Blij met:  de smsjes die ik van mijn collega’s kreeg nadat ik op het werk een assessment kreeg.  “Hoe is het geweest?” “Ik heb aan je gedacht”.  Ik vind dat geweldig, zo’n dingen zijn voor mij echt een steun.

Boos om: de icy treatment die ik in het reisbureau kreeg de vorige week.

Nerveus voor: die assessment.  Hoewel ik de laatste was van een lange rij en velen zeiden “je hoeft niet zenuwachtig te zijn, het is voor niets nodig”, was ik het toch.  Het is een vreemd gevoel, zenuwachtig zijn.  Je kan het ook niet uitschakelen.

Opgelucht: ik had de vriendinnendate afgezegd.  Ik vreesde dat ik te weinig slaap ging krijgen om de dag erna fit voor de dag te komen.  Toen één van de vriendinnen een migraine-aanval kreeg werd het hele afspraakje volledig afgelast.  Het deed iets minder pijn om te weten dat ik het in feite niet zal missen nu.  De hoofdpijn van mijn vriendin daarentegen, die had ze wel willen missen waarschijnlijk!

Verontwaardigd: over het geval van de reisagente die me na vijfentwintig minuten wachten op een reischeque uiteindelijk toeroept vanaf haar bureau “dat ze het druk heeft en dat ik nog even ga moeten wachten”.  “Maar het is eigenlijk enkel voor een reischeque” was blijkbaar geen argument om haar toch tot actie te aan te zetten.  Ook niet toen de klant waarmee ze al de hele tijd bezig was zelf zei “maar doe maar hoor”, neen, ook dat was geen reden om toch die reischeque er even tussen te nemen. “Kun je niet op een ander moment terugkomen?”  “Ik zit hier al 25 minuten en neen, ik kan niet terugkomen, ik moet gaan werken” resulteerde in “ja, neen, dat gaat nu niet, ik ben bezig” en daarachter sprak ze nog de memorabele woorden die mijn bloed lieten koken “Ik heb er maar twee hé” waarop ze ostentatief haar handen in de lucht stak.  Ze had ze beter uit haar mouwen gestoken.  Het eindigde zonder reischeque en met stoom die uit mijn oren kwam.  Zonder verdere commentaar en zonder omkijken stapte ik de winkel uit.

Verbolgen: Annick kreeg een niet zo fijne mail.  Ik begrijp niet goed wat mensen aanzet om zo’n dingen te gaan versturen.  Ik hoef het ook niet te begrijpen.  Alleen jammer voor Annick.  En voor de schrijver in feite ook wel jammer, het moet lastig zijn om zoveel negativiteit in je te dragen.

Bijgeleerd: Nog beter plannen.  Zo maak ik sinds kort een (halve)weekmenu tijdens het weekend.  Ik moet heel goed nadenken wie waar is op welk moment en wat we gaan eten.  Maar het winkelen is sterk gereduceerd, iets wat een voordeel is met een 6-maander in huis.  En bedankt aan Annelore voor de tip voor maandag en MamaFien voor het dinsdag-idee!

Gemotiveerd: Nu de Ieper Trail voorbij is moet ik aandachtig blijven om het lopen netjes te onderhouden.  Het is niet mogelijk om 3 keer per week weg te geraken, maar ik wil toch zeker 2 keer per week trachten te behouden.  De afstand wordt nog steeds beetje bij beetje omhoog gedreven.  Ik schreef me dan ook in voor het volgende loopevenement: Santa Claus Run.  Ik kwam ze vorig jaar tegen toen ik 5-maand-zwanger-lichtjes-puffend naar mijn werk stapte, dit jaar ben ik erbij: een hele bende lopende Kerstmannen en Kerstvrouwen.

 Siked: Over Sint-Maarten die hier volgende week weer zijn entree maakt.  Toch een grote week lang zijn er overal cadeautjes op te halen voor Ilja en Linus.  En Mariaspekken!  Mmmm

En jij?  Ben jij wel braaf geweest??

Zondagavond 21u: Strike in de zetel.  Mijn lief is net thuisgekomen van de repetitie, ik houd mediacenteravondje in de zetel.  We kijken niet apart naar series, dus zet ik op de achtergrond meestal iets brainless op zoals “Singles” of “Zo man Zo vrouw”, waar ik met een half oog naar kijk.  Singles lijkt minder entertainend dan het vorige seizoen waar ik het nog had voor de grote Jessy.  Ik zeg het: brainless voor duust.

Zondagmiddag 14u:  Strike in de zetel nadat ik een ontspannend badje nam.  Ik neem nooit een bad.  Waarom niet?  Dat ik het eigenlijk zelf niet weet, maar zondag had ik er echt zin in.

Zondag 10u30: Lopend door de Vredestad op de KBC Ieper Trail.  Een geweldige ervaring, echt supertof.  Ik liep door de twee middelbare scholen waar ik les kreeg, door de bibliotheek waar ik zoveel kom, door de vervallen plek waar vroeger de bibliotheek zat (die ik indertijd ook al veel bezocht), door het parkeerterrein bij mijn werk, door kerken, door musea…. Kortom: MACHTIG!  En wat een organisatie!  Geen spatje commentaar!

Ok, Ik zie er niet bepaald Doutzen Kroes uit als ik aan het lopen ben, dat is nog maar eens bevestigd met de foto!  Whatever!  Toen ik aan de finish kwam vroeg ik aan mijn vriendin: “Ben ik rood?”  Ze zei geen neen.

Zondag 01u30: “Ik heb overgegeven!”  Oh great.  De oudste (ahja, moest Linus dat al roepen zou er iets heel creepy aan de hand zijn denk ik).  Er waren brokken bij.

Zaterdag 22u30: Strike in de zetel.  Ik bekijk de eerste aflevering van De Slimste Mens Ter Wereld.  Misschien heb ik de eerste ronde volledig gezien, ik weet het zelfs niet meer.

Zaterdag 18u40: We komen toe bij mijn vriendin/meter van Linus die voor de kinderen zorgde terwijl we weg waren.  Spiderman opent de deur.  Time of his life denk ik.

Zaterdag 17u: Een huwelijksreceptie in Kortrijk waar ik weinig mensen ken, enkelen van één keer ontmoeten.  Ik amuseer me eigenlijk wel nog in het leren kennen van nieuwe mensen, nooit gedacht dat ik zoiets nog zou zeggen, ik ben niet echt de supersociaalste.

Zaterdag 14u: Ik maak me klaar voor de receptie, weet niet of het kleedje mij eigenlijk wel past of niet, iets met “is mijn gat niet te dik?”  Mijn lief moet dan backshots nemen met mijn gsm omdat ik niet over een grote spiegel beschik.  Deze post ik hier eventjes niet, maar wel een selfietje anders?

Zaterdag 10u: Ik trotseer de Decathlon met de kleuter.  Op zoek naar een mutsje dat ik online had gezien.

Bleek dat dit pas begin november binnenkomt…ik kocht alvast een nieuwe winterjas.

Vrijdagavond 21u: Strike in de zetel.  We werken enkele afleveringen van How I Met Your Mother weg, de laatste twee heb ik gemist. Denk ik.

Heb je huisdieren?

ja, een kitten: Schanulleke.  Een eigenaardig beest dat eerst wekenlang niet durfde dichterbij komen en nu bij de minste kans binnen zou komen.  Als ze geen eten krijgt dan begint ze als een razende tegen de glazen deur te bonken met haar kop. 

Noem drie dingen op die het dichtst bij je zijn.
Het bakje van kbc online (damn you facturen!), een playmobil konijntje en een oproepingsbrief voor mijn nieuwe identiteitskaart, oeps, nog vier dagen…

Rij je met de auto?

Ja tuurlijk.  Al 15 jaar ondertussen.  Ik ben wel geen vlotte chauffeur en ik ben geen echte durver al is de gps daarbij wel al een grote verbetering.  Ik wijt het aan mijn lief die altijd het stuur wil als we ergens naartoe willen.  (In het terugkeren is het soms een onderhandeling 🙂 )

Hoe laat was je deze morgen wakker?

Om 8u00.  Ok, ik moet er wel bijzeggen dat ik van 3u30 tot 5u30 wakker heb gelegen en dat ik enorm veel chance had dat de kindjes zo lang wilden slapen.

Wat staat er in je laatste sms’je?

“hahahah” naar mijn lief die een smsje met een spellingscontrole-fout in verstuurde:”Naamloze” ipv “Njammie” (het ging over gin&tonic en zo’n zoute zonnetjes als aperitiefhapje, oh yes!)

Wat is je ringtone?

iets dreigend want ik schrik altijd als hij afgaat.  Ik telefoneer ook helemaal niet graag in mijn privé.  Op het werk vind ik dat niet erg.

 

Ben je al eens in een ander land geweest?

haha ja hoor, ik woon aan de Franse grens, ik ben dikwijls in een ander land, althans dat zegt mijn gsm mij toch!

Hou je van sushi?

ik heb nog nooit sushi gegeten maar ik moet zeggen dat ik daar niet echt sta voor te springen.  Iets met “daar gaan toch geen vinnen meer aanhangen zeker?”

Heb je ooit medicijnen geslikt om sneller in slaap te vallen?
ja.  Het hele verhaal hierover kun je hier lezen.

Heb je broers en zussen?

ja een broer van 40.  Haha, neen, 36 😀 (ik denk dat hij meeleest).  Hij brengt trouwens volgende week zijn nieuwe boek uit!  Checken die handel!

 

Draag je een bril of lenzen?
ik heb een bril om te rijden….het ding is, ik draag hem alleen als ik niet anders kan. (lees: als ik naar een plek moet die ik niet ken, want ik kan de wegwijzers niet zo goed lezen van ver)  Valt het op: ik haat mijn bril.

Verf je je haar?

jawel.  Ik ben 33 en al zeker 5 jaar grijs….

Wanneer heb je voor het laatst gehuild?
de exacte datum weet ik niet meer maar ik huil wel als ik over mijn toeren geraak.  Gelukkig gebeurt dat niet veel, chillax!

Wat is je favoriete pizzabeleg?

vier woorden: kaas, kaas, kaas en kaas

Met welke zanger/politicus/acteur/… zou je wel eens op café gaan? Waarover zouden jullie het dan hebben?

Ik kies voor ontspanning.  Met Louis Talpe.  De vorige keer moest ik ook één kiezen en dan was Kurt Rogiers nog kandidaat, maar nee, nu is het volledig Louis.  Die keuze gaat puur om het uiterlijk, ik zou de pieren uit zijn neus halen daar op café.  Tegelijkertijd zou ik schrik hebben dat het een volledige downer van een date zou zijn, dat Louis een saaie peer is die alleen maar over zijn werk kan praten, dat hij alleen maar mega Toby-praat verkoopt en dat er verder geen inhoud inzit.   Ahja, want dan moet ik weer een nieuwe BV zoeken voor de volgende keer dat iemand mij dit vraagt!

Waar kan je onnoemelijk veel geld aan uitgeven?

Aan niets eigenlijk, ik voel me al schuldig als ik 100 euro aan een broek spendeer, ook als mijn oude broeken versleten zijn.  Ik zou -cliché- niet besparen op de gezondheid van mijn kinderen, dat dan weer niet.  Maar dat noem ik geen geld uitgeven.

Wat is de laatste foto die je met je telefoon genomen hebt?

Het idee stal ik bij Madrina, ik geef mijn eigen invulling van ABC-overzichtje van enkele hersenkronkels en belevenissen.

Sinds enkele dagen ben ik officieel aan het Aftellen.  De baby kan volgens mij nu niet meer snel genoeg komen, ik hoop stiekem dat mijn water binnenkort Breekt zodat ik kan vertrekken.  Niet dat ik mezelf onder Classy beschouw, maar zo Dik rondlopen, het is nu niet bepaald een sexy iets, zo’n voorwaartse ton.  Ook Elegant uit een zetel komen is een verloren zaak de laatste tijd.  Het wordt een Ferme kerel, met lange benen en een serieus gewicht volgens de Gynaecoloog .  Ook dat speelt mee in mijn verlangen om hem binnenkort te begroeten, het liefst nadat ik een Heel chille bevalling achter de rug heb uiteraard. (Unicorns do exist!)

De iPad is ondertussen al goed Ingeburgerd in mijn leven.  Ik won dan nog eens een boek over apps bij Josie waardoor ik binnenkort uw appqueen ben.  You name it, I’ll app it.

Gisteren ging ik ook nog langs bij de Kapper en de pedicure.  Een laatste “verwennerijtje”, al kan je likdoorns laten wegkappen moeilijk verwennerij noemen.

De eerste Lentezon lokte ons naar buiten het voorbije weekend.  Ik deed van Magico met een glas, en Neen, het eindigde niet op de grond. (pause voor applaus)

Onze gastheer en gastvrouw van het paasontbijt kregen een boeket Poppy’s.  In de winkel dacht ik eventjes dat het valse bloemen waren, onderweg naar Brugge (waar ze wonen) wist ik wel beter, mijn t-shirt volledig in poppyprut.

(en voor de Q moet ik eventjes een zijspoor nemen.  Ik droomde vorige week drie nachten op rij over Kurt Rogiers.  Vermoedelijk nadat ik tijdens het radiozappen eventjes naar Q-music had geluisterd.  Maar drie nachten na elkaar, dat schept een band Kurt, dat schept een band!)

Roderik, zo heet mijn broer.  Jaja Ro, het gaat eventjes over jou.  En over het feit dat ik jou niet had herkend op de foto in de Knack-boekenbijlage.

En neen, ik ga het niet wijten aan “elkaar niet voldoende zien”, het is redelijk goed meegevallen de laatste maanden!

De boeken zijn er gelukkig nog om occasionele Slapeloosheid op te lossen.

04u: Dat is meestal het uur waarop ik wakker word.  Soms helpt het om na de sanitaire Tussenstop terug in bed te kruipen, maar soms is het om zeep en lees ik een uurtje in de zetel beneden om dan rustig daar nog een Uiltje te knappen.  (En wie heeft die uitspraak in godsnaam uitgevonden en waar komt het vandaan??)

U denkt waarschijnlijk: is het nu nog altijd niet Voorbij, die letterzever?

Neen, ik heb nog een What the f-ck-foto:

Ook al is deze heel blurry, het kapsel van de linkse is de What The F-ck en het feit dat de rechtse eigenlijk de vrouw in het spel is: X & Y got a bit loopy I guess tijdens SYTYCD.  Soit, elk zijn goesting, Zonder nog veel meer woorden daaraan vuil te maken.

Nah!