door Een paar bummers deze week:
* Iedere keer weer als ik goed op dreef ben en eindelijk het juiste ademritme vind bij het lopen, kom ik aan een oversteekplek. Zo’n 8 op de 10 keren moet ik dan stoppen omdat er een voertuig afkomt. Er is niets ambetanter dan dat (behalve misschien één schoen die meer aanspant dan de andere, waardoor je constant het gevoel heb dat je ene voet meer weegt, of misschien zit het allemaal tussen mijn oren – koekoek-koekoek-). Ik voel na de korte stop alle energie in mijn benen naar beneden zakken, mijn hartslag is even verstoord en ik moet een extra effort doen om terug in mijn ritme te geraken. Beetje kaka.
* De auto afkrabben met je bankkaart omdat je geen krabber lijkt te vinden. “Ja maar die zit in het zakje aan de achterkant van de passagierszetel”. Ahja dàt zakje. . .
* Mijn adresboek nergens vinden. Net in de kerstkaartjestijd. . .
* Meme die na de thuiskomst bij haar kwartels opnieuw werd opgenomen.
* Meme die “berecht” werd in het ziekenhuis. Waar ze niet wil zijn.
Hoewel je bij zo’n situaties niets leuk kan verwachten waren er toch enkele aangenamere zaken:
* “Je hebt teveel betaald op uw factuur, ik stort morgen een deel terug.” Alrightie! Botjestime!
* De Action. Gisteren liep ik de hele dag ongemakkelijk met de rare meme-toestanden maar De Action heeft mij toch een lichter gevoel gegeven. Placemats: 95 cent ’t stuk! Batjestime!
Consider yourself lucky als één van deze 5 SUPERmooie kaartjes in uw bus belanden. Ok, ze kostten maar 0,75 cent voor de vijf. Maar dat maakt ze niet minder mooi en ik hou ze voor speciale mensen. How very Eva Mouton trouwens. . .
Als eigenaar van een elektrische kookplaat bezat ik nooit zo’n cool ding om de stove aan te steken. Maar nu wel! Gedaan met lucifergepruts en vingers verbranden en kaarsvet morsen en van die toestanden. Vanaf nu klik ik mijn theelichtjes aan, dat spel maakt ook zo’n geweldig cool geluid “dja-djak”.
En Chouffe Coffee. All Hail the Chouffe Coffee! Kan het nog meer kerstdag zijn?
Shout your heart out 
Spijtig te horen van je meme…
Er is toch een paar keren een spontane glimlach verrezen van herkenning na het lezen van enkele toestanden…
Beetje kaka?
Leuk om te lezen dat ik niet de enige ben die zo’n uitspraken doet, haha!
Die stopplaatsen… ook hier telkens bummer. Sinds kort loop ik dan gewoon een stukje door en zorg dat ik net op tijd terug draai zodat ik er ben als het groen wordt. Moet ik mooi niet meer stoppen maar kan ik toch veilig oversteken 🙂
Ik wil ook zo’n aanstekerding!!! Geen verbrande vingers meer en geel opgebrande lucifers meer die in alle hoekjes lijken te kruipen! Ik kijk er soms tegenop om al mijn theelichtjes aan te steken gewoon omdat dat zo’n geprul is 🙂