Er is voor mij weer een wereld open gegaan. Ineens heb ik een bepaalde….vrijheid. Of hoe moet ik het schrijven. Het voelt als een luxe eigenlijk. Een ( gezond jaloerse?) vriendin whatsappte me om te vragen hoe het kinderloze leven overdag me bevalt. Ewel ja, wreed goed. De aandachtige lezer weet dat ik in de sociale sector werk en daarbij een flexibel uurrooster heb (vroeg, laat, dag, nacht, weekend, noem maar op). Met de peuter in huis bereik ik niet altijd wat ik vooropgesteld heb om te doen. Een mand was naar boven brengen is al een uitdaging, het vraagt een uitleg met handen en voeten om te vermijden dat hij me achterna komt en zichzelf alleen op de trap riskeert. Dus de wasmand bleef staan. Linus is nu ook niet bepaald een rustige peuter te noemen. Hij is overal graag aan en bij. Dat betekent dat ik er niet eens aan moet denken om een boek te lezen als hij aan het spelen is “mama voorlezen?”, laat staan dat ik een volledige blogpost kan typen zonder onderbreking. Je kunt ook niet aandachtig naar een podcast luisteren met een kwebbelkontje dat hele tijd rond je benen draait. En nu is het hier stil. Heel stil zeg maar. De kinderen zijn weg, ik start pas om 13u met werken en ik moet mezelf tegenhouden om niet de hele tijd in de weer te zijn met vanalles. Er komen drukke tijden aan en ik weet dat ik altijd voldoende rust moet nemen op voorhand en achteraf. Toch heb ik weer allerhande “projectjes” die ik wil doen tijdens mijn vrije uurtjes. Zitten en lezen is er geen van. Zitten en kijken naar TV wat ik wil volgen is er ook geen van. Ik vind het soms vreemd om mijn “rust” te nemen voor mijn werk. Als ik om 22u20 thuiskom probeer ik zo vlug mogelijk naar bed te gaan. En toch jeukt het nu alweer om werk te maken van de opleiding bachelor psychologie die ik nog wil volgen. Ik vind het een moeilijke oefening want een opleiding volgen brengt sowieso stress en drukte met zich mee, maar tegelijk (hopelijk) meer inzichten en vernieuwde energie om ermee aan de slag te gaan. Aan de andere kant wil ik nu ook weer genieten van de dingen die ik twee jaar en half niet heb kunnen doen: een boek lezen, mijn foto-albums maken, eens rustig iemand bezoeken zonder rekening te moeten houden met slaapuurtjes of gezeul met vochtige doekjes. Bloggen, lopen en wandelen. Tijd zal wel raad brengen. En eens rustig uitkijken hoe die opleiding in zijn werk zou kunnen gaan kan geen kwaad denk ik?
Geplaatst op
Moeilijke oefening
Shout your heart out 
Ik zou inderdaad informeren maar toch ook even rust incalculeren, ja dat zegt Miss project, die zichzelf aan het voorbijhollen is en bij wie het allemaal teveel wordt…..ondanks dat ik wil leren en groeien.
Ik was destijds ook begonnen aan de opleiding Arbeidspsychologie aan de Open Universiteit. Je studeert vak per vak en legt er dan examen over af. Daar heb je telkens wel een hele periode de tijd voor, maar ja, je moet wel blokken hé. Ik ben toen gestopt omdat ik een andere job had, en nu ga ik niet opnieuw beginnen omdat ik het te duur vind.
ja ik wil sowieso eerst de bachelor doen en dan zie ik wel eventueel voor de master 🙂 de prijzen zijn inderdaad serieus gestegen bij “in mijnen tijd” en dan spreek ik van nog maar een 15-tal jaar geleden
Ik heb hetzelfde voor op een dinsdag (dan heb ik ouderschapsverlof) dat Emma naar mijn ouders is. Meestal is het ook omdat ik iets te doen heb, maar de tijd die mij dan nog rest, soms maar een uur, besteed ik dan aan allerlei taken. Ik zie altijd iets of heb altijd iets te doen.
Ik zou me wel informeren over die studie als je dat echt graag wil doen. Als je het niet probeert… maar bouw zeker ook wat rust in. Soms hollen we onszelf in al ons enthousiasme voorbij.
oeh op dinsdag altijd thuis? das goed om weten 😉
Ik herken de strijd tussen veel willen doen en toch ook rust willen nemen. Een nieuwe uitdaging kan natuurlijk ook energie geven. Tja, duidelijk stof om over na te denken 😉
Als je die opleiding wil volgen, moet je niet wachten tot je vijftigste. Wat maanden ‘rust’ om hieraan te beginnen kan geen kwaad…
ik ben nog bijlange geen 50 hé 🙂
Ba ba…
Soms moet je de boel eens de boel laten he. voor jezelf zorgen is ook belangrijk. Ik ben op woensdagochtend thuis, doe altijd wel iets in het huishouden maar ik probeer me ook altijd even rustig neer te zetten met een tasje thee, een boekje of een favoriet tv-programma…
Gezond jaloers, mja, kan wel waar zijn 😉
Heel herkenbaar! Ik heb tonnen ideeën en dingen die ik wil doen maar zolang ik mezelf voorbij blijf hollen heb ik ze even on hold gezet. Als je die opleiding echt wil volgen zou ik er wel voor gaan!
Als je zo’n kans krijgt op zulk een gunstig moment, MOET je ze met beide handen grijpen, beste Liese.
“Rustig”, dat klinkt als een goed codewoord 🙂 En een opleiding volgen, waarom niet hé.