door Je hoeft me niet zo lang te kennen om te weten dat ik een actief voorstander ben van “gewoonheid”. Het alledaagse is zo mooi en gewoon is goed genoeg. Toen de dames van emoshit het concept Shitty Dinner in het leven riepen was ik direct verkocht.
Ze stelden enkele basisregels op:
De regels
- Je mag niet speciaal naar de winkel gaan voor dit etentje. Je maakt iets met wat je in huis hebt. Je serveert wat de kasten/koelkast de mensen schenkt.
- Je mag niet opruimen, stofzuigen, WC’s poetsen of was plooien voor de mensen komen. Nee, ook niet de kussens van de zetel mooi uitschudden. Of de dekentjes in de zetel opvouwen. We weten allemaal dat die bij iedereen slordig in de zetel liggen. Jij woont er, je vrienden kunnen er best wel komen eten. Het is niet alsof ze van de grond moeten eten.
- Je mag niets meenemen. Geen geurkaarsen, geen bloemen, geen flessen wijn, geen mooie kaartjes (niets waarvoor je naar een winkel moet gaan om die te kopen, jezus). Enkel jezelf.
- Je mag je niet opkleden. Geen extra schmink, geen hakken, geen oorbellen die gaan hangen en waarvan uw oren pijn doen. Gewoon de kledij waarin je gewerkt of geluierd hebt die dag.
- Geen zelfgemaakt dessert. Zelfgemaakte desserts op een weekavond serveren, is voor mensen die geen job hebben, het zien zitten om om 6 u. op te staan of mensen die Nigella Lawson heten, wij zijn geen enkele van die dingen.
- Geen gsms, zeker geen smartphones. Want smartphones zijn zo niet shitty. En tijdens etentjes willen wij babbelen.
En weet je, het was zalig. Ik hoefde mij niet de hele dag druk te maken over het feit dat er ’s avonds 11 mensen op bezoek kwamen. Ik moest niet stressen om 4 winkels te doen voor verse ingrediënten, de Aldi volstond. Ik had geen make-up op, mijn woodysloffen waren lekker warm. En dat was ok. Alles was OK. Er kwamen mensen in mijn living die ik nog nooit ontmoet had. Er waren mensen die ik enkel van hun fotootjes op Instagram ken. Flessen wijn werden uit de frigo gehaald en gewoon doorgegeven. Mensen stonden zelf recht om hun glas bij te vullen. Iedereen bracht wat eten of chipjes (vooral veeeeel chipjes) mee. En er was tijd. Om te babbelen, om elkaar nog eens te zien zonder dat ik de hele avond in mijn keuken de kookwekker moest in de gaten houden. Zonder dat er borrelende massa’s op het vuur tegelijkertijd moesten klaar zijn. Wie dorst had dronk, wie honger had at een stuk pizza, we gaven ze aan elkaar door op de snijplank. In mijn keuken stonden mensen restjes op te warmen terwijl ik in de living aan het tateren was. En dat was helemaal OK. Let it go! Het is lang geleden dat ik nog eens zo’n ontspannen avond heb gehad. De gesprekken zwierden alle richtingen uit, van de rare kantjes tot de vuile hoekjes. Er werd gegokt of de crème brûlée van de Aldi wel zou smaken. Iemand at Griekse yoghurt uit een potje als dessert. Nah, ook gewoon lekker dat.
Voor wie denkt: maar alléé, pizza van de Aldi, gasten die ovenhapjes meebrengen, River limonade serveren. Whatever jong, we zijn gewoon samen, nobody truly cares. Waar kun je beter ongedwongen samenzitten dan in een zetel? En wat het meeste opviel: niemand was echt veel op zijn gsm bezig. De mijne was sjiekeplat en lag ergens op te laden. Ik!? Die zoveel foto’s neem, en zo graag door vanalles scroll. Ik heb hem geen seconde gemist want afspreken in het echt is zoveel waardevoller. Ook al is het maar a shitty dinner, voor mij was het a giant winner.
Shout your heart out 
Super idee zo’n shitty diner! Volk bij ons thuis = ik veel te veel moeite doen en hele avond in de keuken
We gaan dat ook eens proberen!
Het was de max :-). Blij dat ik erbij mocht zijn! X
Klinkt zalig! Sowieso doen wij nooit iets ingewikkelds in de keuken als er vrienden komen, maar ik zou het geweldig vinden als iedereen zich zo op zijn gemak zouden voelen dat ze zichzelf zouden bedienen en het allemaal niet te nauw steekt.
wauw klinkt idd heel tof…en zorgeloos 😊
Ik kende het nog niet, wat een geweldig concept. Opruimen doe ik sowieso al niet, dat heeft me al wel wat opmerkingem opgeleverd, haha.
Ik ben nu al fan!
Ik mis enkel nog het kampvuur.
Ik had het er onlangs nog over met mijn nicht dat we vooral uitzien naar het samenzijn. Er moeten geen massa verschillende zaken zijn om uit te kiezen. Vaak is een eenvoudig etentje zelfs een pak gezelliger omdat je veel meer met elkaar bezig bent en niet met het nadenken over wat je zeker nog wil proeven. Het huis kuisen voor er volk komt doe ik al een aantal jaren niet meer. Als het proper genoeg is voor ons dan is het dat dat ook voor bezoek. Bovendien heb je nadien al genoeg opkuis en dubbel werk lijkt me nogal overbodig. Dessertjes maken blijf ik dan weer wel doen. Ik ben dan wel geen Nigella maar ik kan niet gaan werken dus ik vind dat ik die shitty dinner regel wel mag breken. 🙂
Zalig concept! Zelf hou ik wel van uitgebreid koken en dus vind ik dat ook niet erg om dat te doen voor bezoek (integendeel, dan maak ik er ook echt tijd voor, want ja, wie staat nu uren in de keuken alleen voor zichzelf…). Maar als het een verplichting wordt om dat te doen… Ik hou dit idee dus in mijn achterhoofd voor wanneer ik eens goesting heb in gewoon simpel samen zijn en toch geen tijd heb om uitgebreid te koken, of ik dat dan graag doe of niet 🙂
Verandering van stijl doet eten en praten. Mooi. Leuk.
Eerlijk, niet mijn ding (denk ik) 🙂 ik hou van volk hebben en eten maken voor de gasten. En mijn wc kuisen voor ze er zijn (ook al weer eens gedaan dan). Maar zo alles erop en eraan, dat hoeft nu ook weer niet altijd.. maar ben wel graag wat voorbereid 🙂
Ohjee. . Al mijn etentjes/bezoekjes zijn shitty diners of wa?
Hier ook. En dat is ok 🙂
Allemaal dik ok!!!!
Ik vond het geweldig en inspirerend voor de volgende etentjes bij mij thuis. Al hou ik ook wel eens van er volledig voor te gaan. En zoals ik al zei (en ik had nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen): bij ons mag het zeker ook eens!
Ik zou willen dat ik kan loslaten zoals jij, het lijkt me geweldig om overal zo relaxt met om te gaan.
Dat klinkt als een zalige avond! Misschien moet ik dat eens doen, zo een shitty dinner organiseren 🙂
Ik wil ook komen de volgende keer! En ik doe dat trouwens op een manier ook wel. Bij echte vrienden maakt dat niet. Wij vinden het bijvoorbeeld heel normaal om bij een BBQ ons eigen vlees mee te brengen, ik merk dat dat bij mijn ouders echt een heel moeilijk concept is. Maar we’ll get there!
Wat een fijn concept…maar bij vrees ècht dat ik me niet zal kunnen bedwingen en toch nog vlug een dweilke zou slaan. Dat loslaten is niks voor mij, helaas X
In één woord… geslaagd! 🙂
Ik ga eigenlijk met alle bezoekjes/etentjes bij ons zo om, tot op het allerallerallerlaatste moment, waarop ik ineens met andere ogen naar de living kijken en dan in zeven haasten van alles onder dekens verstop en in kasten prop. Het is al meermaals voorgekomen dat mijn Lief en ik een kwartier voor de mensen er zijn elkaar glazig aankijken en bedenken: oei, we hebben alleen een halve fles cola en een handjevol chips om aan te bieden. Het EXPRES zo doen en het zo laten en daar chill mee zijn, dat moet ik misschien weleens implementeren. Het klinkt in ieder geval heerlijk!
Ik heb eerder dit jaar een eerste stap in die richting gezet, maar mijn familie is duidelijk nog niet zo ver en heel erg gewend om zich te laten bedienen. Die durven zelfs niet vragen of we hun glas willen bij vullen, die wachten braaf tot wij met de fles rondgaan. Enfin. Ik heb toen niet gekookt maar een kaasschotel gehaald en zelfs taart gekocht. Dat zou vroeger niet waar geweest zijn. Dus kijk: babysteps!