Can you feel it? Can you feel it?

Bij Lilith las ik over een Currently.  Een wat?  Een soort terugkerend lijstje. . . 

Lezen: “Het Stille Meisje” van Tess Gerritsen.  Ik noem het een beetje pretentieus “tussendoorboeken”.  Het zijn die boeken die ik niet zou meesleuren als ik van plan ben om een uur ergens te wachten (of denk dat ik ergens een uur zal moeten wachten. ) Het sleept me niet mee maar het leest vlot.  Op aanraden ga ik deze week met mijn boekenbon om “Nachtfilm” van Marisha Pessl.  Hopelijk pakt het mij ook zo in als “Wij en Ik” van Saskia De Coster of de 1Q84-reeks van Murakami.

Blij met:  mijn compostvat, al is dat momenteel geblokkeerd door een ander blij-metje: versgezaaid gras dat sinds enkele dagen begint te schieten, mini-sprietjes poppen omhoog en blijkbaar mag je daar niet over lopen.  Binnenkort komen Scofield, Geoffrey en Diva ook terug aangezien ons tuinhuis eindelijk geïnstalleerd is en het kippenhok daarin verwerkt is.  De kippen waren bijna een jaar in hotel Quentn.  Onze maat/hovenier verzorgde ze met veel liefde.  Hopelijk willen ze nog terugkeren want bij Quentn is het chickparadise.  Of misschien worden ze wel gestresseerd van zo’n tweede keer verhuizen en gestresseerde kippen leggen waarschijnlijk geen eieren.

Volgend jaar kunnen we vechten om wie het mag afrijden. . . 

Eten: zo mager mogelijk, al lukt dat niet altijd even goed.  Misschien wel eitjes van eigen kippen binnenkort, die smaken voortreffelijk in de pan, geen zout of peper nodig.  (zie je wel, mager eten, lukt niet altijd even goed).

Bezig met: de zoektocht naar het perfecte boekentasje voor Ilja.  Ik heb nog twee maanden. . . Bij Zaino vind ik deze Nigel alleszins de max, maar het verder zoeken en twijfelen is minstens even leuk.

Nigel

Mezelf verbazen over: de dood.  En hoe die smeerlap de laatste week verschillende keer zijn opwachting maakte bij veel te jongen mensen hier in de streek.  De onverwachte dood went niet, ze zouden hem moeten afschaffen.

Luisteren naar: de radio vooral.  En met track-ID scan ik regelmatig een nummer om mee te zijn met het huidige aanbod van groepen.  Zo scande ik gisteren Lorde.  Ik had er al van gehoord maar ik kon het liedje dat ik zo leuk vond niet aan haar koppelen.  En ik blijf me elke keer weer over Bastille verbazen.  Pompeii was geweldig en Laura Palmer overtreft het zowaar.

Plannen: Sint-Maarten en zijn Piet die meer dan welkom zijn hier.  Want we zitten allemaal even recht.  En zwarte piet, laat die mens toch een keer zoals hij is zeg, moet alles eigenlijk verdwijnen, elk spatje jeugdnostalgie wordt weggemaaid door politiekers die duidelijk teveel tijd hebben.  Ga echt werk doen met mijn belastinggeld!