 32 daar niet staan aangeduid (44 is het groene knooppunt onder 32 en staat dus niet op de foto). Ik gebruik de app Wandelknooppunt hiervoor.

*Bekaertdraad: hoe kun je anders zo’n groene omheining beter omschrijven? Vermoedelijk is het geen echte Bekaert want dan zou je die misschien niet met een kniptang kunnen doorknippen? Bekaert heeft me echter niet gesponsord, dus die nieuwe draad komt er nog niet direct 😉