Een bijna 10-maander in huis, het is hier de normaalste zaak van de wereld geworden.

linusmama

Tijdens een familiefeest werd deze foto van mezelf (met crazy eyes) genomen, ik was aan de praat met mijn nicht, Linus zat waar hij graag zit: op mijn arm, gefascineerd naar haar te kijken.  Zijn ogen zijn al zo donker als de mijne.  Stiekem ben ik trots als iemand zegt dat hij op mij gelijkt.

img_20160216_201422.jpg

Ik noem hem aapje, wrikkelgatje of bandietje.  Het gebeurt maar zelden dat hij nog eens zijn hoofdje op mijn schouder legt, altijd alert, altijd de blik in de richting van iets interessants, iets wat hij misschien kan pakken.  Pikkedieven is zijn grootste hobby, alles wat los ligt moet eraan geloven.  Door zijn grijpgrage handjes besef ik dat er detergent in het kastje onder de gootsteen staat.  Blijkbaar liggen er kabels naast de zetel en het is niet de eerste keer dat ik een stuk krant uit zijn mondje moet prutsen.  Leg het hele huis vol speelgoed waar hij zichzelf niet mee kan verwonden, hij zal ergens een klein stukje plastic vinden om mee te spelen.

Hoe hij in een maand zoveel is veranderd, ongelooflijk.  Eén maand geleden kroop hij nog maar pas, nu zit hij zelfstandig, trekt zich op, zet zich op zijn knietjes om dingen beter te bewonderen.  Ik zag hem zelfs al een maneuver uitvoeren alsof hij ieder moment een perfecte handenstand zou uitvoeren.  Regelmatig zie ik nu ook meer zijn achterkant dan zijn voorkant:

img_20160216_103430.jpg

Rondcrossen in dat karretje is voor hem het nieuwe voeten-eten.

img_20151225_111706.jpg

Bij zijn overgrootmoeder moet hij telkens op de schoot en daar zit hij goed.  Er is daar ook steeds een halsketting om te molesteren.

img_20160216_174530.jpg

Hij kijkt naar de wereld zoals wij hem zelf niet meer ervaren.  Alle nieuwe dingen worden grondig bestudeerd, een sproeier in bad is een buitenaards ding.  Of een ding waar er drinken uitkomt in zijn geval.  Hij hapt naar de straal en slikt gretig totdat zijn dorst is gelest.

Grote broer is zijn held.  Hij dient om op te klimmen, om aan zijn sokken te sabbelen en om samen mee op de wip te gaan.IMG_8196

Linus, de laatste 300 dagen waren fantastisch, je lach doet zorgen als sneeuw voor de zon smelten, je kunt kraaien van plezier, maar ook brullen als een beest!  Nu gaat het in rechte lijn naar je eerste verjaardag!

Benieuwd hoe hij is veranderd?  Hier kun je de 200 dagen #Linuslove lezen.  Ook toen hij 100 dagen oud was schreef ik een postje

35 reacties

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s