Afgunst [ouderzonden]

Wat zou je direct overnemen van een andere ouder mocht je kunnen?

Afgunst, jaloezie, nijd, het zijn niet alleen vreselijke woorden op zichzelf maar ook hun betekenis vind ik verachtelijk.  Iemand die tevreden is met wat ie heeft is niet jaloers denk ik, daar schreef ik eerder ook al over.  Ik kan wel bewondering tonen voor iemand maar jaloersheid is mij vreemd.  Je bent goed in iets, je bent minder goed in iets, nah, das het leven.  Wat ik bewonder in andere ouders maar daarom niet persé zelf wil kunnen:

Creativiteit.  In elke betekenis.  Soms zie ik mensen geweldig imposant voorlezen.  Of ze knutselen zich suf.  Ik geraak niet verder dan een beetje schilderen of een kasteel maken van een schoendoos.  Hell, ik kan zelfs niet recht knippen.

Energie.  Sommige ouders lijken tomeloze energie te bezitten “We gaan hiken met de kinderen” of “Dat is leuk voor hen, dat doen we!  Nu direct!” Sommigen maken er zelfs een klein sprongetje bij (of denk ik dat alleen maar?).  Ik val pal achterover als iemand enthousiast roept: “ik heb de hele middag met Lego gespeeld samen met de oudste!!”.  Ik ben eerder van het “ze zijn rustig, ik laat ze rustig spelen terwijl het goed gaat”-type.

De gave om aan kinderen duidelijk te maken wanneer “neen” “neen” is.  Ik zie soms ouders waarbij “het één keer zeggen” volstaat….ik moet er geen tekeningetje bij maken zeker?

Geduld.  Mensen die mij een beetje kennen zouden misschien wel denken dat ik de rust zelve ben.  Naasten die mij eerder goed kennen weten dat ik al eens mijn shit verlies met mijn twee kinders.  Er doet regelmatig één van de twee moeilijk en de dagen waarop de ochtenden vlot verlopen zijn zo talrijk als sneeuw op de eerste kerstdag.  Dan kan ik wel eens bewonderend kijken naar mensen die helemaal zen en rustig zo’n situatie aanpakken.  Het werkt ook gewoonweg veel beter dan tegen het plafond schieten, maar het is soms sterker dan mezelf.  Kijk, het is nu zo, en het zal wel keren.  Alles gaat voorbij, ik ben ervan overtuigd dat er een tijd zal aanbreken dat ik met heimwee op deze peuterpuberteit terugkijk.  En misschien is dat wel één van mijn kenmerken waarop anderen afgunstig zijn: er is een Elsa aan mij verloren gegaan!  Let it go, let it go!

Afgunst kadert in de blogchallenge met het thema [ouderzonden].  Ook Onkuisheid, Hebzucht en Hoogmoed kwamen reeds aan bod.