Tijdens een dinner party maandagavond hadden we het over materialisme en hoe mensen met minder gerief jaloers kunnen zijn op anderen die het breder hebben. Ik weet niet goed hoe dat bij mij zo geëvolueerd is, maar ik ben eigenlijk niet jaloers op andermans bezit. Ja, ik kan geloven dat er nu mensen zijn die denken: “Ja, dat zal wel” of “je hebt hier juist zitten schrijven over die hele bergen speelgoed in uw living” maar het is echt zo. Ik kan me niet voorstellen dat ik mij slecht zou voelen als iemand anders de nieuwste iPhone in zijn sjakosj heeft en ik het moet doen met een simpel model. Als mensen op reis gaan ben ik gezond jaloers in die zin dat ik er soms naar verlang om eens weg te zijn van thuis. Gaan ze naar locaties waar ik zelf naartoe wil, dan zeg ik: “Oh zalig, dat wil ik zelf ook wel nog eens zien”. Maar ik ben niet ongezond afgunstig op dat moment. Sommige dingen heb je, andere dingen heb je niet.
Ik lees veel blogs, ben actief op Instagram en in mindere mate op Facebook. We worden er constant aan herinnerd dat we iets niet zijn: er zijn mensen die zonder trainen beter en veel vlugger lopen dan ik. Er zijn bloggers die 1000x beter schrijven en onwijs mooie foto’s integreren. Sommige mensen slagen erin om meer boeken te lezen, of in elk geval betere boeken. Anderen hebben dan weer een hoger diploma, een betere functie of kunnen met een privéjet gaan werken.
Het volgende kan misschien melig en onecht overkomen: eigenlijk ben ik gewoon tevreden met wat ik heb. Misschien komt het voor anderen wel weinig ambitieus over om niet te behoren tot een groep “die altijd maar meer en beter wil”. Maar als ik zelf niet die drang voel om bepaalde aspecten in mijn leven te gaan verbeteren, om vlugger te lopen, om pittiger te schrijven. Als ik me ok voel bij het aantal boeken dat ik lees of de kwaliteit ervan. Niemand hoeft neer te kijken op iemand met een lager diploma ook al wordt dat heel veel gedaan. We zijn allemaal begonnen met “aap” en “vis”, sommigen zijn iets slimmer, anderen iets handiger. Sommige vrouwen zijn veel mooier, er zijn er met een strakker lichaam of een gave huid, dat is zo. Ik streef niet naar een hogere functie. In de toekomst wil ik graag nog verder studeren, maar dan zuiver als zelfontplooiing. Het is goed zoals het nu is.
Over afgunst las ik vandaag een interessant stuk op Charliemagazine. Ann Joris schrijft:
“Ik kan moeilijk het gevoel wegstoppen dat ik alles wat ik online zie, ook moét doen, moét hebben of moét zijn”
Ik vrees dat veel mensen zich spiegelen aan de onwerkelijkheid van het internet. Ja, ik vind het ook gezellig om foto’s te delen, om te schrijven over mijn en ons leven, maar ik doe dit niet om anderen de ogen uit te steken, of met een andere bedoeling dan “gewoon schrijven” of “gewoon de foto delen”. Als iemand mij verontschuldigend vertelt dat ze mijn blog niet lezen, dan lig ik daar totaal niet wakker van en dat zeg ik hen ook.
Blij kunnen zijn met wat je hebt, dat vind ik de grootste rijkdom.
Als je opkijkt van je smartphone, laptop of tablet en je ziet een zonsondergang als deze van daarjuist, dan besef je toch wel dat de mooiste dingen vlak onder je neus liggen. Het zou verdikke nog een mooie titel voor een schlager kunnen zijn.
Content zijn met wat je hebt, het is een kunst!
Wat een bangelijke foto… Wow.
En ik ben het helemaal met je eens.
Da’s weer eens heel schoon geschreven en ik kan me daar in vinden, gewoon gelukkig zijn met wat je hebt. En als ik soms al eens ambetant word van de ‘schone schijn’ op de social media dan leg ik mijn smartphone even opzij. Of probeer ik dat toch, haha 😉
het is toch enigszins een ballon die je zo kan doorprikken denk ik, al zijn er natuurlijk mensen voor wie het hun bron van inkomsten is
Dat is gesproken!
helemaal mee eens. content zijn met wat je hebt en bent, en content zijn voor anderen ook.
Da’s nu eens mooi gezegd si! Wel, ik zit ook zo in elkaar! Ik ben ook van niemand jaloers. Nooit geweest. Zelfs toen ik vroeger serieuze financiele problemen had was ik nog niet jaloers. Alles op zijn tijd. Ik zeg altijd je moet nooit jaloers zijn van iemand , je kent nooit zijn zorgen. En het is idd zo dat mensen zich op fb en intagram steeds willen bewijzen met hastags als “perfect housewife, perfect body, perfect, perfect, brrrr bangelijk perfect. En neen, ik heb ook geen ambitie om “perfect te worden. En ik laat het ook nooit zo uitschijnen.
leuk dat je mijn gevoel deelt
Ondanks onze verschillende levens hebben we toch een vergelijkbare kijk hierop 🙂 Zeker qua spullen ben ik echt wel meer dan content met wat ik heb. En als ik iemand zie met een perfect lichaam zou ik niet willen ruilen want je weet niet wat de keerzijde van de medaille is. En dat reizen… als ik iemand zie die ergens is waar ik ook nog naartoe wil, zal me dat vooral inspireren om er werk van te maken ipv het op mijn bucket list te laten staan 🙂 Hetzelfde voor iemand die een schone blogpost schreef waarvan ik wou dat ik die had geschreven, ipv jaloezie ga ik daar bewondering voor hebben. Dus ik volg je helemaal 🙂 x
🙂 x
Daar kan ik mij helemaal in vinden 👍!
Dat heb je mooi gezegd! Ik ben ook niet afgunstig op mensen met een groter huis, een prestigieuze job of twee ogenschijnlijk perfecte kinderen, ik ben blij met wat ik heb. Het lijkt wel alsof sommigen, doorgaans meer ambitieuze mensen, dat dan weer niet begrijpen.
ja, dat gevoel heb ik ook soms.
De nagel op de kop! Ik ben ook zo blij dat ik gewoon content ben met wat ik heb/kan. Klinkt misschien wat melig, maar het geluk van ons ménage en een goeie gezondheid is eigenlijk het enige wat echt telt voor mij in het leven. Fijn gevoel zo denk ik vaak. Liefs, Els
ja, inderdaad.
Ik kan je daar ook wel in volgen, tot op zekere hoogte.
Ik wil wel graag beter en meer en mooier bij momenten. Maar niet zozeer omdat ik dat online of bij anderen zie, maar wel omdat ik mezelf graag wil blijven uitdagen en graag eens dat stapje verder zet.
uiteraard, ik respecteer ook de mensen die echt vooruit gaan en meer willen. Ik denk dat “jezelf willen blijven uitdagen” een betere drijfveer is dan “omdat een ander het ook heeft”
Het geluk zit inderdaad vaak in kleine dingen. Een vleugje internet en Instagram is heel tof en inspirerend, maar af en toe een digital detox kan ook ferm deugd doen. En naar zonsondergangen kijken, dat natuurlijk ook!
het gaat hem vooral over hoe je met de constante stroom aan informatie van het internet omgaat denk ik
Helemaal akkoord! Soms is de informatie moeilijk te kanaliseren, maar in het algemeen vind ik tinternet best een boeiende plek.
“We zijn allemaal begonnen met ‘aap’ en ‘vis’…” Zo de nagel op de kop! Mooi geschreven, Lieselotte!
merci Annick!
Altijd maar meer willen. Precies een honger die je nooit kan stillen. Moet toch verschrikkelijk zijn!
een honger die niet te stillen is….dat moet inderdaad echt verschrikkelijk zijn 😉
Worst.Nightmare.Ever!
Gij zijt precies nog een wijs meiske hè, gij. 😉
Punt is dat ik je menig volledig onderschrijf. Meer nog: ik maak er welhaast een sport van om sober te leven. Men is niet rijk door wat men bezit, maar door wat men met waardigheid ontberen kan. Zoiets. Trouwens: met genoeg karakter heb je weinig behoefte aan bezit. Hà!
hmja, het is niet zo dat ik geen bezit heb, ik schaf mij wel dingen aan die mij het leven gemakkelijker maken, maar ik koop vooral dingen omdat ik denk dat ik ze kan gebruiken, niet omdat een ander ze ook heeft en ik dat ook wil 🙂
Slimme madam jij, ik deel mening volledig! Er is geen mooier bezit dan gelukkig zijn met wie je bent en wie je liefhebt!
Mooi mens ben je, maar dat wist ik al! 😀
🙂 mwa!
Gelukkig zijn… daar moet je durven voor uitkomen, je niet schamen omdat alles meezit. Jammer dat sommige personen dan denken dat je doet alsof… maar dat is dan pech voor hen. Mooi Liese.
Wat je schrijft, is raak en niets dan waar. Maar daar draait het net om in onze hedendaagse top-technologische wereld: we zien meer wat anderen (lijken te) hebben en er wordt handig op ingespeeld om dat verlangen duchtig aan te wakkeren.
Met het ouder worden (verdorie, dat klinkt niet zo als ik het bedoelde) “leer” je wel wat belangrijk is: je geliefden, je gezondheid en je dagelijkse portie geluksgevoel. Meer moet het niet zijn. (alhoewel ik best wel graag veel zou winnen met de lotto) 🙂
Ik zou het zelf niet beter kunnen verwoorden 🙂 Tevreden zijn met wat je hebt, het is en blijft een kunst!
Heel mooi geschreven, en ik ben het er volledig mee eens. Ik ben van nature iemand die niet snel jaloers is en anderen alle geluk van de wereld gunt. Wat niet wegneemt dat het nooit ‘pikt’, als iemand op een bepaald vlak mooier, beter, sneller…is dan ikzelf. Maar ik merk wel dat ouder worden mij helpt om contenter te zijn met wie ik ben en wat ik heb, en vrede te nemen met wat ik (nog) niet ben of heb. Ik ben de afgelopen tijd wel bewust een paar van die perfecte influencers-accounts op Instagram gaan ontvolgen, omdat ik aanvoelde dat ik daar onbewust toch een beetje ontevreden van werd. En hoe belachelijk dat misschien ook klinkt, het helpt wel 😀
En ik ben tevreden met wat ik heb… 😉
Mooi 😉 een warme gedachte! Echt materieel jaloers ben ik ook niet, maar soms wel jaloers op rust en zelfvertrouwen dat andere mensen (ogenschijnlijk?) hebben…