Internet – Pagina 3 – Shout your heart out

Page 3 of 4

mei 26, 2015

I want to be a part of it!

Van Chrissebie kreeg ik een LiebsterAward. Het is de bedoeling om de vragen die ze stelt te beantwoorden en nieuwe mensen te taggen en die tegelijkertijd ook met 11 vragen te bestoken. Althans, dat denk ik toch en ik ga het zo doen. Bedankt Christa!

1) Tegen wie zou je eens goed je gedacht willen zeggen, zonder angst voor de gevolgen.

Tegen iedereen die zijn eigen gedacht opdringt, zich onverstoord moeit of onbeschofte vragen stelt. Tegen iedereen die oordeelt zonder nadenken.

2) Welke band mag wel eens een huisconcert geven bij jou thuis?

Oh dEUS, weest welkom in mijn nederig stulpje. I’ll make you cookies!

3) Met welke bekende Vlaming wil je bij pot en pint een diepgaand gesprek houden

Ewel, dat vind ik een moeilijke. Een diepgaand gesprek is voor mij dezer dagen niet echt een optie. Ik mag al blij zijn als ik een casual gesprek kan gaande houden, het slaaptekort moet zich toch ergens uiten. Dus ik ga heel oppervlakkig moeten kiezen tussen beauty en beauty. Kurt Rogiers en Louis Talpe. Want als ik dan toch tijd moet maken voor een man die niet de mijne is dan wil ik wel dat hij er zo goed uitziet als die van mij. Doe maar Louis Talpe, zoals ik eerder schreef: de beauty is er, maar zijn er ook brains?

4) Je wint een droomreis naar keuze, waar gaat die naartoe?

Thoh, doe mij toch maar New York. Ik wil het wel eens beleven. Samen met mijn echtgenoot. Ja die mag mee.

5) Met welke wagen wil je wel eens een proefritje doen?

Thoh, ik ben niet echt een autozot, ik zou liever een vespatoertje doen eigenlijk. Of toch. De Grave Digger van de Monstertrucks. Daarmee wil ik wel eens over een berg autowrakken rijden.

6) Je krijgt een unieke uitdaging , maar daar moet je verhuizen naar Australie, neem je de uitdaging aan?

Neen, wat moet ik daar gaan beginnen zonder iedereen rond me die ik zo graag rond me heb?

7) Wat is de favoriete inrichting voor je huis, modern, klassiek, rustiek, of alle stijlen dooreen?

Hmm, ik ben nog gek op mangohout of shishamhout voor kasten. Ik droom van een grote boerentafel en een gigantische vitrinekast om niet alleen de boeken maar ook andere fietjefak in te installeren. Momenteel is het we-hebben-geen-geld-voor-iets-anders meets Ikea.

Deze kast is helemaal mijn ding!

8) Waar zou je waanzinnig veel geld aan geven, als je de lotto zou winnen?

Aan die vitrinekast :-), mooie kleren en ik zou ieder weekend uit gaan eten en elke maand op weekend gaan. De rest op de spaarboek want wie weet waarvoor we ons geld nog allemaal gaan nodig hebben?

9) Geef je wel eens iets aan een bedelaar of een straatmuzikant?

Neen. Sorry bedelaar of straatmuzikant. Misschien eerst die lotto winnen?

10) Wat is het meest nobele wat je ooit gedaan hebt?

Ik probeer attent te zijn het hele jaar door al lukt dat niet altijd even goed hence de bedelaar en de straatmuzikant. Er springt niet meteen iets uit.

11) Wat is het eerste wat je zou proberen te redden uit een huisbrand, (echtgenoot, kinderen, hond en kat zijn al in veiligheid)

De grote zak geld op mijn slaapkamer tegelijkertijd met mijn illusies. De laptops met de foto’s van de geboortes en de fotoalbums. De bak met alle papieren van ons huis en de verzekeringen zou het tweede zijn, voor de rest zou ik maken dat ik weg ben.

Voila, I did it, ik deed er wel twee dagen over en het duurde zeker drie dagen voor ik de tag had ontdekt, maar het is gelukt.

Ik tag graag volgende personen:

MissAnstro

Renilde van Mooi Ding

Kirby van Zomerbloemweg

Je doet ermee wat je wil hé, ’t is maar bloggen hé, niets is verplicht! 🙂

De vragen:

1) Hoe zou je een nieuw huisdier noemen?

2) Duurzame kledij die je lang kan dragen of kledij uit ketens die je na een tijdje moet vervangen?

3) Welk geschenk vind je steeds leuk om krijgen?

4) Wat is voor jou een groot compliment?

5) Een witte kerst of een snikhete zomer?

6) Liever een lang verlof of liever verschillende snipperdagen?

7) Geloof je in “het lot” of “meant to be”-toestanden?

8) Heb je een vast ritueel om de dag te starten?

9) Georganiseerde chaos of strikt gestructureerd leven?

10) Welke tv-serie zou je iedereen aanraden?

11) Een groot feest met al je vrienden of een intiem dinertje in een sterrenrestaurant?

Have fun!

januari 12, 2015

en voor mij uitstaren met een leuk muziekje op de achtergrond….zeker niet te vergeten!

Nog een week en een dag werken en dan start mijn zwangerschapsverlof. Heih? Nu al? Ja, in de sociale sector (afhankelijk van de voorziening waar je werkt) stoppen opvoedsters over het algemeen enkele maanden op voorhand met werken. In mijn geval, op mijn 6 maanden zwangerschap. Er liggen dus 3 maanden thuiszitten voor mij. Uiteraard gaan die voorbij vliegen al denk ik soms wel eens “wat ga ik allemaal doen in die tijd?”. En dan denk ik: ik ga er eens over nadenken als ik tijd heb. Maar hier en daar sijpelen er toch al ideeën binnen. En niet te vergeten, er is ook nog een eerstekleuterklasser die dagelijks van en naar school moet gebracht worden. LJ zou het wel weten denk ik, die had waarschijnlijk al maanden op voorhand allerlei te-bereiken-lijstjes opgesteld, het praktisch brein van blogland!

–> Dingen voor de baby

Geboortekaartje ontwerpen
Lijst maken van wie er ééntje zal ontvangen en daarbij genadeloos schrappen en liefdevol toevoegen indien nodig!
Die suikertest gaan doen!
Kraamgeld aanvragen
Nadenken over geboorteattenties (ik noem ze niet graag doopsuikers, want van dopen ben ik geen fan)
Kleertjes van de zolder halen en eens goed bekijken wat ik ga gebruiken en wat niet
Babymateriaal overal rond gaan terugsprokkelen, er is al een deel uitgeleend materiaal teruggekeerd, maar ik heb nog niet alles.
Beslissen of we nu een babyborreltoestand gaan organiseren of niet en al dan niet regelingen daarvoor treffen.
Bevallingsgyneacoloog kiezen (een heel verhaal, later misschien eens, of ook niet…)

–> Dingen in huis

Boven en in “het achterkot” de deuren en sjambrangs ontvetten – afschuren – primeren – schilderen, daarbij hopen dat ik nog in mijn schilderkleren pas.
“Enduiren” in de nieuwe kamers
De kamers inrichten, daarbij sleep- en sleurwerk uit handen delegeren
De garage uitmesten, idem in verband met sleep- en sleurwerk

–> Sociale gebeurtenissen

Naar de kapper: dringend! Grey-alert! Neen Dr. McDreamy heeft er niets mee te maken jammergenoeg.
Naar de pedicure en mijn wenkbrauwen laten trekken.
Afspreken met enkele vrienden die ik nog wil zien voor de bevalling. Stuk of vijf dates te plannen dus, als je je aangesproken voelt: mail even vlug!

–> Try-outs doen waar ik anders geen tijd voor maak

Verse eclairs maken (recepten zijn welkom!)
De recepten in mijn receptenmap proberen

–> Tijdrovende activiteiten inplannen

Puzzelen
Mij door mijn stapel Knacks en Focus Knacks worstelen
Onze trouwfoto’s verder inplakken (we zijn vijf jaar getrouwd dit jaar….het wordt wel eens tijd hé)

–> Dagelijkse activiteiten

Met Ilja bezig zijn
Middagdutje doen
Lezen
Eten maken voor mijn mènage
Opruimen? Poetsen? Ramen wassen?
Winkelen
Blogs lezen
Blogs schrijven
Rusten (want daar dient zwangerschapsverlof toch voor in de eerste plaats)

Voila, ik voel me al een stuk lichter nu ik een deel van die dingen heb neergetypt, de helft van het werk is al gedaan, nu kan ik weer een week niksen alvorens in gank te schieten!

november 20, 2014november 20, 2014

brol.com

Forget what i said LJ!

Neen, dit wordt geen klachtenblog. Of misschien wel.

In mijn vorige logje kon u al lezen hoe zielig mijn bestaan soms is. Ik zat namelijk vol ongeduld te wachten op mijn bol.com pakketje. Dat kwam er echter niet die middag. De volgende dag kreeg ik een mailtje: het pakket werd om 18u49 aangeboden maar er was geen ontvanger. Vreemd. Ik was mij er alleszins van bewust dat wij die avond alletwee (alle vier) thuis waren. Ik kan mijn thuisavonden heel goed herinneren, want de helft van de tijd ben ik op het werk dat uur. Ik herinner me zelfs nog dat ik om 18u40 enigszins beschaamd maar ook tevreden in mijn zetel poefte en bij mezelf dacht “kwart voor 7 en ik ben al doodop, such fun!” Dus neen, pakketjesleverancier, we waren wel degelijk thuis. Soit, er ging een tweede levering gebeuren. Voor de zekerheid ging ik gisteren nog eens gaan chatten met de bol.com medewerker om te laten weten dat er naast ons huisnummer ook een A komt, en dat de buren zonder A zijn. Dat daar soms al eens een misverstandje rond gebeurt en dat de buren aan het verbouwen zijn en dus in feite niet altijd aanwezig zijn. Gow ja, ik dacht, ik zeg het eens aan Rick van de medewerkerschatdienst. Rick chatte terug dat we de tweede levering moesten afwachten. En dat deed ik. Wachten op cartouches, het leven is zo spannend.

Deze ochtend om 8u50 kom ik thuis van de schoolpoort. Altijd leuk die ritjes naar school “mama, zet die muziek eens luider!” Sir yes sir! Ik schrik, ik zie iets wit aan de zijkant van het huis. Is dat de freaky kat* die op mijn vensterbank zit misschien? Bij nader gecheck blijkt het mijn pakket te zijn. De zijkant van ons huis is niet bereikbaar te voet, er staat een poortje voor, dus het pakket werd op de vensterbank “gemikt” veronderstel ik. Als ik het pakket binnenhaal blijkt het helemaal wak te zijn. Printerinkt. In een wakke verpakking. Such fun.

Ik besluit meteen te bellen naar Bol om mijn beklag te doen en te vragen wanneer het pakket werd geleverd. “Dat werd gisterenavond geleverd mevrouw”. Great, de hele nacht buiten in de mist en de koude. De mevrouw aan de telefoon excuseerde zich en zei dat deze praktijken in België wel meer gebeuren. Tell me about it. Ooit werd een staande lamp geleverd aan de achterkant van ons huis tegen onze porte-fenetre (er was toen nog geen poort aan de zijkant). Toen we op die donkere avond thuiskwamen deden we zo vlug als we konden de automatische rolluiken naar beneden (toch handig zoiets: tjak tjak tjak en alles gaat vanzelf). Het bleef leuk tot op het moment waarop we het rolluik van de porte-fenetre zagen scheef trekken en er een pakket tussen bleek te zitten! Fuck zeg! Gelukkig aan beide geen schade maar wat als het rolluik stuk bleek te zijn? Op wie kon ik zo’n schade dan verhalen?

De vriendelijke mevrouw aan de telefoon raadt me aan om te retourneren, kosteloos uiteraard. Ik volg de stappen op mijn account. “U heeft een factuur nodig om te retourneren, deze kunt u hier (linkje) printen.” Oh de ironie. Zonder printerinkt?

Anyway, ik kon alles met de hand noteren en ik mag dus straks mijn wakke pakket printerinkt gaan terugbrengen naar een kialapunt. Of ik nog ga bestellen via bol.com. Ik weet het niet. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Ik stootte mij wel twee keer (ik ben dan ook geen ezel).

(*de freaky kat krijgt wel eens een verhaaltje van zichzelf)

oktober 26, 2014

geef mij maar de parking!

Ik wed dat er in uw facebookoverzicht minstens één iemand heeft gepost: “Winteruur, al goed en wel, maar daar denken de kids anders over!”. Heb ik gelijk of heb ik gelijk? (Tegelijkertijd bekom ik van het feit dat ik “kids” heb moeten schrijven).

Ik ben zelf zo’n kind dat daar geen rekening mee houdt, om 6u25 stond ik op (zomertijd), dus ik win er letterlijk een uur mee. Had ik nu niet ergens gehoord dat ze de formule winter/zomertijd gingen afschaffen om het stroomtekort op te lossen? Ik kan er trouwens nog steeds niet goed bij -in een welgesteld land als dit waar geld letterlijk blijkbaar door ramen en deuren kon waaien-, dat men nu stroom moet besparen. Dat er effectief stroom gaat afgelegd worden op bepaalde gebieden. Het is back to den ouden tijd. De kolenmarchands gaan in hun handen wrijven! Eindelijk een revival! We vallen er niet onder, ook al wonen we op een landelijke “prochie”, is het door de grote melkfabriek iets verderop?

Er zijn trouwens mensen die “in ’t stad” wonen die denken dat wij een half uur moeten rijden tegen dat we een winkel tegenkomen. Of die zich afvragen of wij internet hebben. Dan kan ik alleen maar even mijn wenkbrauwen omhoog trekken. Ik kon een alleenstaand huis kopen en verbouwen voor het geld dat je in ’t Stad hopelijk een tweekamerappartement voor vindt. Ik hoef niet te kamperen voor een school: de school komt mij vragen of we ons kind willen inschrijven. Als ik een crèche nodig heb, dan bel ik even en dan is het geregeld. Als ik naar mijn werk ga, dan hoef ik niet in de file te staan, of wel tenzij je tien auto’s achter een tractor een file noemt. Er is buitenschoolse opvang van 6u45 tot 19u bij onze school. Het enige dat ik daarvoor moet doen is eventjes bellen als hij op woensdag wil mee-eten. Ik besef dat ik mij in een luxepositie bevind en er is geen geld ter wereld dat mij in een grootstad zal doen vestigen. Ook al hoor ik bij het typen al allerlei tegenargumenten opkomen van potentiële lezers. Oh ja, toch een minpuntje: als ik een H&M wil bezoeken, dan moet ik inderdaad 25 minuten rijden. Tenzij IEPER daar ne keer werk van wil maken!!!

september 20, 2014

Het groene monster

Het valt me soms op hoe tegenovergesteld ik soms ben aan sommige andere bloggers. Niet dat er met die anderen iets mis is, integendeel, ik bewonder dat: hun voorbereiding op bepaalde dingen, hun kijk op het leven, hoe duidelijk ze dingen willen en hoe ze hun leven inplannen en evalueren. Sommige mensen weten perfect wat ze willen en hoe ze het gaan verkrijgen. Zelf ben ik eerder iemand die de dag plukt en denkt: ok, ik zie wel hoe het loopt, ik probeer het eens of “neen, ik heb er geen zin in, ik doe het (nu) niet”. Bewondering is geen afgunst want jaloezie is mij ook eerder vreemd dan rijk. Het eigenaardige aan dat gegeven is Facebook. Sinds ik geen Facebook meer heb ben ik minder afgunstig van andere mensen. Ik lees wel veel blogs, maar dat is anders, persoonlijker. Facebook is vluchtig en het geeft een vertekend beeld van de realiteit. De daarmee gepaarde frustraties zijn ook enorm verminderd. Ik voel me niet meer uitgesloten als ik mensen samen zie zitten waar ik ook bij hoor, het is niet meer belangrijk welke foto’s ik wel of niet heb gezien. Als het echt de moeite waard is hoor ik het toch wel vertellen van iemand. Ik heb ook de indruk dat sommige contacten intenser worden doordat ik niet alles op voorhand op Facebook zie verschijnen. Reisfoto’s zie je van de mensen zelf omdat je tijd maakt om ze op te zoeken, er wordt gsmst gewoon om te vragen hoe het met iemand is of ik maak tijd om afspraken in te plannen in de agenda. (In sommige gevallen EIS ik een afspraak op). Er wordt nog steeds veel tijd gespendeerd achter de laptop en ook mijn smartphone gebruik ik vaak, maar alles is precies minder dwingend en dat was net wat ik wou bereiken door het opzeggen van mijn facebookaccount.

En mis je het nog steeds niet? krijg ik vaak te horen

Maar je tuurlijk, soms wel, maar dan bedenk ik weer hoe verslavend zoiets werkt en het is nog steeds een bevrijding. En serieus: de 84ste foto van de zoon van het meisje dat 10 jaar geleden in mijn klas zat, die mis ik niet.

juni 17, 2014

Inspiratienet

Het internet blijft mijn vriend. Regelmatig haal ik op blogs inspiratie voor een receptje. Deze week haalde ik er tips voor het traktaat voor mijn zoons’ verjaardag de voorbije week. Bij Sofie las ik dat kinderen regelmatig met van die kleine prutsjes thuiskomen die ze meekrijgen als traktaat voor een verjaardag in de klas. Iemand gaf aan bij de commentaren dat ze een voorleesboek kocht voor de kinderopvang met het geld dat ze normaal zou spenderen aan die kleine cadeautjes. Ik besloot het ook zo te doen en kocht twee voorleesboeken in De Standaard. De juf content en iedereen heeft er iets aan in de klas. En boeken kun je nooit genoeg hebben. Toch?

Omdat verjaardag toch ook een beetje gelijkstaat aan “snoepdag” bakte ik nog M&M-koekjes om uit te delen in het pauzemoment. Althans, dat was de bedoeling. Het receptje kreeg ik van LJ, er stond nog letterlijk bij “laat ze niet te lang in de oven zitten of ze zijn te hard”. En zo geschiedde het. Ze waren nog mooi zacht toen ik ze eruit haalde, maar enkele minuten later beet ik er mijn tanden op stuk. Van smaak zaten ze ok, maar ik ging het geen kindermondje aandoen, één kind met een stuk uit zijn tand is voldoende (ik spreek uiteraard over mijn eigen kind).

In de categorie “oventijd inschatten” konden er nog wat punten gescoord worden. Dat is ook aan de zwarte randen al goed duidelijk te zien. Een uurtje later bakte ik de M&M-cupcake-versie van de koekjes. Die waren gelukkig wel geslaagd.

Oeps, deze doos is ondertussen al helemaal leeggesmoeffeld.

Ik won ook iets deze week op internet! Hoera! Een maand geleden kocht ik nieuwe schoenen van Stones And Bones. Er viel een prijs te winnen via de website: ofwel een nieuw paar schoenen (ik mocht zelfs op de site aangeven welke schoenen ik wou winnen en in welke maat), ofwel iets anders:

Bedankt Stones And Bones, ik ben in blijde verwachting van jullie been. Nu nog uitzoeken wat ik er allemaal mee ga kunnen doen. Spontaan schiet dit in mijn hersenpan:

Oh en nogmaals bedankt internet: vanavond probeer ik dit recept van de geweldige blogmadame Astrid. Een pastaschotel waarbij ik niet moet zoeken naar 148 verschillende ingrediënten!

Aha! Binnenkort recensie on ze blogueeee!

april 20, 2014april 20, 2014

Lazy Easter Blogging

Ik las bij Kristien het volgende vragenlijstje en aangezien ik van nature lui ben komt mij dat ferm goed uit. Een tasje koffie en een paasei erbij, here we go:

1. Laat je de deuren van je kledingkast open of doe je die netjes dicht?

Ik heb geen kleerkast, het is eerder een onafgewerkte dressing en alles ligt open en bloot, wat uiteraard supergemakkelijk is want er is voldoende ruimte voor alles en meer dan voldoende overzicht. Ik laat wel alle andere deuren open, mijn lief wordt er horendol van. Als ik kook staat zowat elke keukenkast open en als ik in huis aan het trappelen ben kan ik door elk deurgat zonder telkens een klink te moeten gebruiken. Ik noem dat efficiënt werken.

2. Neem je shampoo en andere spullen mee van de hotelkamer?

Neen, maar balpennen en notitieblokjes moeten er dikwijls aan geloven. Om de één of andere reden heb ik altijd een balpen tekort en altijd notitieblaadjes nodig. Ik wijt het aan mijn afkeer voor apps die zo’n dingen zouden moeten vervangen.

3. Slaap je met je dekbed ingestopt of hangt deze los?

Alles los man, alles los!

4. Heb je ooit een verkeersbord gestolen?
Nee. Maar wel eens kerstballen uit een kerstboom die dichtbij mijn kot stond. Ze hangen nog steeds ieder jaar in mijn boom.

5. Gebruik je graag post its?
Post its zijn toch gewoon de max? Wie heeft er nu ooit iets tegen post its?

6. Spaar je Airmiles en zo ja, heb je ze ooit wel eens gebruikt?
Ik weet niet hoe zoiets werkt, dus neen en neen.

7. Word je liever aangevallen door een beer of door een zwerm bijen?
Een beer. Echt, direct, kom maar af. I’ve got it covered!

8. Heb je sproeten?
Neen, maar wel rimpels.

9. Lach je als je door hebt dat iemand een foto van je maakt?
Ik moet mijn bitchy resting face in eer houden.

10. Waar kan je je kapot aan ergeren bij anderen?
Max uit mijn popup restaurant Antwerpen, zo’n attitude, die krijgt mij zo tegen het plafond van ergernis.

11. Tel je je stappen weleens als je aan het lopen bent?

En jij?

12. Heb je wel eens in de stuiken geplast?
Neen, ik denk het toch niet.

13. Ook wel eens gepoept dan?
Ook niet neen.

14. Dans je wel eens zonder muziek?
Ja hoor, maar je hoeft niet te komen kijken

15. Kauw je op je pen?
Neen maar als het een bic is dan klik ik erop los.

16. Met hoeveel mensen ben je naar bed geweest deze week?
148…of misschien ook niet.

17. Heb je een één- of tweepersoonsbed?
Tweepersoons. En het is nog te klein

18. Wat is je favoriete nummer van deze week?
Rather be van Clean Bandit (zie mijn vorig log)

19. Vind je het kunnen als mannen roze dragen?
Ik heb daar niets op tegen, maar dat wil daarom niet zeggen dat het aan iets gelijkt. Laat ons zeggen dat er heel weinig mannen zijn die daarmee wegkomen.

20. Kijk je vaak naar tekenfilms?
Buurman Buurman, Little People, De Gruffalo, Tom en Jerry, Liegebeest. Ja dus, samen met de zoon in het half uurtje voor hij gaat slapen.

21. Wat is de slechtste film die je ooit gezien hebt?

Geen idee

22. Waar zou je waardevolle bezittingen verstoppen als je ze zou hebben?

Ik zou het alleszins niet op mijn blog zwieren waar ik ze zou verstoppen!

23. Wat drink je bij het avondeten?
Water, cola zero. Als het boterhammen zijn: warme of koude chocomelk. Ik ben nog steeds een beetje kinds.

24. Welke saus eet je bij je kipnuggets?
Ik eet dat nooit. Euh…ketchup!?

25. Wat is je favoriete eten?
Spaghetti, geen uitzondering!

26. Welke films kan je eindeloos blijven kijken?
Pulp Fiction (“Does Marsellus Wallace look like a bitch to you?!”)

27. Wie heb je als laatst gekust?
Mijn zoon. Kusjes, shnuggles en gekuddle. We moeten ervan profiteren nu hij daar nog niet beschaamd voor is.

28. Heb je bij de padvinders gezeten toen je klein was?
Haha, de padvinders, gaan die ooit op paddenzoektocht eigenlijk? Neen, wel in de jeugdbeweging van mijn 6 jaar tot mijn 22e.

29. Zou je ooit naakt poseren in een blad?
Neegt, echt niet. Niemand staat te wachten op een foto van een gewone vrouw die ooit een kind heeft gebaard. De normale dingen, dat is niet interessant.

30. Wanneer heb je voor het laatst een brief met de hand geschreven?
In januari, aan mijn nichtje in naam van mijn zoon weliswaar.

31. Weet je hoe je het oliepeil van je auto moet controleren?
Ik zou ergens een stok in steken in een gat en kijken hoeveel olie eraanhangt….maar of er dan nog genoeg zou inzitten, dat zou ik niet kunnen beantwoorden. Dus neen, maar als het rood lichtje brandt dan is het te laat.

32. Ooit een verkeersboete gehad voor overtreding van de maximum snelheid?
Jawel, ééntje, en het was er meteen een goeike….Om mijzelf te straffen heb ik vijf sjakosjen waarop ik begoest was laten hangen in de winkel.

33. Ooit zonder benzine gestaan?
Niet met mijn eigen auto neen. Ik schiet al helemaal in paniek als het lichtje begint te knipperen, visioenen van auto’s duwen en met bidons naft rondlopen komen dan instant in mijn hoofd op en ik tel dan al inwendig de kilometers naar de eerste benzinepomp.

34. Wat eet je het liefste op brood?
Kaas, en als het gepermitteerd is, een stukje Chaumes. Jammergenoeg voel ik me al schuldig als ik na het snijden mijn handen moet gaan wassen omdat die zo danig plakken van de vettigheid van die heerlijke kaas. Kaas, de wereld zou moeten bestaan uit kaas.

35. Wat eet je het liefst als ontbijt?
Hotelontbijt. Met geroerde eitjes, geroosterd brood, spek en allerlei vetzakkerij. Alleen jammer dat je dan altijd je tas koffie onder zo’n machine moet gaan zetten en wachten tot het ding gedaan heeft met vullen. Ik sta altijd lichtjes te panikeren dat het zal overlopen en ik daar mijn handen zal verbranden terwijl ik krampachtig van tas tracht te wisselen.

36. Hoe laat ga je meestal naar bed?
Meestal rond 22u, als dat er teveel vanafwijkt ben ik te moe de dag erna. Geconditioneerd? Moi?

37. Ben je lui?
Het feit alleen al dat ik hier zo’n vragenlijst opzwier zegt genoeg toch? Ik ben van nature lui maar ik kan mezelf wel motiveren om enigszins in actie te schieten als dat echt nodig is. (Onthou vooral: als het echt nodig is).

38. Wat was je favoriete outfit tijdens verkleedpartijtjes toen je klein was?
Verkleedpartijtjes deden wij nooit echt maar we speelden wel van keukentje en schooltje. En radiopresentatriesken.

39. Wat is je sterrenbeeld volgens de Chinese horoscoop?
Hond: Trouw, loyaal, open, eerlijk, ijverig, direct, opmerkzaam, zorgzaam, verdraagzaam en de kampioen van het goede doel, maar ook cynisch en pessimistisch. Ik ga niet zeggen dat Wikipedia volledig ongelijk heeft. Surtout niet als hij zo positief is.

40. Hoeveel talen spreek je?
Nederlands, West-Vlaams, Engels, een beetje Frans, enig brokkelDuits.

41. Heb je een abonnement op een krant of tijdschrift?
Ja, op Het Nieuwsblad, al zie ik nooit veel de effectieve krant aangezien mijn echtgenoot hem steeds uit de brievenbus plukt om op de trein te lezen. Ik krijg ook Het Bondgenootje van De Gezinsbond, De KVLV-krant, voor Vrouwen Met Vaart, het tijdschrift van de VAB, Weliswaar. Mijn papierbak ligt dus maandelijks goed vol. En de verkiezingsflyers zijn ook nog op komst. Olei!

42. Speelde je vroeger liever met poppen of met autootjes?
Met My Little Pony’s, G I Joe’s en Play Mobile, poppen dus.

43. Ben je eigenwijs?
Volgens mijn echtgenoot kan ik moeilijk mijn ongelijk toegeven. Ik heb dan ook nooit ongelijk. Net als Wikipedia, hihi

44. Dr. Phil of Oprah?
Je bedoelt: Jambers of Goedele?

45. Heb je ooit een soap serie gevolgd?
Jaja, ik was heel lang een grote Thuis-fan. Nu volg ik het sinds vorig jaar niet meer. Waarom? Ik weet het eigenlijk niet, ineens waren we niet meer mee en dan keken we weer een tijdje niet meer en dan waren we nog minder mee en hup, nu kijken we helemaal niet meer.

46. Heb je hoogtevrees?

Het is niet zo dat ik geen schrik heb op hoge hoogte, maar ik durf vb wel op de Dalton Terror of andere hoge toestanden. Dus van een echte hoogtevrees kunnen we niet spreken denk ik.

47. Zing je in je auto?
Ja vaneigens. Iedereen toch?

48. Dans je onder de douche?
Met mijn onhandigheid is dat niet aangeraden.

49. Dans je in je auto?
Een occasionele dansmove kan er inderdaad wel eens bij te pas komen.

50. Heb je ooit een pistool gebruikt?
Gebruikt niet, maar wel al bepoteld en er mee gericht.

Zaligen hoogdag hé!

januari 20, 2014

Windows l8 mij uit

Mijn laptop is stout. Als ik mijn internet opstart doet hij dit:

“Deze webpagina is niet beschikbaar”.

Er is nochtans internet, ahja, ik zit erop op de andere laptop. Hij wil zijn mening niet herzien. Beschikbaar maken staat niet meer in zijn agenda sinds het voorbije weekend.

I call it kaka. Ik kan mijn favorieten raadplegen maar als ik ze aanklik blijkt de pagina niet beschikbaar. Ondertussen leg ik me erbij neer dat “de tank” misschien zijn laatste adem aan het uitblazen is want de laptop werkte de laatste tijd misschien wel vlugger, hij is met zijn 7 jaar misschien wel al een beetje oud (of is dat niet oud? Ik heb daar eigenlijk geen verstand van jong, echt niet). Maar in vergelijking met de laptop waar ik nu op werk -nagelnieuw en eigendom van de echtgenoot- is mijn laptop wèl vertrouwd. Ik weet waar ik moet klikken om mijn favoriete blogs te vinden (jajaaa, ik heb favoriete blogs). Op deze windows 8 dinges moet ik zoeken zoeken zoeken. Waar mijn pagina’s nu weer staan, hoe ik extra tabbladen kan toevoegen, hoe ik überhaupt iets moet uitklikken (–> naar beneden slepen dus). Al dat modern gedoe, ik krijg er grijs haar van (oh my god, deed ik zonet een moeder-uitspraak?!). Tegelijkertijd typt hij wel geweldig zalig, takketakketak. En er is een aparte numpad. (numpad? is dat eigenlijk wel een woord?).

Soit. Na een nachtdienstwerkweekend ben ik precies een beetje uitgeteld. Vrijdag lachte mijn zoon een stuk van zijn tand bloot waardoor we nog holderdebolder naar de tandarts mochten sjezen om dat te laten nakijken. Ok, het is een melktandje, maar toch, een stuk uit een voorste tandje valt toch wel op en ik wou het zekere voor het onzekere nemen. De tandarts veilde het scherpe randje er vanaf en voor de komende vier (?) jaar loopt hij dus met een iets minder aantrekkelijke voorgevel rond. Het kon erger. Hij kon ook nog getoucheerd zijn in zijn gezicht. Of wacht. Hij was eerder in de week al thuisgekomen met een serieuze buil, dus dat was ook al gearrangeerd. Een kind van zijn moeder. Lomp en blauw.

Er ontstond vorige week ook een lichte paniek in mijn gedachtegang. Een onrust zeg maar. De onrust die veroorzaakt wordt door het feit dat mijn broer trouwt. Binnen ongeveer twee weken. En ik heb nog niets om aan te trekken. Ik voel dat eventueel meelezende mannen met hun ogen aan het rollen zijn. Ja rol maar, maar twee weken is echt niet meer lang om iets te vinden. (ondertussen doet windows 8 iets waardoor ik een heel deel van mijn tekst kwijt bent. Of laat ons eerlijk zijn, ik doe iets en windows 8 reageert door alle schermen te sluiten. Zo gaat het niet lukken hé om overeen te komen! Een beetje compassie met een nitwit is hier wel op zijn plaats. Kak) Ik ging tijdens gestolen uren wel al een paar winkels binnen voor ik ging gaan werken. In één winkel vond ik wel een leuk kleedje maar ik wou nog even afwachten op misschien iets beter. De winkeldame was wel helemaal de max. Het klikte meteen tussen ons. Ze voelde instinctief aan dat ik er wel goed tegen kan als iemand zegt “dat staat je niet” “daar toon je te dik in” of “het is mooi maar ik denk dat je mooier kan zijn”. Als de onrust ontstaat begin ik meer op de winkeldame te vertrouwen. Misschien moet ik me maar eens volledig Jani-stijl overgeven aan een winkeldame. “Kleed mij, in een kleedje, niet te speels, niet te serieus, wedding-worthy en niet te oud.” En uiteraard. Ik moet er slank uitzien. Dat willen we namelijk allemaal, er slank uitzien. Verdoezel de laagjes zo goed als je kan! Dan kan ik het gewoon op de winkeldame steken als niemand mij complimenteert met mijn outfit. (of het aandurft om te vragen “voor wanneer ist?”)

november 27, 2013

The Social Suicide

“Echte vrienden heb je niet voor even, echt vrienden heb je voor het leven!” Deel dit bericht als je ook echte vrienden hebt. Er staat meestal een foto bij van twee puppy’s die elkaar aflikken. Of erger: twee me-to-you-beertjes, ééntje ervan draagt een roze kleedje met van die frullekes aan de zoom.

Ik heb maandag sociale zelfmoord gepleegd. Twee jaar geleden had ik er al eens over nagedacht, maar nu, na 7 jaar scheiden Facebook en ik. Hoe noemen ze dat? The 7-year-itch? Naaaah, die hebben we niet overleefd. Na de internetloze zaterdag bekeek ik het nieuwsoverzicht kritisch en was het alweer ergernis alom. Ja het zal wennen worden, maar ik blijf wel bloggen en net als vroeger ben ik dagelijks online maar dan via e-mail. Niemand begrijpt waarom ik zoiets wil doen maar de enige die het moet begrijpen ben ik zelf. En inderdaad, niemand van de mensen die ik IRL ken zal nu nog mijn blogberichten zien verschijnen, maar ik schrijf dit niet voor een ander, ik blogzever vooral om mijn hoofd leeg te kieperen. Wie het persé willen lezen kan nog steeds gewoon via de site surfen. Mijn echtgenoot moest zich erbij komen zetten om mijn account te deactiveren, nergens te bespeuren hoe je dat moest doen en dan nog hebben we de helpfunctie moeten raadplegen. Ze laten je daar niet graag gaan bij Facebook. De gegevens zijn ook niet helemaal weg want als ik wil kan ik alles gewoon weer reconstrueren, ik hoef maar eens te roepen en een facebookmannetje zet alles terug op zijn plaats voor me.

Persoon X heeft 98 foto’s toegevoegd aan het album: de kids

Ik heb er weinig over nagedacht, in de berichtgesprekken die nog aan de gang waren heb ik laten weten dat het vanaf nu verder gaat via e-mail voor mij, ik heb niets meer gepost, ik had het ineens een beetje gehad ermee. Stekker eruit en verder gaan.

Win! Win! Win! Like en Deel deze Pagina en Win een set kleurpotloden! De winnaar is voor de rest van zijn dagen overgelukkig, populair en gestalkt door de potloodfabrikant.

Ja, ik ben daar zelf heel actief op geweest en ik was altijd online en ik heb ook vakantiefoto’s gepost en foto’s van mijn kid, maar nu eventjes niet meer. Facebook en ik, wij waren goeie vrienden, maar soms moet je elk je eigen weg gaan.

En nu genoeg gezaagd!

november 22, 2013

De AIV – De Anonieme Internet Verslaafden

Ik dacht altijd dat ik geen verslavingen had. Tijdens een date met die geweldige vriendin die ik veel te weinig zie (jaja, ik weet het, volgende week!) kwam mijn koffieverslaving uit. Ondertussen mag ik er met een asterisk “internet” bijlijsten. Ik ben Liese en ik ben verslaafd aan internet. Al een tijdje. Ik doe geen dag zonder. Het lijkt er ook helemaal niet op te verbeteren want ik ben er zelfs een beetje verliefd op. Moest het knuffelbaar zijn, ik pakte het vast en fluisterde in zijn oortje “verlaat me nooit!” Je moet zo raar niet kijken, ik wed dat veel van de mensen die dit lezen ook verslaafd zijn, ja jij ook ja! Ik geef het tenminste nog gewillig – doch een beetje beschaamd – toe. Naar aanleiding van de post van LJ las ik morgen een internetloze dag in. Geen computer, geen dataverkeer op de gsm. Ik probeerde zelfs mijn lief lief te overtuigen. Enkel de runkeeperapp ga ik even gebruiken om mijn loopschema te onderhouden. Ik start vanavond als ik ga slapen bij het afleggen van mijn gsm en ik ga zondag terug online als ik opsta (wel meteen als ik opsta hé, dat mag je mij niet afpakken, het moet een beetje oog hebben). Zeeën vrije tijd zullen er vrijkomen, ben ik zeker van. Welke afkickverschijnselen zouden er nog uitkomen? Er mogen anders bemoedigende woordjes op mijn facebook gezet worden hoor, zo heb ik alvast wat te lezen zondagochtend bij mijn koffie 🙂 (als ik tenminste nog niet doodgestresseerd ben van mijn internetafkickdag)